Δύο χιλιάδες έντεκα και τζάμπα φασαρία
Αναζητείται έξοδος απ’ την προϊστορία…
Το απογοητευτικό δυόμισι τοις χιλίοις (αριθμός: 2,5‰) των Ξανθιωτών συνέθεσε τον αριθμό εκείνων που συμμετείχαν στην κρίσιμη και κομβική 48ωρη πανελλαδική απεργία αυτής της βδομάδας, την ώρα που στον «ναό της δημοκρατίας» (τι γελάτε ρε;) υποθηκευόταν το παρόν, το μέλλον και η κουρελιασμένη «λαϊκή κυριαρχία»…
Την ώρα που περίσσευε η λαϊκή οργή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στους δρόμους της Ξάνθης απλώς… βολτάριζαν τρεις διαφορετικές πορείες! Η θλιβερή λιτανεία του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ξάνθης με τριάντα (αριθμός: 30) σιωπηλούς περιπατητές, η καθιερωμένη ξεχωριστή –και πιο θορυβώδης– πορεία του ΠΑΜε και η… έκπληξη της ημέρας: η Πρωτοβουλία Αντίστασης μαζί με εργαζόμενους, φοιτητές, μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου με άλλα εκατόν είκοσι άτομα… Ασφαλώς αυτό το τρίτο, αποσχισθέν μπλοκ αποτέλεσε την είδηση της ημέρας στην ήσυχη και υπερ-συντηρητική μικρή πολιτεία (που «θα εκραγεί από ευτυχία» όπως λέει κι ο Παύλος Παυλίδης). Τα μέλη του συγκεντρώθηκαν μπροστά από το κτίριο της αντιπεριφέρειας Ξάνθης, πέρασαν από το ΕΚΞ, όπου στάθηκαν φωνάζοντας συνθήματα και πορεύτηκαν ξεχωριστά στους δρόμους της πόλης αφήνοντας σύξυλους τους τριάντα (καταμετρημένους ένα προς ένα) συμμετέχοντες στη συγκέντρωση και πορεία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Οι οποίοι τριάντα διάνυσαν τα πεντακόσια μέτρα μέχρι την πλατεία Δημοκρατίας και σκορπίστηκαν στα πέριξ καφενεία!… Οσο για το ΠΑΜε, αφού έκανε τον καθιερωμένο γύρο του κέντρου, ανανέωσε το ραντεβού του για το απόγευμα της Τρίτης, αλλά και της Τετάρτης.
Η παραπάνω θλιβερή εικόνα ασφαλώς δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες βρίσκονται όλο και πιο απομονωμένες (ακόμα και σε πόλεις όπου όλοι γνωρίζονται και διαπλέκονται με την καλή έννοια), τα πολιτικά «μαγαζιά» εμφανίζονται όλο και πιο συρρικνωμένα, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των εργαζόμενων παραμένει είτε αδιάφορη είτε αμέτοχη, όταν βέβαια δεν εκτονώνεται στις δήθεν απολιτίκ, άγευστες, βερμπαλιστικές και δίχως προοπτική μαζώξεις των «αγανακτισμένων»…
«Χαρακτηρίζω τον εαυτό μου κομμουνιστή, διότι ο κομμουνισμός μου φαίνεται ότι είναι το ιδανικό το οποίο πρέπει να επιδιώκει η ανθρωπότητα, καθώς η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και η αφθονία των αγαθών θα τους απαλλάξουν από τον φόβο της πείνας, καταστρέφοντας έτσι το μείζον εμπόδιο για την αδελφοσύνη τους. Εάν όντως θα υπάρχει ελευθερία και πνεύμα αδελφοσύνης, τότε όλες οι λύσεις θα έχουν τον ίδιο στόχο της χειραφέτησης και της διαφώτισης του ανθρώπου και θα καταλήξουν να εναρμονισθούν δια της συγχωνεύσεως Εάν -αντίθετα- δεν θα υπάρχει ελευθερία και η επιθυμία για το καλό όλων θα απουσιάζει, η όποια μορφή οργάνωσης δεν μπορεί παρά να έχει ως αποτέλεσμα την αδικία, την εκμετάλλευση και τον δεσποτισμό» (Errico Malatesta).
Ας μείνουμε στον χώρο της επαρχίας, καταγράφοντας –χωρίς σχόλια– δήλωση που ακούσαμε με τα αυτιά μας (ε, με τι θα την ακούγαμε, γ@μώ την πρόστυχη δουλειά μας), από τοπικό στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Της ΔηΑρι, μέσα σ’ ένα δυάρι που χρησιμεύει για γραφεία της παράταξης: «Πολλές φορές βγαίνει από τις πλατείες ένας έντονος αντικοινοβουλευτισμός. Πρέπει να πούμε καθαρά σ’ αυτό τον κόσμο ότι δεν φταίει το κοινοβουλευτικό σύστημα στη χώρα, άρα δεν είναι αίτημα να αλλάξει το σύστημα, αλλά οι πολιτικές και οι εκφραστές αυτών των πολιτικών. Και σ’ αυτό έχουν απόλυτο δίκιο οι άνθρωποι»… Ελπίζω να μην υπάρχει κανένας σαδιστής σύντροφος που θέλει να μας υποβάλλει στη βάσανο του σχολιασμού…
Υπάρχουν όμως σύντροφοι που θέλουν και να διασκεδάσουν, γι’ αυτό επανερχόμαστε στον ανασχηματισμό (τι γελάτε ήδη ρε;) και εκεί που σταματήσαμε την περασμένη βδομάδα. Ας προσπεράσουμε το υπουργείο Προ-πο όπου ο Παπουτσής θα εξακολουθεί να βάζει τα δύο κοινωνικά πόδια σ’ ένα παπούτσι, συνεπικουρούμενος από τον –άνευ Αμαλίας– Οθωνα. Σήμερα θα επιστήσουμε απλά την προσοχή σας στο υπουργείο των τριών τριγώνων (ή τριών δέλτα αν προτιμάτε και δεν σας παραπέμπει σε συνειρμούς σχετικούς με την ομώνυμη αστυνομική ομάδα), απ’ όπου ξεπετάχτηκε ο νέος τσάρος της οικονομίας. Ομιλούμε βεβαίως περί το υπουργείο Δ.Δ.Δ (Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Δικαιωμάτων, ανθρωπίνων, τι άλλο;), το οποίο μάλιστα διαθέτει πλέον και πεταλωτή για τα περαιτέρω…
Οσο για το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, εκεί πλέον καλούνται να επέμβουν τα… ΜΑΤ (Μπόλαρης, Αηδόνης, Τιμοσίδης). Που με τον προϊστάμενο Λοβέρδο γίνονται… ΛΜΑΤ, αν αυτό λέει κάτι…
Κάλο φωτισμένοι και μεγάλοι οι χάροι τους. Α μην…
