Με την έναρξη της συνεδρίασης ο πρόεδρος ανακοινώνει την απάντηση της Ασφάλειας σχετικά με το όνομα Σκουτουδάκη. Η απάντηση είναι σαφής: ουδέποτε έχει εκδοθεί δελτίο ταυτότητας σε αυτό το όνομα, ούτε έχει δηλωθεί απώλεια.
Η έναρξη της διαδικασίας συνοδεύτηκε και από ένα επεισόδιο που δεν είχε συνέχεια. Επειδή το δικαστήριο είχε καλέσει μάρτυρες και για την υπόθεση της πρώτης έκρηξης, η Αλ. Ζορμπαλά (υπεράσπιση Κασίμη) είπε πως οι συνήγοροι δεν είχαν ειδοποιηθεί και δεν έχουν ούτε τη δικογραφία μαζί τους. Επειδή δε η εξέταση των πράξεων θα έχει να κάνει και με το ζήτημα αν πρόκειται για εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, θα πρέπει να γίνει κάποιο διάλειμμα για να συνεννοηθούν οι συνήγοροι.
Ο Κ. Αγαπίου πήρε το λόγο για να πει ότι με δόλιο και ύπουλο τρόπο επαναφέρεται το ζήτημα της παραγραφής, που υποδηλώνει ότι οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι για τις πράξεις. Η Αλ. Ζορμπαλά αντέδρασε -και δικαίως- με μια δήλωση αποδοκιμασίας των χαρακτηρισμών «δόλιος και ύπουλος τρόπος». Θυμίζουμε ότι ένσταση παραγραφής είχε υποβάλει η υπεράσπιση της Ειρ. Αθανασάκη και την είχε υποστηρίξει και η υπεράσπιση Τσιγαρίδα.
Στη συνέχεια ο λόγος δίνεται στον συνήγορο Κων/νο Συνοδινό (υπεράσπιση Κανά), ο οποίος ρωτάει την Κυριακίδου αν στις καταθέσεις της υπάρχουν μόνο πράγματα που είπε η ίδια. Η Κυριακίδου απαντά, φυσικά, καταφατικά. Μπορείτε να μου πείτε –συνεχίζει ο συνήγορος- τι σημαίνει η φράση «ανακολουθία λόγων και έργων»; Κόκαλο η Κυριακίδου. Αρχίζει να παραμιλάει, να ρωτάει τον συνήγορο γιατί της κάνει την ερώτηση, να ανεβάζει τους τόνους, για να καταλήξει ότι δεν θέλει να απαντήσει!
Αγαπήσατε ποτέ τον κ. Κανά; είναι η επόμενη ερώτηση. Παίρνει φωτιά η Κυριακίδου και αρχίζει να ουρλιάζει: «Δεν θα σας απαντήσω για τις ερωτικές μου προτιμήσεις». Αμέσως μετά, βγάζει από την τσάντα της οικογενειακές φωτογραφίες, για να δείξει πόσο αγαπημένη οικογένεια ήταν με τον Κανά! «Εδώ γίνεται δίκη του ΕΛΑ και όχι αν εγώ ερωτεύτηκα τον Κανά, γι’ αυτό δεν θα απαντήσω σε καμιά προσωπική ερώτηση», δηλώνει. Αμέσως μετά, όμως, απαντά: «Ηταν κεραυνοβόλος έρωτας, τον είδα και λαχτάρισε η ψυχή μου, ήταν ο άνδρας των ονείρων μου, ωραία κοπέλα ήμουνα, ωραίος νεαρός ήτανε, ήρθε και με ζήτησε από τους γονείς μου»!
Στη συνέχεια και για αρκετή ώρα ζήσαμε σκηνές απείρου κάλλους με ερωτήσεις και απαντήσεις που παραπέμπουν σε εκδίκαση υπόθεσης διαζυγίου υπό συνθήκες σκληρής αντιδικίας. Πότε και γιατί καυγάδιζαν η Κυριακίδου με τον Κανά, ποιος σήκωνε χέρι, ποιος γαμοσταύριζε τον άλλο κ.λπ. Η Κυριακίδου, μάλιστα, μολονότι είχε ζητήσει να καταθέσει καθιστή, σηκωνόταν από τη θέση της, αλώνιζε στο χώρο μπροστά από την έδρα και συχνά-πυκνά μπινελίκωνε τον Κανά, αγνοώντας τις ερωτήσεις του συνήγορου και τις υποδείξεις του προέδρου να ηρεμήσει.
Μιλάμε για σκηνές βγαλμένες από φαρσοκωμωδία του αισχίστου είδους. «Σιγά μη σας που που το κάναμε και πότε το κάναμε», ήταν μια από τις χαρακτηριστικές ατάκες της. Οταν ξαναρωτήθηκε για τη συνέντευξή της στην Παναγιωταρέα, είπε ότι θα κλείσει τ’ αυτιά της. Τα έκλεισε με τα δύο χέρια, αλλά αμέσως κατέβασε το ένα για ν’ ακούει και παρενέβαινε συνεχώς! Και η κορυφαία ατάκα της Κυριακίδου: «Μόνο που θα του σπάσω το κεφάλι (σ.σ. του Κανά) καμιά μέρα. Δεν τον έδειρα, αλλά σήμερα που είναι η μέρα της γυναίκας θα τον δείρω»!! Φώναζε, μυξόκλαιγε, απειλούσε, έβριζε τον Κανά, ήταν μια Μαινάδα, τυφλωμένη από ζήλια και από μίσος. Πολύ περισσότερο σε σχέση με την εικόνα της στην πρώτη δίκη.
Οταν η κουβέντα ήρθε σε άλλα ζητήματα ουσίας, άρχισαν πάλι οι αντιφατικές απαντήσεις. Η Μυρτώ υποτίθεται ότι είχε αναλάβει τη… θεωρητική της διαπαιδαγώγηση, αλλά αυτό το έργο δεν μπορούσε να γίνει στη «γιάφκα της Πολέμωνος». Γινόταν στο ζαχαροπλαστείο «Σόνια» και σε μια ταβέρνα πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού! Η ίδια η Κυριακίδου ήταν μέλος του ΕΛΑ, αλλά δεν θυμάται πώς και πότε έφυγε. Τώρα δηλώνει ότι δεν ήταν ούτε περιφερειακό μέλος! Δεν ξέρει αν ο Γιάννης είχε κλειδιά από την Πολέμωνος, αλλά σε μια κατάθεσή της έχει πει ότι είχε!
Σε κατάθεσή της είχε δηλώσει ότι θα προσκομίσει απόκομμα εφημερίδας για μια έκρηξη, για να πιστοποιηθεί η ακριβής ημερομηνία και η ενοχή του Κανά και της Μυρτούς, τώρα όμως δηλώνει ότι δεν έχει κανένα απόκομμα!
Στο προηγούμενο δικαστήριο είχε καταθέσει ότι ψάχνοντας τις τσέπες του Κανά βρήκε χαρτί της ΔΕΗ για το διαμέρισμα της Αμορίου 6-8, ενώ τώρα είπε πως ο Κανάς της έδωσε να πάει να πληρώσει τη ΔΕΗ και μάλιστα της είπε να πάει στα κεντρικά και όχι στο συνοικιακό κατάστημα (λες και όταν πληρώνεις ένα λογαριασμό δηλώνεις και το όνομά σου)! Και βέβαια, μπέρδεψε πάλι τις ημερομηνίες, κάνοντας λάθος ολόκληρες τετραετίες!
Το όνομα Πουλλακίδας (πρόκειται για αστυνομικό, που η πλευρά Κανά υποστηρίζει ότι ήταν φίλος της Κυριακίδου από το νυχτερινό και είναι αυτός που την έφερε σε επαφή με την Αντιτρομοκρατική) δεν της λέει τίποτα, δήλωσε απαντώντας σε ερώτηση του Κ. Συνοδινού. Αμέσως μετά, όμως, «θυμήθηκε» ότι ήταν ένας αξιωματικός που τον βρήκε τυχαία στο Α.Τ. Κολωνού, όπου πήγε για να καταθέσει ένα εξώδικο για τον Κανά. Εκτοτε δεν τον έχει ξαναδεί. Ο Πουλλακίδας, όμως, έχει καταθέσει στον ειδικό εφέτη ανακριτή Ζερβομπεάκο, ότι έχει συναντήσει κάποιες φορές την Κυριακίδου στο δρόμο, όπου του διηγήθηκε τα βάσανά της! Κόκαλο και πάλι η Κυριακίδου. Δεν θυμόταν ούτε αυτή τη λεπτομέρεια, μολονότι για την κατάθεση Πουλλακίδα είχε γίνει λόγος και στην προηγούμενη δίκη. Και γιατί πήγε στο Α.Τ. Κολωνού για μια υπόθεση που υπεύθυνο ήταν το Α.Τ. Κυψέλης; Γιατί έτσι της είπαν, απάντησε, χωρίς κανείς από την έδρα να ελέγξει στοιχειωδώς τον ισχυρισμό της.
Χρειάστηκε να παρέμβει αργότερα ο Χρ. Τσιγαρίδας με ένα απλό ερώτημα: «Ας δεχτούμε ότι την Κυριακίδου την πληροφόρησαν λάθος και πήγε στο Τμήμα του Κολωνού. Ο αξιωματικός υπηρεσίας Πουλλακίδας, όμως, γιατί δεν της υπέδειξε ότι το Τμήμα είναι αναρμόδιο και πρέπει να απευθυνθεί σε άλλο Τμήμα;». Τσιμουδιά από την έδρα.
Ούτε τον γαμπρό του εισαγγελέα Βερνάρδου, Σπύρο Χρήστου, γνωρίζει η Κυριακίδου. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όμως, είχε καταθέσει στο προηγούμενο δικαστήριο, ότι ήξερε πως ο Κανάς έκανε την έκρηξη του Θησείου και το είχε μάθει από τον Πουλλακίδα (σύχναζαν στο ίδιο καφενείο), ο οποίος το είχε πληροφορηθεί από την Κυριακίδου (το γεγονός είχε καταγραφεί στο ρεπορτάζ μας κατά την προηγούμενη δίκη). Οταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει τον αστυνομικό Τάσο Αμοιρίδη, απάντησε: «Εσείς όπως το πάτε θα με ρωτήσετε αν γνωρίζω όλη την Αστυνομία. Γι’ αυτό απαντώ δεν θυμάμαι»! Ο Αμοιρίδης είναι ασφαλίτης της Αντιτρομοκρατικής και έχει παρασημοφορηθεί με το αιτιολογικό ότι κατάφερε να διεισδύσει σε κύκλους του ΕΛΑ και να βοηθήσει στην εξάρθρωσή του. Γι’ αυτό η Κυριακίδου, «καμμένη» από την απάντηση που έδωσε για τον Πουλλακίδα, απάντησε «δεν θυμάμαι» για τον Αμοιρίδη.
Μετά το διάλειμμα πήρε το λόγο ο Α. Κανάς. Αφού είπε διάφορα για τη σχέση του με την Κυριακίδου, διάβασε μια ακόμα αισχρή δήλωση ενάντια στον Χρ. Τσιγαρίδα, ο οποίος –σύμφωνα με αυτή τη δήλωση- είναι αυτός που στηρίζει το κατηγορητήριο και όχι η Κυριακίδου. Φυσικά, περιέλαβε και πάλι στους συνεργάτες της Αντιτρομοκρατικής και το κίνημα αλληλεγγύης. Επ’ αυτού μάλλον δεν χρειάζεται κανένα μακροσκελές σχόλιο. Εχει γίνει φανερό, ότι ο Κανάς έχει γίνει σ’ αυτή τη φάση η αιχμή του δόρατος μιας κατευθυνόμενης συκοφαντικής εκστρατείας, που σκοπό έχει να απαξιώσει αγωνιστές όπως ο Χρ. Τσιγαρίδας και ο Δ. Κουφοντίνας, αλλά και το κίνημα αλληλεγγύης, που είναι αυτό που σηκώνει το βάρος της σύγκρουσης με την τρομοϋστερία και την κρατική τρομοκρατία. Να είναι τόσο αφελής που να μην καταλαβαίνει τι λέει; Δεν το νομίζουμε.
Ερωτήσεις στην Κυριακίδου υπέβαλε και ο Κ. Αγαπίου. Από τις απαντήσεις της δεν προέκυψε κάτι το καινούργιο. Φρόντισε να κάνει για μια ακόμα φορά σαφή την αλλαγή θέσης της σε σχέση με την προηγούμενη δίκη, στην οποία είχε πει κατηγορηματικά ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον Κ. Αγαπίου. Αυτή τη φορά, η στάση της ήταν: Αναγνώρισα χωρίς επιφυλάξεις τον «Γιάννη» στη φωτογραφία του Αγαπίου που μου έδειξαν στην Αντιτρομοκρατική, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για την αναγνώρισή του στο δικαστήριο, επειδή έχουν περάσει χρόνια.
Αμέσως μετά, όταν ο Χρ. Τσιγαρίδας ζήτησε το λόγο για να σχολιάσει την κατάθεση της Κυριακίδου, ο Κανάς άρχισε να χειρονομεί και να φωνάζει εκτός μικροφώνου και αποχώρησε από την αίθουσα, για να επανέλθει αμέσως μετά και να διακόπτει τον Τσιγαρίδα με κραυγές.
Ψύχραιμος ο Χρ. Τσιγαρίδας, ξεκίνησε σκωπτικά με ένα κάλεσμα στους δικαστές, στους συνηγόρους και στους δημοσιογράφους να μη προγραμματίσουν διακοπές για το καλοκαίρι, γιατί είναι όλοι καλεσμένοι του για δωρεάν διακοπές στο 250 κλινών ξενοδοχείο του στην Κάλυμνο. Αν βέβαια, δεν βρείτε ξενοδοχείο ιδιοκτησίας μου, κατέληξε, τα παράπονά σας στον κ. Κανά. Στη συνέχεια και αφού ο Κανάς σταμάτησε να φωνάζει, προχώρησε στην αξιολόγησή του, την οποία δημοσιεύουμε χωριστά.
Αξιολόγηση της κατάθεσης Κυριακίδου από τον Χ. Τσιγαρίδα
Κύριε πρόεδρε, κύριοι δικαστές
Ζήτησα το λόγο για να σχολιάσω την κατάθεση της Κυριακίδου. Αυτό δεν σημαίνει, ότι αλλάζω τη θέση που έχω για τη διαδικασία και τη στάση που έχω καθορίσει γι’ αυτή, ύστερα από τις αποφάσεις που πήρατε. Παρότι δυστυχώς εμφανίζομαι σχετικά ανακόλουθος, είμαι υποχρεωμένος να παρεμβαίνω σε ορισμένα σημεία της διαδικασίας για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή πρέπει να υπερασπίσω την επαναστατική τιμή της οργάνωσής μου, του ΕΛΑ. Δεύτερον, επειδή δεν μπορώ να βλέπω να διαστρεβλώνεται με τόσο κατάφορο τρόπο η αλήθεια και να παραβιάζεται η στοιχειώδης λογική.
Σας είπα ότι παρανομείτε ευθέως και δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει να αλλάξω αυτή μου την άποψη. Συμπράττετε σε ένα κορυφαίο νομικό και πολιτικό σκάνδαλο, κάνοντας μια δίκη για αδικήματα που δεν υπάρχουν στο κατηγορητήριο, με μοναδικό σκοπό να επαναλάβετε την απόφαση της πρώτης δίκης, να νομολογήσετε για δεύτερη φορά με βάση τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης. Tώρα πως θα τα καταφέρετε χωρίς να υπάρχει κατηγορία συμμετοχής, ε, κάποιο νομικό ακροβατισμό θα κάνετε.
Εχετε όμως και παράλληλο στόχο. Να «μαζέψετε» τις τραγικές ελλείψεις της προηγούμενης δίκης. Να δοθεί η ευκαιρία να επαναληφθούν με λιγότερες υπερβολές και πιο εύσχημο τρόπο καταθέσεις και ιστορίες, ώστε να μπορούν να αποτελέσουν, χωρίς να γελοιοποιείται η δικαοσύνη, τη βάση μιας προαποφασισμένης καταδίκης.
Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτό το σκεπτικό απορρίπτετε με αστήρικτες νομικά αποφάσεις τα ουσιώδη αιτήματα της υπεράσπισης, ενώ δέχεστε και θα δέχεστε όλα τα δευτερεύοντα, ώστε να δημιουργήσετε εντυπώσεις ότι ψάχνετε την αλήθεια.
Ψάχνει την αλήθεια ο εισαγγελεύς, όταν προσπαθεί με το ζόρι να βάλει στο στόμα της Κυριακίδου ότι το σακουλάκι με την σκόνη -προφανώς εκρηκτικά γιατί τόπε στην Κυριακίδου ένας μη κατανομαζόμενος γνωστός της- το βρήκε στην τσάντα του Κανά αμέσως μετά την επιστροφή του από την Κάλυμνο; Γιατί αυτή η προσπάθεια; Μα για να μπει από την πίσω πόρτα και η αναγκαία για την απόφαση σύνδεση με εκρηκτικά, που το προηγούμενο δικαστήριο ξέχασε να την κάνει.
Ψάχνει την αλήθεια ο πρόεδρος, όταν προσπαθεί να αποσπάσει από την Κυριακίδου την παραδοχή, ότι αν κάποιο μέλος είχε ανάγκη να κρυφτεί είχε την δυνατότητα να βρίσκει κάποιον για να τον οδηγεί στις γιάφκες; Γιατί αυτή η προσπάθεια; Μα για να θεμελιωθεί η απλή συνέργεια που το προηγούμενο δικαστήριο ξέχασε να το κάνει.
Ψάχνει την αλήθεια ο πρόεδρος, όταν διαβάζει την κατάθεση στην αστυνομία της Τόγκα, για να θεμελιώσει νομότυπη αναγνώριση της Αθανασάκη και ειρωνεύεται τον συνήγορο υπεράσπισης και εμένα που του λέμε ότι η μάρτυρας έχει καταθέσει ότι οι αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι της και της έδειξαν τρεις φωτογραφίες και αρνείται να την ρωτήσει; Ευτυχώς που υπήρξαν ερωτήσεις από τους άλλους δικαστές.
Ψάχνετε την αλήθεια όταν δεχόσαστε σαν δεδομένο ότι η Αντιπληροφόρηση ήταν περιοδικό του ΕΛΑ και η ανοικτή επιτροπή που αναφέρεται η Κυριακίδου ήταν συνεδριάσεις του ΕΛΑ;
Στην προηγούμενη δίκη, σχολιάζοντας την κατάθεση της Κυριακίδου, είχα πει στο δικαστήριο πως δεν θα τη χαρακτηρίσω ψευδομάρτυρα αλλά μάρτυρα που καταθέτει κατευθυνόμενες ανακρίβειες με στόχο και στόχευση. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο πλημμέλημα και στο κακούργημα. Οποιος δεν το κατάλαβε ας το καταλάβει τώρα.
Η παρουσία της σ’ αυτή τη δίκη επιβεβαιώνει αυτή μου την εκτίμηση. Η Κυριακίδου είναι μια κλασική περίπτωση «μάρτυρα του στέμματος». Μόνο που δεν έχει τις ικανότητες για να παίξει αποτελεσματικά αυτό το ρόλο. Στην προηγούμενη δίκη υπέστη ένα Βατερλό. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ αυτό, το αποτύπωσε το σύνολο του Τύπου, που τότε αφιέρωνε πολύ περισσότερο χώρο στα τεκταινόμενα στη δίκη. Γι’ αυτό και η Κυριακίδου έφτασε στο σημείο να βρίσει χυδαία δημοσιογράφους που κάλυπταν τη δίκη, οι οποίοι της έκαναν μήνυση που εκκρεμεί.
Γι’ αυτό άλλοι κύκλοι, πιό ειδικοί από την Αντιτρομοκρατική, έκαναν κοινό φροντιστήριο στη Κυριακίδου και στους άλλους ψευδομάρτυρες: Να λέτε λίγα, τους είπαν, να καλύπτει ο ένας τον άλλο, αφήστε τον εισαγγελέα να ρωτάει, ξέρει τη δουλειά του. Αυτό έκαναν. Η Σιώζου είπε τώρα ότι τρεις φορές που είδε τον Κανά τον είδε με κουστούμι και γραβάτα (!), για να ταιριάξει με την μαρτυρία της Κυριακίδουν για το πως ντυνόταν ο Κανάς όταν πήγαινε σε… ενέργειες. Οι ερωτήσεις όμως των δικαστών αποκάλυψαν τις ψευδομαρτυρίες.
Είστε νοήμονες άνθρωποι και δικαστές με πείρα και δεν χρειάζεται να σας πω εγώ τι σημαίνει ο πρωινός πονόκοιλος της περασμένης Τετάρτης, Το ότι μ’ αυτόν τον χοντροκομμένο τρόπο η ίδια και οι καθοδηγητές της προσέβαλαν το δικαστήριό σας, είναι κάτι που θα έπρεπε να σας απασχολήσει. Οπως θα πρέπει να σας απασχολήσει ο τρόπος που απαντούσε χθες στις ερωτήσεις της υπεράσπισης. Το γεγονός για παράδειγμα, ότι γελοιοποιούσε την ίδια τη δίκη, κλείνοντας τ’ αυτιά της, για να μην ακούει ερωτήσεις σχετικές με την περιβόητη συνέντευξή της στην Παναγιωταρέα. Γιατί δεν θέλει ν’ ακούσει κουβέντα γι’ αυτή τη συνέντευξη; Γιατί αυτή η συνέντευξη αποτελεί έναν αδιάψευστο μάρτυρα των ψευδών και στοχευμένων ισχυρισμών της. Γιατί αυτή η συνέντευξη, συγκρινόμενη με τις διάφορες καταθέσεις της, πολλαπλασιάζει τις αντιφάσεις της και καταδεικνύει τα ψεύδη της.
Ηρθε, λοιπόν, σ’ αυτή τη δίκη η Κυριακίδου και προσπάθησε να παρουσιάσει μια βελτιωμένη εκδοχή του σεναρίου που της δίδαξαν. Τα πιο πολλά πράγματα τα παρέλειψε, ενώ προσέθεσε κάποια άλλα. Εχει λοιπόν κάποια σημασία να φανεί ποια είναι η διαφορά στις δυο της καταθέσεις, τι προσπάθησε να διορθώσει και να ξαναδιατυπώσει μετά την εμπειρία της πρώτης δίκης.
Θα σας πω στη συνέχεια αυτά που είχα πει, αξιολογώντας την Κυριακίδου στην προηγούμενη δίκη. Και όπου χρειάζεται θα προσθέτω νέα σχόλια, για να φανεί καλύτερα η όλη κατασκευή. Σημειώνω πως σ’ αυτόν τον σχολιασμό δεν θα ασχοληθώ με ζητήματα που καταδείχτηκαν από την εξέταση της Κυριακίδου από την υπεράσπιση, αλλά με μερικά πρόσθετα ζητήματα, στα οποία η δική μου μαρτυρία είναι καταληκτική. Είχα πει και στο προηγούμενο δικαστήριο, το επαναλαμβάνω και σε σας. Η μόνη πηγή αλήθειας που έχετε για τη συγκρότηση και τη δράση του ΕΛΑ, πέρα από τα ιστορικά ντοκουμέντα, είμαι εγώ. Δεν είναι οι ψευδομάρτυρες και οι κατευθυνόμενοι μάρτυρες. ‘Η θα πιστέψετε αυτά που θα σας πω στο σύνολό τους ή να μην πιστέψετε τίποτα.
Αυτά που θα σας πω, λοιπόν, παρακαλώ να τα προσθέσετε σε όλα τα υπόλοιπα, που ακούσατε και είδατε όλες αυτές τις μέρες που κράτησε το σόου της Κυριακίδου ενώπιόν σας.
Α. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Η μάρτυρας, λέγοντας ανακρίβειες, παραπλάνησε το δικαστήριό σας και ενοχοποίησε όσους και ήταν πάρα πολλοί αυτοί που εργάστηκαν και συμμετείχαν στην έκδοση και την διανομή του περιοδικού ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, που κυκλοφόρησε από το 1975 έως το 1984. Γιατί δημιούργησε στην έδρα και στους παράγοντες της δίκης την πεποίθηση ότι η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ είναι περιοδικό του ΕΛΑ. Το είπε γα να ενισχύσει μαρτυρίες εναντίον του συγκατηγορουμένου μου Κανά, που λένε ότι τους μοίραζε ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Και αυτό είναι ανεξάρτητο από το αν το γεγονός του μοιράσματος είναι αληθινό η όχι. Ο,τι άλλο είπε είναι πληροφορίες της Αντιτρομοκρατικής.
Ακούστε λοιπόν μερικές αλήθειες για να κρίνετε την αξιοπιστία της σε σχέση με όσα λέει για την ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Γιατί ένα κομμάτι της συμμετοχής μου ήταν στην ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ και γνωρίζω πολύ καλά όλες τις λεπτομέρειες. Ας πούμε λοιπόν τις ανακρίβειες.
1ον) Είπε η μάρτυρας πριν ότι έκανε σελιδοποίηση σ’ αυτό το υπόγειο της Ιωνίας, ότι πήγε μερικές φορές, κάποιες ώρες. Στην πραγματικότητα, περιέγραψε μια διαδικασία βιβλιοδεσίας και αυτή τελείως ανακριβώς. Σ’ αυτή τη δίκη, αφού της έδωσαν και διάβασε την αξιολόγησή μου, μίλησε για βιβλιοδεσία και όχι σελιδοποίηση.
Ακούστε λοιπόν την διαδικασία. Η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ εκδιδόταν από 300 έως και 800 τεύχη, αναλόγως. Ας πάρουμε τα πιο λίγα. 300 τεύχη από 100 σελίδες, δηλαδή 25 τετράφυλλα, δηλαδή 7500 χιλιάδες φύλλα. Οταν λοιπόν τυπωνόντουσαν αυτά τα 7500 χιλιάδες φύλλα στον πολύγραφο, με μέσο όρο το πολύ 150-200 φύλλα την ώρα, χρειαζόταν 40 με 50 ώρες μόνο για την εκτύπωση και αυτές έπρεπε να προηγηθούνε από τη βιβλιοδεσία.
Αυτά τα 7500 φύλλα έπρεπε να γίνουν 25 σωροί των 300 φύλλων πάνω στον πάγκο, μετά να έρθουν οι βιβλιοδέτες να παίρνουν ένα-ένα φύλλο από τους 25 σωρούς για να γίνει ένα τεύχος και να μπουν τα τσακ-τσακ που είπε η μάρτυρας. Αν υπολογίσουμε και τα χαλασμένα, που έπρεπε να μπουν στην μπάντα, κλπ, δηλαδή δουλειά 2-3 ανθρώπων για 40-50 ώρες για κάθε τεύχος.
Αυτή τη δουλειά την κάνανε άνθρωποι συνειδητοποιημένοι πολιτικά -όχι του ΕΛΑ, του κινήματος-, που είχαν προτεραιότητες και που πίστευαν στην αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα του περιοδικού, που έπρεπε να δουλεύουν και 8 και 10 ώρες συνεχώς και να ξενυχτάνε και όχι άτομα που δεν ήξεραν τι σημαίνει «έξω από το ΝΑΤΟ» και το μυαλό τους ήταν μόνο στις τυχόν γκομενοδουλειές του Κανά και σε άλλα ανάλογης σοβαρότητας θέματα.
2ον) Το υπόγειο της Ιωνίας ήταν ένας χώρος 3Χ5, με ένα μεγάλο πάγκο που έπιανε τον μεγαλύτερο χώρο, με ένα παγκάκι για κάθισμα και στη γωνιά ο πολύγραφος. Ενα γυμνό δωμάτιο, χωρίς ντουλάπες. Πού φύλαγε τις φωτογραφίες και τα ρούχα του ο Κασίμης που είπε η Κυριακίδου; Το υπόγειο ήταν νοικιασμένο στο όνομα του Κασίμη, δεν ήταν γιάφκα, το ήξεραν εκατοντάδες νέοι που πήγαιναν χωρίς πρόσκληση να βοηθήσουν, το ήξερε και η αστυνομία, ήταν σαν τους δεκάδες χώρους που υπάρχουν σήμερα των διάφορων συλλογικοτήτων.
3ον) Μετά την εκτέλεση του Κασίμη, οι συμμετέχοντες στην Αντιπληροφόρηση φοβήθηκαν ότι θα τους ενοχοποιήσουν από τα αποτυπώματά τους στο υπόγειο και πήγαν και το έπλυναν. Αυτό το έγραψαν οι εφημερίδες.
Είπε η Κυριακίδου ότι ήταν και εκείνη εκεί. Φανταστείτε αυτούς τους ανθρώπους, φοβισμένους και με πανικό, να θέλουν να φύγουν το δυνατό ταχύτερο, να ρίχνουν νερά στους τοίχους και η μάρτυρας να ξεφυλλίζει το λεύκωμα με τις φωτογραφίες του Κασίμη, τόσο προσεκτικά ώστε να θυμάται και μία που δείχνει τον Χρήστο Κασίμη πάνω στο ποδήλατο στο Παρίσι.
Αυτό το άλμπουμ κατασχέθηκε από το σπίτι του, όταν έκανε έρευνα η Αστυνομία. Τώρα που το είδε η μάρτυρας, δεν είναι μυστήριο.
4ον) Ηταν παράνομο συνωμοτικό περιοδικό η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, λέει η μάρτυρας. Το δίναμε χέρι-χέρι, το δίναμε κρυφά στους σταθμούς, φυλαγόμαστε. Περιοδικό τρομοκρατικής οργάνωσης, που πουλιόταν στα περίπτερα, που δινόταν σε βιβλιοπωλεία, που δινόταν από 50 τουλάχιστον τεύχη στο Μαντούδι, στον Κόκκινο Μύλο, στη Λάρκο, στα Ασπρα Σπίτια, στη ΜΕΛ και την ΕΘΥΛ στη Θεσσαλονίκη, στις δεκάδες απεργίες, όπου πάντα υπήρχαν μυστικοί αστυνομικοί και παρακολουθούσαν, και δεν πιάσανε τους τρομοκράτες που μοίραζαν το περιοδικό του ΕΛΑ;
Είναι περιοδικό του ΕΛΑ όταν η συντακτική του επιτροπή ήταν γνωστή στο ευρύτερο κοινωνικό κίνημα και αλληλογραφούσε με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»;
Στην προηγούμενη δίκη κατέθεσα άρθρο του ΙΟΥ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 23 Φεβρουαρίου του 2003 που αναφέρεται και δημοσιεύει μία απάντηση της συντακτικής επιτροπής της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ στην Ελευθεροτυπία στις 28 Ιουνίου 1976.
Στο τεύχος 37, του Ιούνη του ’80, της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ, στο εισαγωγικό του περιοδικού, επισημαίνεται ότι η ταύτισή του με την οργάνωση αυτή «τον ΕΛΑ» έχει σκοπό να την υποχρεώσει να σταματήσει την έκδοσή της ή να σπεύσει να καταγγείλει τους τρομοκράτες του ΕΛΑ και των άλλων ένοπλων ομάδων. Σήμερα η ταύτισή του με τον ΕΛΑ έχει σκοπό να δοθεί η δυνατότητα ενοχοποίησης διαφόρων ανθρώπων. Γι’ αυτό το αναφέρουν στις καταθέσεις τους διάφοροι μάρτυρες κατηγορίες.
Ομως, το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του καταλαμβάνει δημοσιογραφική ύλη προσανατολισμένη σε κινητοποιήσεις κάθε είδους. Αναδημοσίευε ανακοινώσεις, προκηρύξεις, γεγονότα και δραστηριότητες εργατικών σωματείων και επιτροπών. Το περιεχόμενο του περιοδικού δεν ταυτίζεται με αυτό που υπονοούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή ένα μέσο προπαγάνδας των ένοπλων οργανώσεων και πιο συγκεκριμένα του Ε.Λ.Α., αλλά μια πλούσια καταγραφή των κινητοποιήσεων μετά την «μεταπολίτευση». Οπως γράφει και ο ΙΟΣ στην «Ελευθεροτυπία»: «Ακόμα και σήμερα είναι μια ουσιαστική πηγή πληροφοριών για σημαντικές λαϊκές κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου που δεν βρήκαν φιλόξενο έδαφος στις στήλες των εντύπων μεγάλης κυκλοφορίας».
Στο πρώτο τεύχος αναφέρεται ότι: 1ον) Είναι όργανο πολιτικής πάλης ενάντια στις καμπάνιες διαστρέβλωσης και αποπροσανατολισμού του λαϊκού κινήματος
2ον) Χωρίς να είναι «ανοιχτό βήμα», είναι ανοιχτό σε όλες τις δυνάμεις που αγωνίζονται με οποιοδήποτε τρόπο, αλλά στα παραπάνω πολιτικά πλαίσια
3ον) Είναι όργανο προβολής των λαϊκών αγώνων σε διάφορους χώρους δουλειάς και σπουδής, που είναι αποτέλεσμα της έκφρασης και κινητοποίησης των ίδιων των εργαζομένων χωρίς μεσολάβηση των ειδικευμένων μεσολαβητών εργατοπατέρων και ρεφορμιστών.
Συνοψίζω λοιπόν τις ανακρίβειας της μάρτυρος:
1. Οτι η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ήταν παράνομο, συνωμοτικό περιοδικό του ΕΛΑ.
2. Οτι συμμετείχε ενεργά στην έκδοση της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ,
3. Οτι στο υπόγειο της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ υπήρχαν ρούχα και φωτογραφίες του Κασίμη, ότι ήταν γιάφκα του ΕΛΑ
4. Οτι μέσα στον πανικό του καθαρίσματος του υπόγειου της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ, αυτή ξεφύλλιζε το άλμπουμ με τις φωτογραφίες και ότι είδε φωτογραφία του Κασίμη πάνω σε ποδήλατο, αν και δεν ήξερε να οδηγεί ποδήλατο.
Την σκοπιμότητα αυτών των ανακριβειών θα την κρίνετε και πάλι εσείς. Σας παρακαλώ να μην ξανακούσω ότι η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ήταν περιοδικό του ΕΛΑ
Β. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Την ίδια παραπλάνηση του δικαστηρίου, κατά την κρίση μου, και ενοχοποίηση του χώρου που αναφέρεται γενικά σαν «επιτροπή», επιχείρησε η Κυριακίδου. Τον παρουσίασε σαν διδασκαλείο του ΕΛΑ, σαν γιάφκα όπου καθοδηγητής ήταν ο χαρισματικός Κασίμης και έτσι υπάρχει η δυνατότητα ενοχοποίησης κάποιου από τους συμμετέχοντες. Τόσο έντεχνα μάλιστα ώστε συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής να την ρωτήσει αν εκεί είδε και μέλη της Αλ Κάϊντα. Θα σας πω με πολύ λίγα λόγια τι ήταν η επιτροπή , τι σκόπευε, τι προωθούσε, πόσοι συμμετείχαν και ποιοι εμφανιζόντουσαν σαν οι καθοδηγητές ή ηγετικά στελέχη. Για την αξιοπιστία της μάρτυρα.
Μετά το 1974, πάρα πολλοί θεωρούσαν ότι η μεταπολίτευση ήταν εντός εισαγωγικών και ότι οι παλαιοί κομματικοί δεν είχαν αντισταθεί ουσιαστικά στην δικτατορία αλλά έκαναν μόνο τακτικές κινήσεις για να τις κεφαλαιοποιήσουν, όταν το καθεστώς, από τις ίδιες δυνάμεις που το δημιούργησαν, θα άλλαζε από δικτατορία σε κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Κάποιοι απ’ αυτούς εντάχθηκαν στα πολλά γκρουπούσκουλα που υπήρχαν ή δημιουργήθηκαν και πολλοί δημιούργησαν δεκάδες επιτροπές-ομάδες, που γνωστότερες είναι «οι 400», «οι 77», «οι 25», «οι 11» και η Επιτροπή που ανέφερε η μάρτυρας. Η διαφορά είναι οι στόχοι της κάθε ομάδας – επιτροπής – σύναξης. Σ’ αυτή την επιτροπή συμμετείχα κι εγώ. Ερχόντουσαν όχι 100 άνθρωποι αλλά 400-500. Δεν ερχόντουσαν όλοι μαζί, δεν ερχόντουσαν κάθε μέρα, 40-50 χωρούσαν στο δωμάτιο.
Ποιοι ερχόντουσαν; Εκπρόσωποι ή τα ηγετικά στελέχη γνωστών και ισχυρών τότε εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, νεολαίοι των επίσημων κομμάτων, 10 πρώην καπετάνιοι του ΕΛΑΣ και φυσικά πλήθος ανένταχτων που ήθελαν να δουλέψουν πολιτικά και να συμβάλουν στο κίνημα κοινωνικής αντίστασης και αλληλεγγύης. Συμπαράσταση και Αλληλεγγύη στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες ήταν ο στόχος.
Ο ρόλος μου στην επιτροπή ήταν ενός απλού μέλους μέχρι που συνάντησα τον Κασίμη στον τόπο μιας δουλειάς που έκανε, εντάχτηκα στον ΕΛΑ και ανέλαβα ουσιαστικότερο ρόλο σ αυτές τις προσπάθειες, στο μαζικό κίνημα, στην Αντιπληροφόρηση, στην οργάνωση δυναμικού κοινωνικής αντίστασης.
Σας παρακαλώ να μην ξανακούσω ότι η επιτροπή ήταν ο ΕΛΑ
Γ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΣΙΜΗ
Της ζήτησαν να περιγράψει τον Χρήστο Κασίμη. Είπε ότι είχε μαύρα μαλλιά, βασικά ότι ήταν λεπτός και ήταν μετρίου αναστήματος. Λοιπόν, ο Χρήστος Κασίμης είχε καστανόξανθα μαλλιά, ήταν ευτραφής και ψηλότερος από μένα, δηλαδή πάνω από 1,80. Οι φωτογραφίες όμως στο άλμπουμ που της έδειξε η Αντιτρομοκρατική είναι ασπρόμαυρες, ήταν στο Παρίσι, όπου μπορεί να ήταν πιο λεπτός ο Κασίμης, και βέβαια δεν φαίνεται το ύψος του.
Είπε η μάρτυρας ότι στο υπόγειο της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ δεν μιλούσε με τον Χρήστο Κασίμη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ποια είμαι εγώ που θα μιλούσα με τον Κασίμη». Ποιος; Ο Χρήστος Κασίμης, που η βαθιά ανθρώπινη φύση του, η πλατειά θεωρητική του κατάρτιση, η ικανότητα που είχε να μεταφέρει με απλά λόγια τις γνώμες του και τις ιδέες του, ο Χρήστος Κασίμης που η χαρά του ήταν να μιλάει με τους απλούς ανθρώπους και η «ειδικότητά» του να κινητοποιεί το μυαλό των συνομιλητών του για να συμμετέχουν στις πολιτικές συζητήσεις που έκανε, ο Χρήστος Κασίμης που ήταν ώρες μαζί τους στο υπόγειο της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ δεν τους μιλούσε. Μήπως κρατούσε κανένα βούρδουλα και τους χτυπούσε να κάνουν πιο γρήγορα;
Τώρα βέβαια ήρθε και προσπάθησε να μπαλώσει αυτή τη γκάφα. Τώρα μας είπε ότι και μιλούσε με τον Χρήστο και τον συνάντησε και στο δρόμο και της πήρε με κόλπο και ένα χιλιάρικο. Μπορείτε και πάλι να κρίνετε την αξιοπιστία της.
Είπε η μάρτυρας ότι γνώρισε τον Κασίμη από την επιτροπή, ότι την εντυπωσίασε σαν καθοδηγητής, λόγω της ιδεολογικοπολιτικής της κατάρτισης. Χα!Χα!
Δ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ
Στην προηγούμενη δίκη, η Κυριακίδου προσπάθησε να ενοχοποιήσει εμένα και τον Κανά αναφερόμενη στην συνεργασία μας στην Κάλυμνο και λέγοντας ανακρίβειες. Σ’ αυτή τη δίκη απέφυγε τις πολλές αναφορές, επειδή οι δάσκαλοί της είχαν υπόψη τα όσα είχα πει στην προηγούμενη δίκη. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, για να γνωρίζετε μερικά πράγματα.
Σε κάποια οικοδομή, περίπου το 1977, που ήμουν επιβλέπων μηχανικός, ο εργολάβος μου σύστησε έναν νεαρό, τον Κανά, και μου ζήτησε να τον βοηθήσω συστήνοντάς τον σε άλλες δουλειές μου. Αμφιβάλλω αν σύστησα τον κ. Κανά μέχρι το 1983-1984 σε 3-4 μικροδουλειές στην Αθήνα. Σ’ αυτές με έβγαλε ασπροπρόσωπο και εκτίμησα τα προσόντα του. Ηταν εργατικός και ικανός.
Το 1983 και το 1987 τον σύστησα σε δύο μεγάλες δουλειές. Στην δεύτερη δημιουργήθηκαν προβλήματα ηθικής τάξεως στη συνεργασία μας.
Προσέχτε τώρα. Στην Κάλυμνο έκανε δυο δουλειές και καμία άλλη που να σχετίζεται με μένα. Την πρώτη φορά που κατέβηκε στην Κάλυμνο ήταν τέλος 1983 για ένα ξενοδοχείο που ήμουν μηχανικός. Συνεννοήθηκε με τους χρηματοδότες και του έδωσαν τη δουλειά. Το ξενοδοχείο λειτούργησε το 1985. Στην τωρινή δίκη η Κυριακίδου, δεν είπε τίποτα για το μεγάλο σπίτι μου, με τα πολλά δωμάτια, στο οποίο φιλοξενούσα δήθεν και το ζεύγος Κανά-Κυριακίδου. Γιατί άραγε; Το ξέχασε; Οχι βέβαια. Της είπαν να προσέχει και να μην επαναλάβει τόσο χοντροκομμένα ψέματα. Τη δεύτερη φορά που κατέβηκε στην Κάλυμνο ο Κανάς ήταν για το γνωστό ξενοδοχείο ΕΛΙΕΣ. Παρά τις αντιρρήσεις μου, οι χρηματοδότες τον προσέλαβαν. Το ξενοδοχείο λειτούργησε το καλοκαίρι του 1990. Δημιουργήθηκαν προβλήματα, όπως προανέφερα, διέκοψα κάθε συνεργασία, δεν τον ξανασύστησα, δεν τον ξανασυνάντησα.
Δέκα χρόνια, είπε η μάρτυς, πηγαίνανε στην Κάλυμνο και συνεργαζόντουσαν μαζί μου. Πήγαν 5 μήνες το 1984 και 5 μήνες το 1989. Πιθανώς σ’ αυτά τα διαστήματα να έκανε μια δυο δουλειές που του έδωσαν οι Καλύμνιοι. Σημειώστε ότι εγώ δεν υπήρξα ποτέ μόνιμος κάτοικος Καλύμνου, κατέβαινα μόνο για διακοπές το καλοκαίρι και σε ταξίδια-αστραπή, το πολύ μιας βδομάδας, για τις δουλειές μου μέχρι και το 1980.
Δέκα χρόνια, είπε η μάρτυρας, συνεχούς παραμονής και συνεργασίας εμένα και του Κανά στην Κάλυμνο. Ακούσατε τα αληθινά στοιχεία και γεγονότα. Την σκοπιμότητα αυτού του μέρους της κατάθεσής της μπορείτε να την κρίνετε πολύ εύκολα.
Αφησε επίσης η μάρτυρας να εννοηθεί σαφώς, ότι ο Κανάς αγόραζε τα εκρηκτικά από την Κάλυμνο. Τί με ενδιαφέρει εμένα; Ε, τώρα, εγώ ΕΛΑ, ο Κανάς ΕΛΑ, αυτονόητη και η δική μου εμπλοκή. Αλλά και να μην με αφορούσε εμένα προσωπικά, πάλι έχω χρέος να μιλήσω, όταν αυτό αφορά έναν άνθρωπο που απειλείται με βαριές ποινές για αυτό το αδίκημα. Ακούστε λοιπόν γιατί είναι τελείως αδύνατο να έχει συμβεί αυτό.
Ο Καλυμνιακός λαός ξεχωρίζει από τους κατοίκους των άλλων νησιών της Δωδεκανήσου. Είναι βαθιά δημοκρατικός. Εκτός των άλλων προτερημάτων που έχει, αντιστάθηκε σε όλους τους κατακτητές, Τούρκους, Ιταλούς, Γερμανούς και στους εκπρόσωπους της Χούντας και δεν αλλοτριώθηκε. Οι Καλύμνιοι εκδηλώνανε δυναμικά την αντίστασή τους αυτή και το αδούλωτο φρόνημά τους, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα. Ενα από αυτά ήταν και ο δυναμίτης. Σήμερα η χρήση του δυναμίτη είναι ένα έθιμο βαθιά ριζωμένο.
Δυναμίτες χρησιμοποιούν το Πάσχα, όπου οι απέναντι συνοικίες μαζεύουν με έρανο 10 με 15 εκατομμύρια δραχμές για την αγορά δυναμίτη, περιφέροντας πανεράκια ακόμα και στις εκκλησίες. Δυναμίτες χρησιμοποιούν τα επίσημα κόμματα όταν κατεβαίνουν εκπρόσωποι τους στο νησί ή όταν κερδίζουν τις εκλογές, το ίδιο και οι εκκλησιαστικές αρχές όπως στην επίσκεψη του πατριάρχη. Δυναμίτες χρησιμοποιούν οι ιδιώτες για να εκφράσουν τη λύπη τους ή τη χαρά τους, για να αποχαιρετίσουν ένα αγαπημένο πρόσωπο που ξενιτεύεται ή τα παιδιά που φεύγουν για να καταταγούν στο στρατό, δυναμίτες χρησιμοποιούν σε κηδείες, γάμους, βαφτίσια, πανηγύρια. Δυναμίτες χρησιμοποιούν φυσικά και ελάχιστοι ψαράδες. Καμιά αρχή δεν κατάφερε ποτέ να εμποδίσει και να απαγορέψει αυτό το έθιμο. Ούτε οι Ιταλοί ούτε η Χούντα!
Υπάρχει λοιπόν ένα τεράστιο εμπόριο δυναμίτη με σημαντικά οικονομικά οφέλη. Αυτό γίνεται από συγκεκριμένους ανθρώπους, γνωστούς σε όλους. Το επάγγελμα είναι κλειστό. Η αστυνομία, αφού δεν μπορεί να το απαγορέψει, προτίμησε, να το ελέγξει.. Μπορεί κανένας λογικός άνθρωπος να πιστέψει ότι δεν ανακρίθηκε όλο αυτό το κύκλωμα των λαθρεμπόρων; Που πέρα από την εκβιαστική εξάρτηση που έχει από την αστυνομία, είχε και το πρόσθετο κίνητρο των 4.5 δισ. της επικήρυξης για τις πληροφορίες που θα έδινε;
Ε, φυσικά και θα ανακρίθηκαν και θα έψαξε εξονυχιστικά η Αντιτρομοκρατική. Το ότι δεν βρέθηκε τίποτα αποδεικνύει ότι καμιά αγορά εκρηκτικών δεν έγινε από την Κάλυμνο και από κανένα.
Είπε η μάρτυρας ότι ο Κανάς δεν αγόραζε τα ηλεκτρολογικά υλικά από την Κάλυμνο, τα αγόραζε από την Αθήνα για να βρίσκει ευκαιρία να βάζει μπόμπες. Το 1984 δεν έγινε καμία ενέργεια του ΕΛΑ, το 1989 η Κυριακίδου δεν εμφανίστηκε στην Κάλυμνο. Το υλικό στο σακουλάκι ήταν 10 γραμμάρια η 30 τόνοι όπως έγραφε η Εspresso. Μήπως ήταν ειδική ταλκ για τα πόδια, όπως είπε ο Κανάς, γιατί μήκυτες στη άμμο δημιουργούν αφόρητη φαγούρα, γεγονός που συμβαίνει ακόμα και σήμερα;
Γιατί είναι νομικά χρήσιμες και αξιόπιστες για την καταδίκη μας οι ορισμοί των λεξικών και όχι οι πληροφορίες της Εspresso ή των μυθιστορημάτων του Παπαχελά και των άλλων;
Είπε η μάρτυρας ότι με θεωρούσε αριστερό. Λοιπόν, τις δυο φορές που με συνάντησε στην Κάλυμνο σε πανηγύρια με απαξίωνε πολιτικά, με ένταση, αποκαλώντας με καπιταλίστα, εκμεταλλευτή και πλουτοκράτη, δημιουργώντας και ατμόσφαιρα αμηχανίας στην παρέα.
Πρέπει εσείς να αξιολογήσετε σωστά την σκοπιμότητα των ανακριβειών που ειπώθηκαν από την μάρτυρα σε σχέση με τον πραγματικό χρόνο παρουσίας του Κανά στην Κάλυμνο.
Οτι δήθεν είχε 10 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην Κάλυμνο, ότι τους παραχώρησα σπίτι και έμενα και μαζί τους, ότι αγόρασε δυναμίτες ο Κανάς, ότι έφευγε δήθεν για να αγοράσει υλικά αλλά στην πραγματικότητα για να κάνει εκρήξεις.
Ε.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Στην προηγούμενη δίκη η Κυριακίδου με τον τρόπο της προσπάθησε να με ενοχοποιήσει για τη βοήθεια που της πρόσφερα για το σπίτι της, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν λέει για μένα, αν και ξέρει, επειδή μου έχει μεγάλη υποχρέωση. Είπε ότι επισκέφτηκα το διαμέρισμα που την βοήθησα να επισκευάσει. Δεν το επισκέφτηκα ποτέ ούτε ξέρω που βρίσκεται.
Λοιπόν, ακούστε την αλήθεια. Την συνάντησα, ύστερα από παράκλησή της, σε ένα καφενείο στα Εξάρχεια, τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο του 2000. Μου διηγήθηκε μεταξύ άλλων τα χίλια όσα βάσανα που είχε, φτώχεια και αρρώστιες. Μου ζήτησε την βοήθεια μου για μικροεπισκευές που ήταν αναγκαίες σε ένα διαμέρισμα ιδιοκτησίας της προκειμένου να το νοικιάσει και να αυξήσει τα έσοδα της. Της έδωσα το τηλέφωνο ενός υπεργολάβου, καλού ανθρώπου, πολυτεχνίτη, και της είπα να επικοινωνήσει μαζί του εκ μέρους μου. Αμέσως μετά άρχισε να μου κατηγορεί τον Κανά ότι ήταν μέλος της 17Ν, το ‘γραφε στα κουδούνια του σπιτιού του είπε ο Κανάς, μου έκανε περίεργες ερωτήσεις, προσπαθούσε να μου πάρει λόγια. Την είχε στείλει η Αντιτρομοκρατική, από τότε συνεργαζόταν, τότε καθ’ υπόδειξη συναντάει τον Βεντούρη και τον κάνει μάρτυρα των μαρτυριών της. Μην απορείτε που μιλούσε για 17Ν, δεν είχε σκάσει ακόμα η μπόμπα στα χέρια του Ξηρού, το καθεστώς είχε άλλη μεθόδευση τότε. Ο κ. Μύτης είχε έτοιμη την χειρόγραφη πρόταση των 900 σελίδων που μας έστελνε για υπεύθυνους της 17Ν, του ΕΛΑ, της 1ης ΜΑΗ, του ΟΕΛΑ και 15 ακόμα οργανώσεων. Προκειμένου να βγει το παραπεμπτικό βούλευμα της αρχικής δίκης, μετά τον Ξηρό, διέγραψε το μισό κείμενο και έβαλε δεκάδες παραπομπές για να το ταιριάξει στα νέα δεδομένα. Βιαζόταν ή βαριόταν να το ξαναγράψει. Είναι ο ίδιος που τη μια λέει πως οι ενέργειες που δικαζόμαστε είναι παραγεγραμμένες και την άλλη ότι δεν είναι, τη μια λέει ότι ο Σερίφης είναι αθώος και ο Κορωναίος είναι ψειδομάρτυρας και την άλλη τα ανάποδα. Ξέρετε γιατί έχω βεβαιότητα γι’ αυτά που λέω; Γιατί έκανε ένα λάθος. από αδιαφορία ή ανικανότητα. Υπάρχει μέσα στο βούλευμα μια δακτυλογραφημένη σελίδα που αναφέρει όλες τις ενέργειες που κατηγορούμαστε. Αν το διαβάσετε θα δείτε πως αναφέρει και μια ενέργεια της 17Ν. Ξεχάσανε να τη σβήσουν.
Τη σκοπιμότητα αυτής της θολής και ελλιπούς κατάθεσης, όφειλε να την αξιολογήσει σωστά το προηγούμενο δικαστήριο, αλλά δεν το έκανε. Εσείς καλείστε να αξιολογήσετε επιπρόσθετα το γεγονός ότι στην τωρινή της κατάθεση δεν είπε λέξη γι’ αυτό το θέμα.
ΣΤ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑ Η ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ;
Υπάρχει ένα ερώτημα πολύ σημαντικό. Ποιο είναι αυτό; Είναι αλήθεια αυτό που λέει η Κυριακίδου, ότι ήταν μέλος του ΕΛΑ;
Εγώ έχω τα όρια μου, το γιατί δεν θέλω να απαντήσω το έχω εξηγήσει και θα το εξηγήσω και παρακάτω. Μπορώ όμως να κάνω κρίσεις σε σχέση με την εν γένει κατάθεσή της και εσείς να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
1ον) Συμμετείχε, λέει, στην έκδοση της Αντιπληροφόρησης μέχρι το θάνατο του Κασίμη, τον Οκτώβριο του197