Για λόγους αρχών, για λόγους αλληλεγγύης στον πολύπαθο αιγυπτιακό λαό, που έχυσε πoταμούς αίματος για να ανατρέψει το στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς του Μουμπάρακ, παίρνοντας μια σύντομη ανάσα αστικοδημοκρατικής ελευθερίας, ο δικτάτορας της Αιγύπτου Αμπντελφατάχ αλ Σίσι είναι ανεπιθύμητος από τον ελληνικό λαό. Γιατί ο Σίσι, ως επικεφαλής του στρατού, είναι αυτός που ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση Μόρσι και επέβαλε μια στυγνή στρατιωτικοφασιστική δικτατορία. Το καθεστώς Μουμπάρακ επανήλθε, με επικεφαλής τον Σίσι.
Για τον Μητσοτάκη (όπως και για τον Τσίπρα) αυτά είναι «ψιλά γράμματα». Γι’ αυτόν το στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς του Σίσι είναι ο δεύτερος (ο πρώτος είναι το Ισραήλ) πυλώνας της αμερικανοκρατίας στη Μεσόγειο. Γι’ αυτό και ο έλληνας πρωθυπουργός προέβη σε μια εμετική δήλωση αμερικανοδουλείας, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος της δήλωσής του μετά τη συνάντηση με τον Σίσι, στο ρόλο της αμερικανοκρατίας στην περιοχή.
«Η συνάντησή μας σήμερα, στην Αθήνα, γίνεται λίγες μόλις ημέρες μετά την εκλογή νέου Προέδρου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε ό,τι αφορά τις διμερείς ελληνοαμερικανικές σχέσεις προσδοκώ ότι, αν κι αυτές είναι ήδη πολύ ισχυρές, στο εξής θα γίνουν ακόμα ισχυρότερες σε όλα τα επίπεδα. Αλλά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο είμαι βέβαιος ότι ο Πρόεδρος Biden θα συμβάλει στην αποκατάσταση των ισορροπιών συλλογικής ασφάλειας στην ευαίσθητη περιοχή μας. Μία περιοχή, εξάλλου, την οποία γνωρίζει καλά καθώς την παρακολουθεί εδώ και δεκαετίες. Η Ελλάδα έχει, λοιπόν, κάθε λόγο να καλωσορίσει, μαζί με όλους τους εταίρους της στην περιοχή, την επιστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών στον κεντρικό ρόλο τους ως ηγετικού παράγοντα του ΝΑΤΟ. (…) Πιστεύω επίσης, κύριε Πρόεδρε, ότι η Ελλάδα και η Αίγυπτος θα υποδεχτούν με θετική διάθεση, την αποφασιστικότερη συμβολή της Αμερικής στα δρώμενα της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου»!
Στο ίδιο πλαίσιο της αμερικανοδουλείας, ο Μητσοτάκης εξήρε το ρόλο του καθεστώτος Σίσι «στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ισραήλ», χωρίς να παραλείψει να αναφερθεί στην «εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με το Μπαχρέιν, με άλλα κράτη». Οι λέξεις Παλαιστίνη και παλαιστινιακός λαός δε χώρεσαν ούτε καν υποκριτικά στις 1.130 λέξεις της δήλωσης του Μητσοτάκη! Τέτοια είναι η κατάντια του πολιτικού προσωπικού της ελληνικής αστικής τάξης.
