Αγαπητά μου παιδιά
Είναι αρχαιόθεν γνωστό ότι η ζέστη βλάπτει τον εγκέφαλο (όταν υπάρχει). Αυτό εσείς το ξέρετε πολύ καλύτερα, ευρισκόμενοι παρά την εξέδρα των επισήμων ενώπιον της οποίας παρελαύνουν πλείστοι όσοι θερμόπληκτοι. Εχω δε την εντύπωση πως είστε σε θέση ν’ αποδείξετε ότι και το κρύο επενεργεί ομοίως, μιας και ούτε τον χειμώνα είχαμε κάποια διαφοροποίηση στις βλαπτικές επιπτώσεις επί κάποιων εγκεφάλων (και εγκεφάλλων, αν μου επιτρέπετε τον φροϊδισμό).
Anyway, που λένε και οι φίλοι και σύμμαχοι αμερικανοί (με όλα αυτά, τους θυμήθηκα). Σας στέλνω μια διατριβή, ικανή να καταδείξει το μέγεθος των βλαπτικών επιπτώσεων της ζέστης (Ιούνης, βλέπετε) αλλά και τα κρυμμένα μηνύματα κάποιων ονομάτων (σαν τα κρυμμένα μηνύματα της ροκ που δεν γουστάρει η εξουσία). Δεν έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Καραμανλής: 1. Αυτό το «Καρ» (car) τον φέρνει σε μειονεκτική θέση. Πορεύεται με αυτοκίνητο στον καιρό των διαπλανητικών ταξιδιών! Πάντα δυσκίνητος. 2. Το «αμάν» που ακολουθεί δείχνει κούραση, αγανάκτηση, παραίτηση και οριακό φόρτο. Δεν κάνει…3. Στο όνομα περιέχεται επίσης το συμπερασματικό «αρα», που όμως δεν ακολουθείται από κανένα συμπέρασμα! Εκτός αν εκληφθεί ως τέτοιο ο δισταγμός (μα) που το ακολουθεί. 4. Υπάρχει το υποθετικό «αν» που κάθε άλλο παρά εχέγγυα παρέχει. 5. Το εμπεριεχόμενο «καρα» δεν είναι και ο πλέον ελπιδοφόρος χρωματισμός και φωτογραφίζει μια κρυφή πτέρυγα του κόμματός του. Ως παροξύτονο μπορεί να χαρακτηρίζει κάποιους, αλλά δεν είναι και ό,τι ελκυστικότερο. 6. Τέλος, υπάρχει το «ραμ» (ram) το οποίο θα ήταν χρησιμότατο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, όχι όμως και σε άνθρωπο (man, που περιέχεται επίσης στο όνομά του) ή μέλος της πανίδος εν γένει.
Παπανδρέου: 1. Ομοίως εδώ έχουμε το «αν», την υπόθεση που μας βάζει σε σκέψεις. 2. Εχουμε το «Παπ» που ως τεστ είναι χρήσιμο στον μισό πληθυσμό, δεν βλέπω όμως πολιτική χρησιμότητα εν τω συνόλω. 3. Υπάρχει το «παπα», όμως καλό θα ήταν να κρατήσουμε την εκκλησία μακριά από την πολιτική ζωή. 4. Το εμπεριεχόμενο «παν» παραπέμπει σε όλα, αλλά κυρίως στον γνωστό τραγοπόδαρο. Δεν είναι αυτό image για αρχηγό, να παίζει αυλό και να κυνηγάει κοριτσάκια στα δασωμένα όρη. 5. Το «ρε» ως νότα είναι εύηχος, όχι όμως ως προσφώνηση περιεχόμενη στο όνομα ενός εν δυνάμει ηγέτη.
6. Τέλος, θα αποφεύγαμε όλη αυτή την έρευνα και φιλολογία, αν εξαρχής εστιάζαμε στην ανεπίτρεπτη κατάληξη του επωνύμου, στο αποτρεπτικό και αποδοκιμαστικό «ου».
6. Τέλος, θα αποφεύγαμε όλη αυτή την έρευνα και φιλολογία, αν εξαρχής εστιάζαμε στην ανεπίτρεπτη κατάληξη του επωνύμου, στο αποτρεπτικό και αποδοκιμαστικό «ου».
Παπαρήγα: 1. Εμφανίζεται και εδώ το «παπα» (βλέπε παραπάνω) το οποίο για μας τους γαλλοθρεμμένους, μπορεί να εκληφθεί και ως επίμονη άρνηση (pas, pas). 2. Ηχητικά (στον προφορικό λόγο), η συνεκφορά των πρώτων έξι γραμμάτων είναι τουλάχιστον αισχρή. 3. Σε σοβαρές σκέψεις μας βάζει το «Πάρη». Πρόκειται για ξεμυαλιστή παντρεμένων γυναικών και η ελληνοχριστιανική ηθική μας δεν ανέχεται τέτοια υπονοούμενα (ρωτήστε και τη Λιάνα, ακόμη και τον Ζουράρι αν τον καταλαβαίνετε). 4. Το μόνο που αναστέλλει την οριστική απόρριψη είναι εκείνο το «Αρη». Μα αν το καλοσκεφτούμε, τι δουλειά έχουν αυτοί με όπλα, αντάρτικα και ξεσηκωμούς πια; «Οχι, όχι τέτοια πράγματα στο μαγαζί μας», λένε. Οχι τέτοια μαγαζιά στα πράματά μας, λέω γω.
Αλαβάνος: 1. Αυτό το «αλα» ως παροξύτονο, παραπέμπει σε μερακλωμένο χορευτή ζεϊμπέκικου (έχει κάτι από Γιωργάκη δηλαδή). Ως οξύτονο παραπέμπει σε αντιγραφή και συνταγές. Δεν είναι σοβαρά πράματα αυτά. 2. «Λαβα»! Εδώ έχουμε κάτι κόκκινο και κάτι που καίει. Ομως και πολλές πιπεριές είναι έτσι, οπότε δεν είναι και ό,τι πιο λυσιτελές. 3. Για το «βαν» ισχύουν όσα και για το «καρ», παραπάνω. Ε, όχι και βαν, τι είμαστε, πράκτορες της πλατείας Αμερικής; (παρένθεση: Στην Αμερική έχουν πλατεία Ελλάδας;). 4. Για το «αν» τα είπαμε. 5. Είναι κι εκείνη η άρνηση, η αμερικανιά στο τέλος. Το “no” που κλείνει οριστικά το ζήτημα. No, thanks.
Κι αφού εμβαθύναμε στα ονόματα, ας βγούμε ξανά στο στίβο της ζωής. Μπάσκετ (Φασούλας) στον Πειραιά, σπριντ (Πατουλίδου και Παπαγεωργόπουλος) στη Θεσσαλονίκη. Αθλοπαιδιές παντού, στον καιρό της μουντιαλοποίησης.
Εμεινεμ