Αθλιότητας, μεροληψίας και προκατάληψης συνέχεια. Εκτός ορίων η κατάσταση πια. Δεν τηρούνται ούτε τα ελάχιστα προσχήματα. Σειρά (και πάλι) είχαν οι μάρτυρες υπεράσπισης του Χρ. Ξηρού.
Ο αρχιτέκτων Α. Γανωτής, φίλος και συνεργάτης του Χριστόδουλου από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι τη σύλληψή του, καταθέτει ότι είναι αυτός που τον σύστησε για μια δύσκολη δουλειά ξυλουργικής στο Κολωνάκι, στην Ομήρου. Ηταν ένα μεγάλο οροφοδιαμέρισμα, ιδιοκτησίας του αντιπροσώπου της Gillette στην Ελλάδα, και ο ιδιοκτήτης του ήθελε τα κουφώματα να γίνουν ακριβή αντίγραφα των παλιών, της δεκαετίας του ’30. Χρειαζόταν όχι ένας ξυλουργός βιομηχανικής εργασίας, αλλά ένας ειδικός τεχνίτης, που θα δούλευε περίπου σαν γλύπτης. Ο Χριστόδουλος δεν είχε μηχανήματα για μια τόσο μεγάλη παραγωγή. Συμφώνησε να πάρει τη δουλειά (προϋπολογισμός ή 8 ή 10 εκατομμύρια δρχ. – ο μάρτυρας δε θυμόταν ακριβώς). Με την προκαταβολή των 2 εκατ. δρχ. αγόρασε ξυλεία και δυο μηχανήματα μεταχειρισμένα. Μια μεγάλη κορδέλα και ένα μεγάλο σύνθετο. Αυτό έγινε το 1997. Τα ίδια μηχανήματα μετέφερε αργότερα στην Ικαρία, σ’ ένα εργαστήριο που του παραχωρήθηκε στην πλατεία της Ακαμάτρας. Ο Χριστόδουλος πάντοτε ήθελε να φύγει και να εγκατασταθεί στην Ικαρία. Ο μάρτυρας έκανε την άδεια για το εργαστήριο που θα έχτιζε ο Χριστόδουλος. Κατέθεσαν την άδεια το 1999 ή το 2000, την πήραν το Γενάρη του 2001, αφού χρειάστηκε να ξεπεράσουν πολλές γραφειοκρατικές δυσκολίες.
Ο μάρτυρας είναι σαφής, είναι αναλυτικός, έχει ακόμα και φωτογραφίες από τα εργαστήρια του Χριστόδουλου. Ομως, θεωρείται και αυτός a priori ψευδομάρτυρας και το… πανηγύρι αρχίζει. Η εισαγγελέας, με ύφος χιλίων Κλουζό, ρωτάει: Πώς εσείς ο αρχιτέκτονας δώσατε μια τόσο σημαντική δουλειά, στο Κολωνάκι μάλιστα, σε έναν μη επαγγελματία, που δεν είχε μηχανήματα; Ο μάρτυρας προσπαθεί να εξηγήσει, αλλά δεν τον αφήνει να ολοκληρώσει μια φράση. Επαναλαμβάνει συνεχώς την ερώτηση. Ο Γ. Γκουντούνας «τα παίρνει». Παρατηρεί ότι η εισαγγελέας ακολουθεί κατ’ εξοχήν την τακτική να εμφανίζει ως δεδομένο το ζητούμενο. Βαφτίζει τον Χριστόδουλο «μη επαγγελματία», προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις. Και παραπλανά το μάρτυρα, συμπληρώνει ο Χριστόδουλος. Ο πρόεδρος υποστηρίζει την εισαγγελέα και «επαναφέρει στην τάξη» τον συνήγορο. Ο μάρτυρας αφήνεται επιτέλους να εξηγήσει και αναγκάζεται να προχωρήσει σε μια εκτενέστατη τεχνική ανάλυση για το πώς γινόταν οι ξυλουργικές εργασίες παλιά και πώς γίνονται τώρα και γιατί για τμήμα της συγκεκριμένης δουλειάς δεν χρειαζόταν ξυλουργός, αλλά ειδικός τεχνίτης. «Σας έχω καλύψει;», ρωτάει ευγενικά την εισαγγελέα μόλις τελείωσε την τεχνική ανάλυσή του. Για να εισπράξουμε όλοι μια απάντηση δηλωτική προθέσεων και κλίματος: «ΜΜΜνννααααι… περίπου… κατάλαβα… περίπου τι θέλετε να πείτε»!!!
Αμέσως μετά η σκυτάλη περνάει στην εφέτη Γιαννούκου: Εγινε ιδιωτικό συμφωνητικό γι’ αυτή τη δουλειά; (Ο μάρτυρας δεν ήξερε). Πού είναι το συμφωνητικό; Είχε ρήτρες για καθυστέρηση; Μπορεί να έγινε τόσο μεγάλη δουλειά χωρίς συμφωνητικό; Σειρά του Α. Κωνσταντάκη να «τα πάρει». Επειδή το δικαστήριο θεωρεί ότι λέτε ψέματα –λέει απευθυνόμενος στον μάρτυρα- υποβάλλουμε αίτημα στο δικαστήριο να κληθεί να καταθέσει ο κ. Σταμπόγλης, ο αντιπρόσωπος της Gillette, για να διευκρινιστούν όλα τα ερωτήματα. Ο πρόεδρος προσπαθεί να αρθρώσει λόγο απολογητικό: Δεν υπάρχει αμφισβήτηση των μαρτύρων, οι ερωτήσεις γίνονται για να διευκολύνεται και η υπεράσπιση (!!!) κτλ.
Ο Χρ. Ξηρός κλείνει, μετά το τέλος της κατάθεσης του μάρτυρα, τη συζήτηση με μια τοποθέτηση καταπέλτη. Θυμίζει πώς εξέταζε η έδρα τους μάρτυρες κατηγορίας, που έλεγαν τερατώδη πράγματα, και πώς εξετάζει τους μάρτυρες υπεράσπισης, προσπαθώντας να τους παραπλανήσει και να δημιουργήσει εντυπώσεις. Πολύ αργά το σκεφτήκατε να εξετάσετε τους μάρτυρες, καταλήγει. Ετσι, χάσατε την ευκαιρία να δείξετε ότι κάνετε δίκαιη δίκη. Οσο για μένα, οι μάρτυρές μου ήρθαν να πουν την αλήθεια για ό,τι ξέρει ο καθένας. Ηρθαν εδώ 18 χωριανοί μου και είπαν την αλήθεια. Ο ναυτικός είπε ότι ταξίδευε και δεν ήξερε. Αλλος είπε ότι για τρία χρόνια δεν κατέβηκε και δεν ήξερε. Αυτοί όμως που ήταν εκεί είπαν ότι ήταν εκεί και ήμουν και εγώ μαζί τους. (Για την ιστορία: το αίτημα για κλήτευση του κ. Σταμπόγλη απορρίφθηκε αργότερα. Ετσι, έμεινε μόνο η κακότεχνη προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων από την εισαγγελέα και μία εφέτη).
Κατέθεσαν ακόμη: Ο ικαριώτης αρχιτέκτονας Γ. Δογάνης που, αν και κάτοικος Αγίου Κηρύκου, όχι μόνο γνώριζε το Χριστόδουλο αλλά και είχε βοηθήσει να ξεμπλοκαριστεί γραφειοκρατικά η άδειά του στην Πολεοδομία. Ο Χριστόδουλος –είπε- λόγω της δουλειάς του ήταν ένα από τα 10-15 πιο προβεβλημένα πρόσωπα της Ικαρίας. Ο μουσικός Γ. Λούκος, που αναφέρθηκε στη σχέση του με το Χριστόδουλο και των δύο με τη μουσική. Ο Γ. Αλεξάτος, που γνώριζε το Χριστόδουλο από το ΚΚΕ μ-λ και έκανε μια κατάθεση με επιθετικά πολιτικά χαρακτηριστικά. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του προέδρου για τις εκτελέσεις που έκανε η 17Ν, είπε ότι τις θεωρεί νομιμοποιημένες πολιτικά και κοινωνικά. «Από το 1974 έχουμε 3000 νεκρούς εργάτες, δολοφονημένους στα κάτεργα του κεφαλαίου. Αν ήταν να κλάψω, θα έκλαιγα γι’ αυτούς. Για τους βασανιστές της χούντας, για τους σταθμάρχες της CIA, για τους μεγαλοεκδότες που μπλέκονται σε βρομοδουλειές δεν είμαι εγώ που θα κλάψω. Ας θρηνήσουν οι οικείοι τους. Οχι εγώ, ούτε ο ελληνικός λαός πρόκειται να θρηνήσει γι’ αυτούς». Ο Α. Δουρής, που αναφέρθηκε στη ζωή του Χριστόδουλου στην Ικαρία.
Ο καλλιτέχνης-κεραμίστας Φ. Λύκος, που αναφέρθηκε στη γνωριμία του με το Χριστόδουλο και στη συνεργασία τους στην κατασκευή μουσικών οργάνων (πήλινα κρουστά). Επιβεβαίωσε και αυτός μια σειρά ισχυρισμούς του Χριστόδουλου, φέρνοντας μάλιστα και αποδεικτικά στοιχεία (πήλινες σφραγίδες, φωτογραφίες, καταλόγους εκθέσεων κ.ά.). Ας σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος μάρτυρας έχει υποστεί την ταλαιπωρία του την περίοδο της «εξάρθρωσης». Ομάδα ολόκληρη ασφαλιτών μπούκαρε και έψαξε το σπίτι του, ο ίδιος προσήχθη στην Αντιτρομοκρατική και ανακρίθηκε σκληρά στο άντρο του 12ου ορόφου της ΓΑΔΑ, ο δε Κακαουνάκης τον έδειχνε ως τον «λυκόμορφο Λύκο της 17Ν»! Ο Σύρος του τράβηξε κι ένα τσουβάλι βρισιές. Μόνο όταν δήλωσε ότι είναι ενταγμένος στο ΠΑΣΟΚ από το 1983 ο Σύρος γύρισε και είπε στους ασφαλίτες «πάρτε τον αυτόν από δω» και στον ίδιο: «Αν βρω κάτι για σένα, θα σε κρεμάσω ανάποδα». Οταν ζήτησε δικηγόρο, φυσικά του το απαγόρευσαν. Συμπεριφορά αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο έψαχναν στο περιβάλλον του Σάββα για να συμπληρώσουν το «οργανόγραμμα» της 17Ν που είχαν κατασκευάσει. Προς στιγμήν νομίσαμε ότι αυτός ο μάρτυρας θα γλίτωνε την αμφισβήτηση, αλλά γελαστήκαμε. Με το που τέλειωσε η υπεράσπιση, η εισαγγελέας (φαίνεται πως έσπαζε το μυαλό της να βρει κάτι) τον ρώτησε αν έχει τιμολόγια για τα πήλινα σώματα κρουστών που πουλούσε στο Χριστόδουλο. Ο μάρτυρας απάντησε ότι του τα έδινε χωρίς τιμολόγιο και η εισαγγελέας, με το καθιερωμένο ειρωνικό ύφος, αναρωτήθηκε μήπως έφτιχνε πέντε κρουστά το χρόνο και το εμφανίζουν σαν να έφτιαχνε εκατοντάδες! Ο Χριστόδουλος της είπε να πάρει το στυλό της και να σημειώσει το ΑΦΜ του (το έχει από το 1991), για να ψάξει αν είχε τιμολόγια. Και εξήγησε το αυτονόητο. Οτι στα μαγαζιά έδινε όργανα με τιμολόγια, ενώ στους μουσικούς δεν χρειαζόταν τιμολόγιο. Εμείς τώρα τι να σχολιάσουμε; Ηρθαν οργανοποιοί, ήρθαν έμποροι μουσικών οργάνων, ήρθαν μουσικοί, ήρθαν κεραμίστες και όλοι κατέθεσαν το ίδιο πράγμα: ότι είχαν εμπορικό αλισβερίσι με το Χριστόδουλο σε σταθερή βάση. Ε, δε γίνεται όλοι αυτοί να λένε ψέματα και ο Χριστόδουλος να έφτιαχνε μερικά όργανα το χρόνο για πλάκα, επειδή πρέπει να στηριχτεί η κατηγορία των ληστειών;
Τον προηγούμενο μάρτυρα επιβεβαίωσε και η σύζυγός του, επίσης κεραμίστρια, Αθηνά Αντύπα. Ομως, ιδιαίτερο βάρος έχει η μαρτυρία της για τον Σάββα Ξηρό. Γιατί ο Σάββας ήταν ο στενός της φίλος και μέσω αυτού γνώρισε το Χριστόδουλο. Από το παραλήρημα του Σάββα στον Ευαγγελισμό, που ζητούσε το Φώτη (δηλαδή το σύζυγό της), έφτασε η Αντιτρομοκρατική στο σπίτι τους και τους κουβάλησε για ανάκριση στο άντρο της, μαζί με το μωρό τους. Η εικόνα που είδα στην τηλεόραση –είπε- τον πάντα σοβαρό, λιγομίλητο και εσωστρεφή Σάββα, να χασκογελάει καθώς τον μετήγαγαν στον Κορυδαλλό, με σοκάρισε. Δεν ήταν αυτός ο Σάββας που ήξερα. Σε μισή ώρα χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ημουν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο τηλεφώνησε. Τον άκουσα να γελάει και ήταν ανατριχιαστικό. Τόσα χρόνια ποτέ δεν τον είχα ακούσει έτσι. Μάθαινα από τις εφημερίδες ότι ζητάει να παντρευτεί. Στον Ευγγελισμό, με τόσες εγχειρήσεις, με τόσες κατηγορίες στην πλάτη του, ο Σάββας που εγώ ήξερα, ο Σάββας που αρνιόταν το γάμο και τον θεωρούσε μικροαστικό συμβατισμό και μας κορόιδευε όσους παντρευόμασταν, να σκέφτεται ως πρώτο πράγμα το γάμο. Ειδικά αυτό το τελευταίο φάνηκε παράλογο στην εισαγγελέα. Διότι –όπως είπε- μπορεί ο Σάββας να ήθελε να αποκαταστήσει την κοπέλα!!! Μέσα στη ζέση της η εισαγγελέας δεν κατάλαβε και μια γκάφα. Ρώτησε τη μάρτυρα πώς είναι δυνατόν ο Σάββας να λέει ότι έβλεπε το Φώτη, όταν η κ. Ρομέρο έχει πει ότι έβλεπε το Λάμπρο; Τελικά, είχε παραισθήσεις ο Σάββας ή όχι; Αν ναι, τότε πόσο νόμιμη είναι η ανάκρισή του; Η μάρτυρας υπήρξε σαφής και σε κάτι ακόμη: οσα χρόνια ήξερα εγώ το Σάββα, ήταν άθεος. Κατηγορηματικά άθεος. Είχε φοβερές γνώσεις πάνω στις θρησκείες, γνώριζε πολύ καλά τη σημειολογία της βυζαντινής τέχνης, αλλά ήταν άθεος. Ξέρω και άλλους αγιογράφους που είναι άθεοι. Γι’ αυτό μου έκανε εντύπωση όταν διάβασα ότι στην κατάθεσή του κάνει αναφορά στο Θεό. Δεν ήταν αυτός ο Σάββας που εγώ γνώριζα τόσα χρόνια. Η μάρτυρας παρέθεσε πληθώρα στοιχείων, από την επικοινωνία που και μέχρι σήμερα έχει με το Σάββα, που την πείθουν ότι είναι σωστό αυτό που της έχει πει η ψυχίατρος Βαλλιανάτου, ότι ο Σάββας έχει υποστεί λοβοτομή μέσω φαρμακευτικών ουσιών. Αξιοσημείωτη είναι και μια άλλη αναφορά της: ο Χριστόδουλος, πριν τη σύλληψή του, έψαχνε δικηγόρο για το Σάββα. Στη συνέχεια, εμφανίστηκε να κατηγορείται ο ίδιος για περισσότερα αδικήματα από το Σάββα και να μη θέλει συνήγορο! Αυτό το θεώρησε εντελώς ακατανόητο.