Τι καθόμαστε και παιδευόμαστε, σύντροφοι και συντρόφισσες; Γιατί ρισκάρουμε παίρνοντας μέρος σε μαχητικές κινητοποιήσεις; Γιατί σπάμε το μυαλό μας για να επεξεργαστούμε τακτική και προτάσεις πρακτικής δράσης; Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά και μας τα εξηγεί ο νέος γίγαντας της επαναστατικής σκέψης, ο Τσε της εποχής μας, ο Αλέξης Τσίπρας:
«Χρειαζόμαστε επίσης ένα καθημερινό “επικοινωνιακό αντάρτικο” χαμηλής έντασης, συμβολικό αν θέλετε, που να ενθαρρύνει και να κινητοποιεί την κοινωνία. Δεν θα πεις στον άλλο πάρε το καλάσνικοφ και κάνε επανάσταση, θα του πεις όμως κάνε καβγά στο ταμείο του σούπερ-μάρκετ, στο ταμείο της τράπεζας και να είσαι βέβαιος ότι θα βρεθούν κι άλλοι δίπλα σου να κάνουν το ίδιο. Με αυτόν τον τρόπο εκπαιδευόμαστε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας συλλογικά, να μην ντρεπόμαστε για το δίκιο μας. Και αυτό είναι που τελικά συνιστά την καθημερινή δράση στο κοινωνικό πεδίο και που πιστεύουμε πως θα έχει αντανάκλαση και στο πολιτικό επίπεδο με την ενίσχυση της ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Αυτό είναι. Απλό σαν το αυγό του Κολόμβου. Κάνε καβγά στο ταμείο του σού-περ μάρκετ και η αποκαμωμένη ταμίας μπορεί να σου δώσει τη λύση. Κι αν δε σου τη δώσει, εσύ τουλάχιστον θα εκτονωθείς και θα πας ξαλαφρωμένος στο σπίτι. Θα φας και δε θα σου καθήσει το φαΐ στο στομάχι… Πρόσεξε, όμως, Αλέξη, γιατί εκτός από τον καβγά υπάρχουν και τ’ αυγά. Κι αυτά ενίοτε είναι κλούβια.
ΥΓ1: Η συνέντευξη δόθηκε στην κυπριακή «Σημερινή» (15 και 16.6.08). Προφανώς επειδή οι Κύπριοι δε θα έρθουν σύντομα σε «στενή» επαφή με τον συνεντευξιαζόμενο.
ΥΓ2: Στην ίδια συνέντευξη ο Τσίπρας είπε ότι «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε στην Ελλάδα δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά αυτό το είδος του πλιατσικολογικού μαφιόζικου καπιταλισμού των κολλητών». Ενας ηθικός και τίμιος καπιταλισμός θα μας σώσει.
