Εμείς έχουμε πειστεί: ο Φίλης, ο Παπαδημούλης, η Καββαδία, o Xατζησωκράτης, ο Λάμπρου και οι άλλοι συριζαίοι που την έπεσαν άγρια στη Θοδώρα τη Τζάκρη και είπαν πως ούτε καλημέρα δε θέλουν μ’ αυτήν, επειδή απέδωσε στον Κούλη «απάτριδα και διεθνιστική αντιμετώπιση των βασικών μας εθνικών ζητημάτων», την κατηγόρησαν χωρίς να ακούσουν το ηχητικό. Διότι αν το είχαν ακούσει, θα είχαν κατανοήσει «πως όσα ειπώθηκαν δεν αποτελούν παρά ειρωνικό και εμφατικό λόγο, προκειμένου να αναδειχθούν οι αντιφάσεις της εξωτερικής πολιτικής του Κ. Μητσοτάκη».
Οι δηλώσεις της διαστρεβλώθηκαν, ρε γατάκια συριζόπουλα, «δίνοντας την εντύπωση ότι υιοθετώ χαρακτηρισμούς που οι πατριδοκάπηλοι και οι δήθεν εθνικόφρονες της Δεξιάς συνηθίζουν να χρησιμοποιούν εναντίον της Προοδευτικής Παράταξης». Δεν ξέρουμε τι έκαναν ο Φίλης, ο Παπαδημούλης, η Καββαδία, o Xατζησωκράτης, ο Λάμπρου και οι άλλοι συριζαίοι, εμείς πάντως ακούσαμε το ηχητικό. Και δεν διαπιστώσαμε «ειρωνικό και εμφατικό λόγο». Αντίθετα, ακούσαμε τη Θοδώρα να επαναλαμβάνει τον χαρακτηρισμό «άπατρις», όταν ο δημοσιογράφος εξέφρασε (προσποιητή) απορία γι’ αυτόν.
Οι… διευκρινιστικές δηλώσεις της Θοδώρας κρύβουν και ένα παράπονο για τον πρόεδρο Αλέξη, ο οποίος έσπευσε να τη στείλει στην παιδονόμο Ολγα Γεροβασίλη. Οπως διευκρινίστηκε, η Ολγάρα κάλεσε τη Θοδώρα να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις και της έκανε συστάσεις να αποφεύγει τέτοιες εκφράσεις που ζημιώνουν την εικόνα της χώρας.
Θα θέλαμε να ήμασταν σε μια γωνιά και να παρακολουθούσαμε τη συζήτηση ανάμεσα στις δύο grandes dames του ΣΥΡΙΖΑ. Ν’ ακούσουμε τον ήχο από το αγαπημένο κρυστάλλινο ποτήρι της Ολγας και το γουργούρισμα καθώς το malt κυλάει στον οισοφάγο και το τικ-τακ από το νευρικό χτύπημα της Louboutin γόβας της Θοδώρας στο δάπεδο. Δυστυχώς, είμαστε αναγκασμένοι να ενεργοποιήσουμε τη φαντασία μας, για να σας πούμε ότι μετά από τις πρώτες στιγμές αμηχανίας, η ατμόσφαιρα πέρασε σε κελαρυστό γέλιο.
Η Ολγα, που έχει διατελέσει και εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Τσίπρα, πρέπει να εισηγήθηκε και το περιεχόμενο της… επανορθωτικής δήλωσης, η οποία προφανώς ικανοποίησε τον πρόεδρο Αλέξη, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι διατήρησε τη Θοδώρα στο περίοπτο πόστο της αναπληρώτριας τομεάρχη Εξωτερικών, στο οποίο λίαν προσφάτως την προβίβασε.
Oλα αυτά, τα εξόχως γελοία, δεν στερούνται πολιτικής σημασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συνονθύλευμα. Παλιοί «εσωτερικάκηδες», με τον αστικό κοσμπολιτισμό να κυλάει στο αίμα τους, πρώην πασόκοι, γαλουχημένοι στα νάματα του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ», ακροδεξιοί ανελίτες και άλλοι, έχουν γίνει ένα χαρμάνι με μοναδικό συνδετικό ιστό τη διαχείριση της αστικής εξουσίας, στην οποία ποθούν διακαώς να επανέλθουν. Αυτό το χαρμάνι, με υλικά που δεν μπορούν να ομογενοποιηθούν, προεξοφλεί την εκδήλωση φαινομένων τύπου Θοδώρας.
Η οποία, εδώ που τα λέμε, έχει και τα δίκια της. Εκλέγεται στην Πέλλα, μια περιοχή όπου βασιλεύουν οι «μακεδονομάχοι» (ξέρετε: χλαμύδα, περικεφαλαία, αθλητικό παπούτσι και γυαλί ρέιμπαν) και «έφτυσε αίμα» για να επανεκλεγεί με τις «Πρέσπες» στην πλάτη της. Ακουσε τον Τσίπρα να την πέφτει στον Μητσοτάκη από «πατριωτικές» θέσεις, προειδοποιώντας τον να μην τολμήσει να κάνει «εθνικές παραχωρήσεις» στον «Τούρκο» (δεν το είπε ακριβώς έτσι ο Τσίπρας, αλλά έτσι μπορεί να γίνει αντιληπτό από την εκλογική πελατεία της Θοδώρας) και ανάσανε η γυναίκα. Πήρε φόρα κι όποιον πάρει ο χάρος… Στο κάτω-κάτω, δεν είναι ο Φίλης ή η Καββαδία για να μπορεί να τα πει περίτεχνα. Ούτε οι ψηφοφόροι της μπορούν να καταλάβουν τη γλώσσα του Φίλη. Είναι «απλοί άνθρωποι του λαού» που θέλουν «σταράτες κουβέντες».
Αν υπάρχει είδηση σ’ όλο αυτό το σούργελο, βρίσκεται στην ταχύτατη διαδικασία με την οποία τα πράγματα αποκαταστάθηκαν. Ολοι έμειναν ευχαριστημένοι, κανένας δεν πληγώθηκε. Πρόκειται για κοινό χαρακτηριστικό σε όλα τα αστικά κόμματα εξουσίας.