Αστραψε και βρόντηξε η Φώφη από το βήμα της Βουλής: «Στο σημείο αυτό θέλω να ανοίξω μια παρένθεση. Δεν θα σταματήσετε τη ραγδαία φθορά σας με αθλιότητες, κατασκευασμένα δημοσιεύματα και επιθέσεις στους πολιτικούς σας αντιπάλους. Αυτή είναι μια πολιτική κατάντια. Επιθέσεις στον Πρωθυπουργό της χώρας που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θωράκισε τη χώρα, δεν πιάνουν. Πέφτουν στο κενό».
Πώς το 'λεγε ο Αλ Πατσίνο, ως Μάικλ Κορλεόνε, στον «Νονό» του Κόπολα; «Χρόνια προσπαθώ να κάνω τις επιχειρήσεις μας νόμιμες και μόλις πάω να τα καταφέρω, κάτι συμβαίνει και με τραβάει πίσω στην παρανομία». Ετσι και η Φώφη με τους άλλους πασόκους. Εκεί που πάνε να δείξουν ότι «επανιδρύουν» το ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στην ανάγκη να υπερασπιστούν τον Σημίτη, που τον ζώνει μια επικίνδυνη φιλολογία (τίποτα το συγκεκριμένο ακόμα) για κάτι ποσά από εξωχώριες εταιρίες.
Η «παρένθεση» που άνοιξε η Φώφη στη Βουλή, για να υπερασπιστεί τον Σημίτη, ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει για την παρουσία του «Κινέζου» στο συνέδριο της ΔΗΣΥ και το «ενωτικό» κάλεσμα που απηύθυνε από το βήμα του. Ολο το ΠΑΣΟΚ τώρα πρέπει να υπερασπιστεί τον άνθρωπο που… έβλεπε τις μίζες να περνούν, αλλά τις περνούσε για… μύγες. Μαντέλης, Τσουκάτος, Τσοχατζόπουλος, Γιάννος, οι επώνυμες περιπτώσεις. Αυτός, όμως, δεν ήξερε τίποτα. Και πρόσφατα, όταν του ζήτησαν να σχολιάσει την παραπομπή του Γιάννου, τους άφησε όλους σύξυλους με τη δήλωση ότι η «διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο» και «δεν αντιμετωπίζεται με καταγγελίες»!
«Βλαξ ή συνένοχος;». Αυτό το ερώτημα απηύθυνε στους μεγαλοπασόκους την εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά ο Κίτσος Τεγόπουλος από την «Ελευθεροτυπία». Το ίδιο ερώτημα απευθύνουν τώρα στον Σημίτη οι Χατζηνικολάου-Κουρής από τα Μέσα που ελέγχουν. Δεν ξέρουμε αν έχουν «κάτι» για να το πάνε παραπέρα. Εκείνο που ξέρουμε είναι πως ο Σημίτης παράτησε την «ξινίλα» και σφιχταγκάλιασε τη Φώφη. Τόσο σφιχτά που έτσι και ξεσπάσει τρικυμία θα πάνε μαζί στον πάτο.
Αλλά μήπως τους φταίει μόνον ο Σημίτης; Μες στην… ανανέωση ήταν το συνέδριο της ΔΗΣΥ. Από Σημίτη και Βενιζέλο, μέχρι Γιωργάκη και Χρυσοχοΐδη. Προσθέστε τα τελευταία ορφανά του κυρ-Φώτη, βάλτε και ολίγον Ραγκούση (τα ΦλωΡαΔια έγιναν ΔιαΦλω) και θα εισπνεύσετε τον ζωογόνο αέρα της… ανανέωσης και της… επανίδρυσης. Α, να μην το ξεχάσουμε, υπήρξαν και κάτι συνιστώσες με εξωτικά ονόματα, που έχουν από μερικούς νοματαίους η καθεμιά, αλλά κατάφεραν να κερδίσουν από ένα ανθρωπάκι στο νέο σήμα, γιατί σε εποχές πολιτικής κρίσης, από τ' ολότελα καλή 'ν' κι η Παναγιώταινα.
Εδώ που τα λέμε, δεν μπορούσαν να κάνουν και κάτι άλλο. Πού να τα βρουν τα νέα στελέχη; Και πώς να απαλλαγούν από τους παλιούς βαρόνους που ο καθένας τους κουβαλάει ένα μικρό προσωπικό μηχανισμό; Μαζεύτηκαν, λοιπόν, όλοι μαζί, αγκαλιάστηκαν, φωτογραφίστηκαν, έβγαλαν τους δεκάρικούς τους και στο τέλος ψήφισαν ομόφωνα τις αποφάσεις που είχαν συμφωνηθεί στις συσκέψεις του κογκλάβιου των συνιστωσών.
«Ε, ναι, λοιπόν, επιστρέψαμε!» αναφώνησε η Φώφη στην ομιλία της στο κλείσιμο του συνέδριου, καταχειροκροτούμενη. Πράγματι, επέστρεψαν. Ηταν όλοι τους εκεί, με ελάχιστες απουσίες. Μόνο που μοιάζουν με καρικατούρα του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ. Το μόνο που θυμίζει… παλιό καλό ΠΑΣΟΚ είναι η παγκόσμια πρωτοτυπία «πρώτα θα εκλέξουμε αρχηγό και μετά θα αποφασίσουμε τι κόμμα θα φτιάξουμε»! Αυτός ήταν ο συμβιβασμός που κατέληξαν, για να δέσουν οι πασόκοι τον γάιδαρό τους με την εκλογή της Φώφης. Μετά θα δουν αν θα φτιάξουν μια ομοσπονδία ή ένα καινούργιο κόμμα, με το δεύτερο να συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή τις περισσότερες πιθανότητες.
Οχι πως έχει καμιά σημασία, βέβαια. Οπως και να μετονομαστούν, οι ίδιοι θα είναι. Εχουν ελπίδα να πάνε σε διψήφιο νούμερο; Γιατί να το αποκλείσουμε; Ετσι κι αλλιώς, από το 2010 ο ελληνικός καπιταλισμός παραδέρνει σε βαθιά πολιτική κρίση, με μεγάλες ανατροπές στον κομματικό χάρτη. Κινούμενη άμμος είναι το πολιτικό σκηνικό, οπότε και τα μπάζα του παλιού ΠΑΣΟΚ μπορούν να ελπίζουν. Ιδιαίτερα όταν έχουν στο πλευρό τους το πανίσχυρο πλέον εκδοτικό Συγκρότημα Μαρινάκη.