Ατζέντης της νεοαποικιοκρατίας
«Τι έλκει τους επενδυτές στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά στα αμιγώς οικονομικά χαρακτηριστικά της;
Η χώρα μας παρουσιάζει μερικά χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στις αναδυόμενες χώρες, όπως, π.χ., η πολύ υψηλότερη πιθανότητα κερδοφορίας σε σύγκριση με τις ήδη ανεπτυγμένες. Επιπλέον, έχουμε ένα εργατικό δυναμικό που είναι πολύ εξειδικευμένο, με μεγάλο ποσοστό του να είναι απόφοιτοι ΑΕΙ και με δυναμική ανάπτυξης πολύ μεγάλης παραγωγικότητας. Η χώρα μας διαθέτει ακόμη άφθονους φυσικούς πόρους διαφόρων ειδών και φυσικό κάλλος».
Η ερώτηση και η απάντηση είναι από συνέντευξη του υπουργού Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου στη «Νέα Σελίδα» και είναι χαρακτηριστική του κυνισμού της ξενοδουλείας που χαρακτηρίζει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ενας φύλαρχος περιοχής της Κεντρικής Αφρικής θα μιλούσε πιο συγκρατημένα για να διαφημίσει στους «επενδυτές» του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου αυτά που τους προσφέρει.
Αντουανέτες
Βολική για «άδεισμα» από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο η ανελίτισσα πρώην μοντέλα, Ελενα Κουντουρά. Δε δίστασε καθόλου να διαχωριστεί από την… ατυχή φράση της. Τι είπε η Κουντουρά; Οτι σήμερα οι άνθρωποι τουλάχιστον έχουν ένα πιάτο φαΐ και δεν ψάχνουν στα σκουπίδια. Αυτή δεν είναι η πεμπτουσία της προπαγάνδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Τα ίδια (μα ακριβώς τα ίδια!) με την Κουντουρά δεν είχε πει πριν από μήνες ο Φλαμπουράρης; Στον Αυτιά κι αυτός, όπως και η Κουντουρά. Ο υπουργός φρέντο και λοιπών αφεψημάτων, με το γνωστό «κουλ» ύφος του, είχε πει ότι αυτός βγαίνει όλες τις ώρες της ημέρας στο δρόμο και δε βλέπει πια ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Αυτό θυμόταν η Κουντουρά και επανέλαβε το ίδιο ακριβώς «επιχείρημα». Ντόρος είχε γίνει και με τη δήλωση Φλαμπουράρη, όμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν βγήκε να τον «αδειάσει». Βλέπετε, άλλο μια μοντέλα που κατέχει υπουργείο ελέω Καμμένου κι άλλο ο άνθρωπος του Μαξίμου «για όλες τις βρόμικες δουλειές». Ο Φλαμπουράρης στέκεται δυο σκαλιά πάνω από τον Τζανακόπουλο και ουδείς τολμά να τον αγγίξει, γιατί θα ήταν σαν να στρέφεται κατά του Τσίπρα.
ΥΓ. Μ' αυτά και μ' αυτά, πέρασε στο ντούκου άλλη μια αποστροφή της Κουντουρά στην ίδια τηλεοπτική εμφάνισή της: «Η δική μας κυβέρνηση ήρθε με μια πολύ μικρή επιβάρυνση να ολοκληρώσει τις κακές διαπραγματεύσεις των προηγούμενων». Δεν αναφερόταν φυσικά στον Μπαρουφάκη, αλλά στους Σαμαροβενιζέλους. Που έκαναν κακές διαπραγματεύσεις και γι' αυτό ήρθαν οι συριζαίοι, να προσθέσουν ένα τρίτο μνημόνιο (αυτό είναι η… πολύ μικρή επιβάρυνση), σε όσα είχαν υπογράψει οι προηγούμενοι.
Χαρές
«Χθες, στον Λευκό Οίκο, ο πρωθυπουργός έθαψε ένα ακόμη τοτέμ, αυτό του αντιαμερικανισμού. Αν κάποιος σας έλεγε πριν από είκοσι χρόνια ότι ένας αριστερός Ελληνας πρωθυπουργός θα μιλούσε με αυτόν τον τρόπο για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, θα του λέγατε ότι είναι παράφρων. Και όμως. Ο κ. Τσίπρας διακήρυξε χθες ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο σημείο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και επειδή αυτή η σχέση έχει μπόλικη ιστορία πίσω της, η δήλωση έχει τη σημασία της».
Ο Alexis Παπαχελάς, που έγραψε τα παραπάνω, δεν αρκέστηκε μόνο στην εκδήλωση της χαράς του για τα όσα διαδραματίστηκαν κατά την επίσκεψη του Τσίπρα στον Λευκό Οίκο. Κατέθεσε και τον οβολό του στη στήριξη του Τσίπρα που δυσαρέστησε πολλούς στο ίδιο του το κόμμα: «Ο πρωθυπουργός θα επιστρέψει από τα κόκκινα χαλιά στα αγκάθια της καθημερινότητας. Η εικόνα ήταν προφανώς θετική, η ουσία πολύ συγκρατημένη. Η πραγματικότητα θα περιμένει και μαζί τα κρίσιμα διλήμματα που έχει μπροστά του ο κ. Τσίπρας. Στον Ελληνα αρέσει να βλέπει τους ηγέτες του δίπλα στους ισχυρούς. Δεν είναι όμως αυτό που τον καίει αυτή την ώρα».
Παραπονεμένα λόγια
Αντίθετα από τους Παπαχελάδες που γιορτάζουν, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ πονούν. Οπως ο γνωστός Παναγιώτης Λάμπρου, που έγραψε στην ιστοσελίδα της φράξιας των 53+ άρθρο με τίτλο «Σταθερά στην όχθη του… κακού», στο οποίο δεν παρέλειψε να κάνει εισαγωγικά την επισήμανση: «Γνωρίζαμε ότι ο “διάλογος” Τραμπ – Τσίπρα, εξ ορισμού, δεν θα μας ενθουσίαζε και σίγουρα δεν θα ενίσχυε την αριστερή μας υπερηφάνεια». Για να ακολουθήσει η… έκπληξή του: «Το διαβολικό που ενίοτε είναι για καλό, μας ξάφνιασε και έτσι, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα πέρασαν από μπροστά μας, σαν κινηματογραφική ταινία, οι προεκλογικές και μετεκλογικές δηλώσεις του “πλανητάρχη” για την κοινωνική ασφάλιση, το τείχος στο Μεξικό, το απαγορευτικό στους πολίτες εφτά χωρών, τις τοποθετήσεις του για τις γυναίκες, τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τους μουσουλμάνους και τόσα άλλα. Και, επίσης, οι μαζικές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της άλλης Αμερικής -γιατί υπάρχει και αυτή-, που με συνθήματα, πλακάτ, ειρηνικές, αλλά όχι και τόσο ανώδυνες διαδηλώσεις, σηματοδοτούν τη σύγκρουση δύο κόσμων για την οποία η Αριστερά σε όλο τον πλανήτη χωρίς καμία αμφιβολία τοποθετείται με σαφήνεια. Από όποια πλευρά και αν δούμε τον Τραμπ, λοιπόν, παραμένει σταθερά στην όχθη του… κακού!». Κι αφού τα γράψαμε και εκτονωθήκαμε, μπήκαμε στο πρώτο μπαρ και πνίξαμε την πραγματικότητα στις αναθυμιάσεις του αλκοόλ. Είναι βαριά η καλογερική, σύμφωνα με μια λαϊκή ρήση. Ακόμα πιο βαριά η εξουσία. Αλλά και γλυκιά…
ΥΓ. Να διορθώσουμε τον κ. Λάμπρου. Ο Τσίπρας δεν είπε ότι τα διαβολικά του Τραμπ γίνονται «ενίοτε» για το καλό. Εκείνο που είπε είναι πως ο τρόπος του Τραμπ «ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό». Κατά τον Τσίπρα, ο Τραμπ βρίσκεται σταθερά… στην όχθη του καλού!
Δικαίωση (1)
Εκείνος που αισθάνεται σίγουρα δικαιωμένος από το ταξίδι Τσίπρα στην Ουάσινγκτον και τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν στον Λευκό Οίκο, είναι σίγουρα ο Καμμένος. Γιατί αυτός υπήρξε εξαρχής τραμπιστής. Αυτός και ο Κουρής. Και ο Κοτζιάς, βεβαίως-βεβαίως, που έγκαιρα είχε φροντίσει και να αποδοκιμάσει τα σχόλια ευρωπαίων ηγετών κατά του Τραμπ και να διακηρύξει ότι η στήριξη των ΗΠΑ προς την Ελλάδα «θα συνεχίσει να υπάρχει και ίσως να είναι και πιο μεγάλη» (δηλώσεις μετά τη συνάντηση με τον σύμβουλο ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακμάστερ, τον περασμένο Μάρτη).
Ο Καμμένος, λοιπόν, που αισθάνεται δικαιωμένος, γιατί αυτός είχε χαιρετίσει τη νίκη του Τραμπ και επέμεινε στην πραγματοποίηση παραγγελιών πολεμικού υλικού, έχει εξαφανιστεί από την πιάτσα. Προφανώς έχει συμφωνήσει σε ένα είδος εμπάργκο που του επιβλήθηκε από το Μαξίμου για προπαγανδιστικούς λόγους. Γιατί αν έβγαινε μπροστά ο Καμμένος να υπερασπιστεί την παραγγελία των 2,4 δισ. δολαρίων και την… τεράστια προσωπικότητα του Τραμπ, θα κατέρρεε το σκηνικό που προσπαθεί να στήσει το Μαξίμου (δεν είναι ό,τι καλύτερο, ειδικά για τον αριστερό κόσμο, να σε υπερασπίζεται ο Καμμένος). Ετσι, ο κυβερνητικός εταίρος παρακλήθηκε να μείνει για ένα διάστημα στη σκιά κι εμείς περιμένουμε τη στιγμή που ο Καμμένος θα… ξαναβγεί στο φως και θ' αρχίσει να… επιχειρηματολογεί.
Δικαίωση (2)
Ο Καμμένος κρύφτηκε (αναγκαστικά), τον αντικατέστησε όμως επάξια ο γκαρδιακός φίλος του, ο Πολάκης, που έγραψε το εξής εμετικό σχόλιο στο facebook (διατηρούμε την ορθογραφία και τη σύνταξη):
Ε ρε γλέντια !!!!!
Τραμπ στον Τσίπρα: «Ελπίζω να σας έχουμε πολλά χρόνια ακόμη …!»
«Στηρίζουμε τη μείωση χρέους»….
…Και πολλαπλά εγκεφαλικά σε Μοσχατο και Υμηττό …..
Τραμπισμοί
Είναι γνωστό πως οι παίκτες του επαγγελματικού αμερικάνικου φούτμπολ βρήκαν τρόπο να ξεφτιλίσουν τον Τραμπ, γονατίζοντας την ώρα που ακούγεται ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ, πριν από κάθε αγώνα. Ο Τραμπ, αφού διαπίστωσε ότι με το συνεχές υβρεολόγιο μέσω Twitter το μόνο που κατάφερε ήταν να αυξηθεί ο αριθμός των παικτών που γονατίζουν (έχοντας μάλιστα και τη στήριξη των αφεντικών τους, αρκετά από τα οποία υπήρξαν προεκλογικά υποστηρικτές του Τραμπ), βάζει τώρα την Επιτροπή που στήριξε την υποψηφιότητά του για την προεδρία των ΗΠΑ, να χρηματοδοτήσει καμπάνια συλλογής υπογραφών προκειμένου να γίνει υποχρεωτική η όρθια στάση κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου. Εφόσον η καμπάνια συγκεντρώσει επαρκή αριθμό υπογραφών, θα προωθηθεί στον Λευκό Οίκο, ο οποίος θα αποφασίσει αν θα συντάξει νομοσχέδιο που θα το στείλει για ψήφιση από τα δυο σώματα του Κογκρέσου, τη Γερουσία και τη Βουλή.
Δεν ξέρουμε μέχρι πού θα το τραβήξουν, θα έχει πλάκα όμως να καταφέρουν να ψηφίσουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο για να βλέπουν μετά τους παίκτες να στέκονται όρθιοι, αλλά με υψωμένη γροθιά ή στο ένα πόδι σαν πελαργοί…
Μεσάζοντες και μίζες; Α-πα-πα-πα…
Ο γνωστός Παπαχρήστος των «Νέων» έγραψε ότι στα τραπεζώματα της Ουάσινγκτον εντόπισε και τον γνωστό μεσάζοντα Διονύση Πλέσσα, αντιπρόσωπο στην Ελλάδα της Lochheed Martin, του αμερικάνικου μονοπωλίου που παράγει τα F-16 και, φυσικά, θα αναλάβει και την «αναβάθμιση» του ελληνικού αεροπορικού στόλου. Ο Παπαχρήστος έγραψε ότι «το σχετικό συμβόλαιο των 2,4 δισ. ευρώ το πιστώνεται ο ίδιος – ήταν οι δικές του άοκνες προσπάθειες που κατέβαλλε όλο το προηγούμενο διάστημα που έφεραν αυτό το ηχηρό αποτέλεσμα».
Εμείς, φυσικά, δεν πιστεύουμε λέξη απ' όλα τα παραπάνω. Επί Τσιπροκαμμένων δεν δραστηριοποιούνται μεσάζοντες, δε δίνονται μίζες. Οι διάφορες επιτροπές ειδικών της πολεμικής αεροπορίας κάνουν τις εισηγήσεις τους ανεπηρέαστες από κάθε εξωτερική επιρροή, οι στρατηγοί αποφασίζουν επίσης ανεπηρέαστοι και η κυβέρνηση -εκεί πια φτάνουμε στο αποκορύφωμα του ανεπηρέαστου- παίρνει τις τελικές αποφάσεις. Δουλειές «κάτω από το τραπέζι» γίνονταν μόνο επί των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τώρα, οι αντιπρόσωποι των αμερικάνικων (και γαλλικών και γερμανικών) μονοπωλίων πολεμικού υλικού έχουν μείνει άνεργοι και όπου να 'ναι θα τους απολύσουν τα αφεντικά τους.