♦ «Είναι φενάκη να ελπίζουμε ότι το κράτος, μπορεί να προσφέρει ανάπτυξη. Η ανάπτυξη σήμερα μπορεί να προέλθει μόνο απ’ την ιδιωτική πρωτοβουλία – από το σύγχρονο επιχειρηματικό και δημιουργικό δυναμικό του τόπου», δήλωσε ο –μη βιομήχανος– πρόεδρος των βιομηχάνων. Οσο κι αν σας φανεί παράξενο, θα του δώσουμε δίκιο στον πυρήνα της τοποθέτησής του. Καμιά ανάπτυξη δεν πρόκειται να προέλθει από το κράτος, αφού τα πρωτογενή πλεονάσματα δεσμεύονται υποχρεωτικά μέχρι να ξεπληρωθούν οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι, ο δε νέος δανεισμός απαγορεύ-εται. Η ισχνή, αναιμική ανάπτυξη θα προέλθει από τον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα, ο οποίος θα αποδειχτεί «σύγχρονος και δημιουργικός» μόνο στο βαθμό που θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί την «κινεζοποίηση» των εργατών που του εξασφάλισαν κράτος και ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.
♦ «Να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι μηχανισμοί του κράτους ώστε να πάψει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο να θυμίζει χωματερή και να προστατευθεί η υγεία των ανθρώπων» και «να προβεί άμεσα στη σύλληψη των ατόμων που διαπράττουν καθημερινά σωρεία ποινικών αδικημάτων». Ποιος το ζήτησε αυτό; Ο μεγάλος προστάτης των εργαζόμενων, το νεοναζιστικό μόρφωμα, με ερώτηση που κατέθεσε βουλευτής του.
♦ Μια πορεία 7.000 ανθρώπων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι είδηση και μάλιστα σημαντική. Την είδατε σε κανένα κανάλι ή σε καμιά εφημερίδα να προβάλλεται όπως της αρμόζει; Οχι, βέβαια. Διότι η πορεία ήταν ενάντια στην καταστροφή της μισής Χαλκιδικής από τα μεταλλεία χρυσού του Μπόμπολα και των συνεταίρων του. Κι ο Μπόμπολας είναι ένας από τους βαρόνους των ΜΜΕ. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις υποχωρεί ακόμη και ο ανταγωνισμός και ο ένας βαρόνος κάνει πλάτη στον άλλο.
♦ Στην Αλεξανδρούπολη αποφάσισαν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ να κάνουν το συνέδριο της ΓΣΕΕ, για να τους έρθει φτηνότερα, όπως είπαν. Οι μισοί σύνεδροι είναι από την Αθήνα, στην Αλεξανδρούπολη θα τους πληρώσουν μεταφορικά και ξενοδοχείο και κατά τα άλλα θα κοστίσει φτηνότερα. Το λόγο τον ξέρουμε όλοι. Φοβούνται από συγκεντρώσεις εργαζόμενων και γιούχα και ακολουθούν το δόγμα «όσο μακρύτερα τόσα καλύτερα».
♦ Το εκκρεμές του Μπένι: από τον Δάντη στον Σέξπιρ σε μια έκφραση προσωπικού αδιεξόδου: «Αυτό το καθαρτήριο, το purgatorium, το “είμαι και δεν είμαι”, αυτό το αμλετικό δίλημμα κοιτώντας τη νεκροκεφαλή της παράταξης, αυτό πρέπει να σταματήσει. Το “να ζει κανείς ή να μη ζει” είναι ένα ερώτημα που το σέβομαι, αλλά δεν μπορώ να το αποδεχτώ πολιτικά». Αλήθεια, του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μ’ αυτά που λέει πιάνει τους υπόλοιπους Πασόκους μεγαλύτερη απελπισία; Υπάρχει περίπτωση να περάσει οτιδήποτε απ’ αυτά που λέει στους λαϊκούς ανθρώπους; Σαν δούλεμα θα τα περάσουν και δε θα ‘χουν άδικο.