Κυβέρνηση μπαμπέσηδων

Πρώτα παραβίασε τη συμφωνία που είχε κάνει με τη συνδικαλιστική έκφραση ενός κλάδου και μετά αποφάσισε να επιστρατεύσει τον κλάδο που αντέδρασε στην παραβίαση της συμφωνίας. Ο λόγος για τον Αβραμόπουλο, που ήξερε καλά τι θα γινόταν, γι’ αυτό και ήθελε να την κάνει από το υπουργείο Υγείας (το ήξερε και ο Καραμανλής, όμως, γι’ αυτό και τον άφησε να λουστεί ο ίδιος και όχι κάποιος άλλος τις συνέπειες της μπαμπέσικης συμπεριφοράς του).

Υπέγραψε μια συλλογική σύμβαση με την ΟΕΝΓΕ, την ομοσπονδία των γιατρών του Δημόσιου. Μια σύμβαση την οποία οι γιατροί αποδέχτηκαν, ύστερα από εκβιασμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Την υπέγραψε σκοπεύοντας να μην την υλοποιήσει. Την ευθύνη θα έπαιρνε ο επόμενος υπουργός, ενώ αυτός θα είχε κάνει το κομμάτι του, διαφημίζοντας τον εαυτό του ως τον πρώτο υπουργό που υπέγραψε συλλογική σύμβαση με τους γιατρούς.

Οταν ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί η σύμβαση, οι γιατροί είδαν να πηγαίνουν στη Βουλή άλλα πράγματα απ’ αυτά που είχαν συμφωνήσει. Μιλάμε δηλαδή για μια μπαμπέσικη κυβέρνηση, για μια κυβέρνηση απατεώνων που δεν σέβονται ούτε την υπογραφή τους σε μια συμφωνία. Ο Αβραμόπουλος έφαγε μόνος του το ξεφτιλίκι και έφτασε στο σημείο να διατάξει την πολιτική επιστράτευση των γιατρών. Τώρα λέει ότι στην Ολομέλεια της Βουλής θα αποκαταστήσει τις ρυθμίσεις στα όσα προβλέπει η σύμβαση. Κανείς, όμως, δεν τον πιστεύει και οι γιατροί έκαναν την πρώτη 48ωρη απεργία. Πέρα από τον Αβραμόπουλο, όμως, συνυπεύθυνη είναι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που υπέγραψε μια σύμβαση χωρίς διασφαλίσεις, επειδή βιαζόταν περισσότερο από τον υπουργό, επειδή ήθελε να ξαναπάρει τον έλεγχο στα χέρια της.