Ο χορός στην Ελλάδα είναι το αποπαίδι των τεχνών, αφενός γιατί δεν υπάρχει η παράδοση και η κουλτούρα που συναντάμε σε άλλες χώρες και αφετέρου γιατί το αστικό κράτος ποτέ δε στήριξε ουσιαστικά αυτή την τέχνη, όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα αλλά και τον εκπαιδευτικό. Παρόλο που υπάρχουν αξιόλογες ομάδες σύγχρονου χορού και το επίπεδο των χορευτών είναι υψηλό, γεγονός που τους καθιστά ικανούς να συνεργάζονται με μεγάλες ομάδες του εξωτερικού.
Το υπουργείο Πολιτισμού όλα αυτά τα χρόνια μοίραζε ψίχουλα στις ομάδες χορού, ποσά που δεν ξεπερνούσαν τις 30.000 ευρώ (τα τελευταία χρόνια, γιατί μετά την κρίση έπαψαν οι επιχορηγήσεις) και με αυτά τα χρήματα οι χορογράφοι καλούνταν να κάνουν παραγωγές μη ξέροντας ποιον να πρωτοπληρώσουν: τους χορευτές τους, τα θέατρα, τους τεχνικούς, άλλους συνεργάτες;
Βέβαια, δεν έχει μόνο ευθύνη το υπουργείο για την κατάσταση αυτή. Οι ευθύνες βαραίνουν και το χώρο του χορού. Π.χ. τι αγώνες δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, πέρα από το να εξασφαλιστούν δωρεάν μερικά θέατρα, για τη διοργάνωση του φεστιβάλ του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων;
Ερχεται, λοιπόν, η είδηση της σκανδαλώδους υψηλής επιχορήγησης από το ΕΣΠΑ στην πολιτιστική ομάδα Ηχόδραμα, για να αποκαλύψει τη σάπια κατάσταση που υπάρχει χρόνια τώρα. Στην ομάδα αυτή δόθηκε το ποσό των 329.000 ευρώ (!) για το έργο: «Βελτίωση πολιτιστικών υπηρεσιών στην Αττική και προβολή του σύγχρονου χορού μέσω παραγωγής προβολής και παρουσίασης χοροθεατρικών και μουσικοχορευτικών παραστάσεων εμπνευσμένων από την ελληνική ιστορία και παράδοση και παρουσιαζόμενων με σύγχρονα μέσα, καθώς επίσης και μέσω διοργάνωσης σεμιναρίων σύγχρονου χορού». (Δεν είναι τυχαία η τόσο υψηλή επιχορήγηση, αν δει κανείς το περιεχόμενο της παράστασης: ελληνική ιστορία και παράδοση).
Οποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα της ομάδας και δει τα βίντεο θα καταλάβει γιατί γίνεται λόγος περί σκανδάλου. Διότι δεν πρόκειται μόνο για ένα μεγάλο ποσό που δίνεται την περίοδο της κρίσης σε μια μόνο ομάδα, τη στιγμή που οι άλλες δεν επιχορηγούνται, αλλά και γιατί πρόκειται για κακούς «ερασιτέχνες», εμπνευστές αυτής της παραγωγής, που θα έπρεπε να έχουν επιλέξει άλλο επάγγελμα. Δυστυχώς, όμως, η αυτογνωσία εκλείπει, ειδικά σ’ αυτό το χώρο.
Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν «οι υπεύθυνοι» ποιον θα επιχορηγήσουν, ποτέ δεν ήταν καθαρά, ούτε τον καιρό των διάφορων επιτροπών, ούτε του ΕΚΕΘΕΧ (Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού).
Ενα τέτοιο γεγονός, που δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, μας δείχνει πως δεν υπάρχει κανένα πλάνο, ώστε να αναπτυχθεί ο σύγχρονος χορός και να πάψει ο κόσμος του να φυτοζωεί. Σε μια χώρα εξαρτημένη όπως η Ελλάδα, όπου έχουν καταβαραθρωθεί τα πάντα, ο πολιτισμός είναι πολυτέλεια. Μια κατάσταση που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αλλάξουν, αλλιώς ο χορός θα παραμείνει μια τέχνη αυτοαναφορική, με ένα περιορισμένο κοινό.
Μ.Ρ.
Πηγή: https://et.diavgeia.gov.gr/f/yppot/ada/%CE%92%
CE%95%CE%9D%CE%A6%CE%93-943
