Αφιερωμένο εξαιρετικά στα παπαγαλάκια της αυλής του Μαξίμου, που υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ δεν ήταν επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά της επιβλήθηκε από τις συντηρητικές κυβερνήσεις της ευρωζώνης:
«Πρώτα απ’ όλα, να ξέρετε ότι η ελληνική Κυβέρνηση έχει ήδη από καιρό ζητήσει τη συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε θέματα τεχνικής φύσης και, βεβαίως, έχει συνδράμει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προς αυτή την κατεύθυνση. Σε παρόμοιες κρίσεις, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτός Ευρωζώνης έχει δείξει την τεχνογνωσία του, την οποία και έχουμε ζητήσει για να μας συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν έχει αυτή την τεχνογνωσία η ΕΕ σε παρόμοιες κρίσεις. Δεν έχει την τεχνογνωσία η Ευρωζώνη σε παρόμοιες κρίσεις. Είναι σημαντική λοιπόν αυτή η τεχνογνωσία, όπως το να βοηθήσει π.χ. στις διοικητικές αλλαγές, ώστε να μπορούμε να έχουμε μία πιο διαφανή και αποτελεσματική λειτουργία και εφαρμογή του προϋπολογισμού μας. Παίρνω απλώς ένα πα-ράδειγμα. Με αυτή τη λογική βεβαίως, εμείς θα είμαστε πρόθυμοι και θα είναι και χρήσιμη αυτή η συνεργασία μας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. (…)
Πρώτα απ’ όλα, όχι προ μηνός, αλλά προ διμήνου και εγώ ζήτησα προσωπικά από τον Ντομινίκ Στρος Καν την αρωγή του σε τεχνική βοήθεια. Αρα, λοιπόν, είναι η Ελλάδα η οποία έχει ζητήσει αυτή την τεχνική υποστήριξη. (…)
Οπως σας είπα και προηγουμένως, είμαι σε άμεση επαφή με τον Ντομινίκ Στρος Καν και, χωρίς αμφιβολία, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως ξέρετε, έχει αντιμετωπίσει πολλαπλώς τέτοιου είδους κρίσεις, βέβαια εκτός Ευρωζώνης. Εχει και τις τεχνικές γνώσεις, και την υποδομή, και την τεχνογνωσία, η οποία δεν υπάρχει θεσμικά μέσα στην ΕΕ. Ισως η ΕΕ μάθει τώρα κάποιες πληροφορίες και αποκτήσει αυτή την τεχνογνωσία, για το πώς θα αντιμετωπίζει τέτοιου είδους κρίσεις».
Γιώργος Παπανδρέου, Βρυξέλλες, 11.2.2010, μετά το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
