Στη δίκη του Κολοκοτρώνη, κουβάλησαν με τη βία τους δικαστές Τερτσέτη και Πολυζωίδη για να εκφωνήσουν την καταδικαστική απόφαση. Στη δίκη της 17Ν κουβάλησαν με τη βία τον Χριστόδουλο Ξηρό, για να του κάνουν ερωτήσεις, ενώ στην ουσία του είχαν απαγορεύσει να απολογηθεί και τον είχαν οδηγήσει σε αποχώρηση. Αλλοι καιροί, άλλα ήθη, ίδιο διαχρονικά το πρόσωπο της Εξουσίας και της θεραπαινίδας της Δικαιοσύνης. Ας δούμε το χρονικό της σημερινής μέρας.
Ο Χριστόδουλος, όπως αναμενόταν, δεν ανταποκρίθηκε στην προφορική κλήση και δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, οπότε αποφασίστηκε η βίαιη προσαγωγή του, με μειοψηφία ενός μέλους του δικαστηρίου, που είχε την άποψη ότι, εφόσον το δικαίωμα για υποβολή ερωτήσεων δόθηκε στους συγκατηγορούμενους στην πρώτη δίκη, δεν ήταν απαραίτητη η βίαιη προσαγωγή του Χριστόδουλου σ’ αυτή τη φάση.
Στη διάρκεια του διαλείμματος ο Χριστόδουλος ανεβαίνει στην αίθουσα. Οπως πληροφορηθήκαμε, εμφανίστηκαν για να τον πείσουν ο ίδιος ο διευθυντής τυης φυλακής, ο αρχιφύλακας της πτέρυγας και δυο υπαρχιφύλακες. Κι αυτό γιατί η άσκηση βίας σε κρατούμενο απαγορεύεται. Ο Χριστόδουλος τους είπε ότι δεν ανεβαίνει με τη θέλησή του. «Πιάστε με από τα χέρια και πάμε», τους είπε, και αυτό έγινε.
Με το που εμφανίζονται οι δικαστές αρχίζει να μιλάει, όρθιος στις θέσεις των κατηγορούμενων. Από εκείνη τη στιγμή και μετά εκτυλίσσεται μια από τις σπουδαιότερες στιγμές της δίκης. Ο απόλυτος εξευτελισμός μιας ήδη ξεφτιλισμένης διαδικασίας. Η απόλυτη γελοιοποίησή της. Συμπλήρωμα ταιριαστό, μετά το ηχηρό «κατηγορώ» του Δ. Κουφοντίνα, που μόνο ένας Χριστόδουλος θα μπορούσε να διεκπεραιώσει, με τον τρόπο που μας έχει διδάξει ο Αριστοφάνης.
Καμιά περιγραφή δε μπορεί να αποδώσει το κλίμα, την εικόνα, που δυστυχώς θα μείνει αποκλειστικό προνόμιο της Αντιτρομοκρατικής, καταγραμμένο από τις τρεις κάμερες που καλύπτουν τη δίκη. Εμείς θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε, μεταφέροντας λέξη προς λέξη όσα κατέγραψε το κασετόφωνό μας και συμπληρώνοντας το λόγο με περιγραφές των εικόνων. Υπάρχουν και ατάκες που δε γράφτηκαν στο κασετόφωνο, επειδή ο Χριστόδουλος μιλούσε μακριά από τα μικρόφωνα
Χρ. Ξηρός (ενώ οι δικαστές παίρνουν τις θέσεις τους): Τα έκτακτα στρατοδικεία της χούντας τηρούσαν πιο πολύ τη νομιμότητα από σας. Είστε κατάπτυστοι. Είστε ελεεινοί. Αν είχατε ίχνος αξιοπρέπειας, θα έπρεπε να είχατε παραιτηθεί όλοι. Ολοι, και οι αναπληρωματικοί και ο γραμματέας ακόμα. Ντροπή σας. Ντροπή σας και σας και της εισαγγελέα, και του αλλουνού από κει, του αναπληρωτή, και ολωνών. Ντροπή σας. Νομίζετε ότι κάνετε δίκη και κάνετε ένα ελεεινό θέατρο, την ώρα που δεν κάνετε βέβαια λευκώματα, κ. Γιαννούκου, για σας μιλώ.
Σ. Γιαννούκου (φανερά αμήχανη): Γιατί αναφέρεστε σε εμένα;
Χρ. Ξηρός: Ετσι, ξέρετε πολύ καλά γιατί.
Σ. Γιαννούκου: Οχι δεν ξέρω, να μου πείτε γιατί το λέτε για μένα. Παρακαλώ πολύ…
Χρ. Ξηρός: Είστε τόσο πολύ θέατρα που δεν ξέρετε ούτε να κρυφτείτε…
Σ. Γιαννούκου: Κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, ακούστε με σας παρακαλώ πολύ…
Χρ. Ξηρός: Να με πετάξετε έξω.
Σ. Γιαννούκου: Δεν έχω τρόπο να σας πετάξω έξω, αυτά είναι εξουσίες του κ. προέδρου…
Χρ. Ξηρός: Θέλετε να σας νομιμοποιήσω το θέατρό σας, θέλετε να νομιμοποιήσω το ελεεινό θέατρο που κάνετε, την παρωδία δίκης…
Σ. Γιαννούκου: Αφού δεν απαντάτε…
Χρ. Ξηρός: Επί ένα χρόνο σας απέδειξα ότι όλες οι κατηγορίες είναι φούμαρα, ότι όλα είναι στημένα. Και την πιο κρίσιμη στιγμή μου αφαιρέσατε το λόγο, με φιμώσατε. Δεν αντέχατε να με ακούσετε. Γιατί; Γιατί δε θα μπορούσατε να με καταδικάσετε. Τώρα θέλετε να απαντήσω σε ερωτήσεις; Σε ποιες ερωτήσεις να απαντήσω; Σε κάτι που δεν έκανα εγώ; Να φέρετε το Σύρο να σας απαντήσει..
Πρόεδρος (χτυπώντας το κουδούνι): Ακούστε, κύριε…
Χρ. Ξηρός: Είστε ελεεινοί, είστε τρισάθλιοι. Ντροπή σας! Φτού σας!
Πρόεδρος (σαστισμένος και εξακολουθώντας να χτυπά το κουδούνι): Κύριε Ξηρέ, μην παραφέρεστε. Εμείς δεν… οι συγκατηγορούμενοί σας θέλησαν να εμφανιστείτε για να σας κάνουν ερωτήσεις…
Χρ. Ξηρός: Να μου κάνουν ερωτήσεις πάνω σε τι; Μήπως απολογήθηκα; Μήπως υπερασπίστηκα τον εαυτό μου; Πού είναι οι δικηγόροι μου; Δεν τους βλέπω! Δε βλέπω δικηγόρους. Πώς προχωράει η διαδικασία χωρίς δικηγόρους; Ο νόμος το λέει ρητά: δίκη για κακούργημα δε γίνεται χωρίς δικηγόρους. Τα ‘χετε πετάξει όλα στα σκουπίδια, και τη δικονομία σας και τη δικαιοσύνη σας. Τέτοιοι είστε. Τέτοιοι και χειρότεροι. Τα στρατοδικεία τα έκτακτα της χούντας τηρούσαν πιο πολλά προσχήματα. Δεν έχετε πείσει κανέναν, ούτε πρόκειται να πείσετε.
Πρόεδρος: Παρακαλώ. Ελάτε… ελάτε κ. Μυλωνά.
Εισαγγελέας: Κύριε πρόεδρε, με συγχωρείτε. Επειδή ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός ασφαλώς δε θα θυμάται τι αναφέρονται στην προανακριτική του και στην ανακριτική του απολογία, μήπως θα έπρεπε να αναγνωστεί, για να μπορέσει να ακούσει…
(Στον Χριστόδουλο είχε αφαιρεθεί ο λόγος τη στιγμή που προσπαθούσε να διαβάσει κομμάτι-κομμάτι την προανακριτική του απολογία, για να αποδείξει ότι είναι κατασκευασμένη και προϊόν απειλών και βίας! Εχει δε αποδείξει πολλές φορές στη διάρκεια της δίκης, ότι γνωρίζει την προανακριτική του απέξω, λέξη προς λέξη!)
Χρ. Ξηρός: Ηδονίζεστε να τα ακούτε, γιαγιάκα; Ηδονίζεστε να ακούτε προανακριτικές; Μόνο αυτές έχετε, δεν έχετε τίποτ’ άλλο.
Εισαγγελέας: Οχι, εγώ θέλω να τα θυμηθείτε εσείς.
Χρ. Ξηρός: Αν θέλετε να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις, ο πιο αρμόδιος είναι ο Σύρος και ο Διώτης. Διότι αυτοί τα ξέρουν καλύτερα. Εγώ δεν έχω να απαντήσω σε τίποτα
Εισαγγελέας: Εντάξει, εντάξει…
Χρ. Ξηρός: Δεν έχετε καμιά εξουσία να με υποβάλλετε σε τίποτα. Σας έχω χεσμένους.
Εισαγγελέας: Κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, παραφέρεστε.
Χρ. Ξηρός: Δεν παραφέρομαι, εσείς παραφέρεστε. Εχετε πετάξει τη δικαιοσύνη στα αζήτητα. Εχετε πετάξει την κοινή λογική στα σκουπίδια. Εχετε γαμήσει τη δικονομία. Και νομίζετε πώς θα απαντήσω και σε ερωτήσεις; Ντροπή σας.
Εισαγγελέας: Δεν κάθεστε, κύριε Χριστόδουλε;
Χρ. Ξηρός: Οχι δεν κάθομαι.(Μένει όρθιος και με γυρισμένη την πλάτη στο δικαστήριο).
Εισαγγελέας: Να διαβάσουμε τις… και αν θέλετε λέτε «δεν ξέρω» και «δεν απαντώ».
Χρ. Ξηρός: Δεκαττέσερις μήνες σας τα έλεγα. Σας τα έλεγα και τα γράψατε όλα στα παλαιότερα των υποδημάτων σας…
Εισαγγελέας: Δυο λεπτά. Το να μιλάτε μόνο…
Χρ. Ξηρός: Την ώρα που μου απαγορεύσατε το λόγο, την ώρα που μου λέτε «δεν δικαιούστε να απαντήσετε»…
Εισαγγελέας: Κύριε Χριστόδουλε, σας κάλεσε…
Χρ. Ξηρός: Κάτσε να τελειώσω! Κηρύξατε με την απόφασή σας…
Εισαγγελέας: Μην αγριεύετε σε μένα, δε σας φοβάμαι, κύριε Χριστόδουλε.
Χρ. Ξηρός: Ούτε εγώ σας φοβάμαι, γι’ αυτό σας έχω χεσμένους.
Εισαγγελέας: Και απαιτώ να μου μιλάτε στον πληθυντικό, εγώ δε σας μίλησα στον ενικό.
Χρ. Ξηρός: Είστε πολύ μικροί για να σας μιλάω στον πληθυντικό. Ολοι!
Εισαγγελέας: Κάθήστε λίγο κάτω, κ. Χριστόδουλε Ξηρέ. Τα παράπονά σας ότι δεν απολογηθήκατε, σας κάλεσε το δικαστήριο, χτες, προχτές…
Χρ. Ξηρός: Δεν με κάλεσε κανένας. Ποιος με κάλεσε;
Εισαγγελέας: Το δικαστήριο σας κάλεσε και αρνηθήκατε.
Χρ. Ξηρός: Δεν έχω καμιά κλήση σε απολογία, είστε εντελώς παράνομοι σε όλα.
Εισαγγελέας: Λοιπόν, καθήστε και ακούστε αυτά που…
Χρ. Ξηρός: Δεν κάθομαι ν’ ακούσω τίποτα και δεν έχω ν’ απαντήσω τίποτα. Δεν έχετε καμιά εξουσία, είστε πολύ μικροί για να μου κάνετε το οτιδήποτε… Πολύ μεγαλύτερη προσφορά θα κάνατε στην κοινωνία, αν πλέκατε κανένα πουλόβερ.
Πρόεδρος (που όλη αυτή την ώρα είναι αμέτοχος): Κύριε Μυλωνά, έχετε το λόγο.
Εισαγγελέας: Ναι κύριε πρόεδρε, εγώ θέλω να τα διαβάσω…
Χρ. Ξηρός: Δε θα νομιμοποιήσω τα θέατρά σας. Είστε μια παρωδία, άθλια παρωδία. Ακόμα και ένα θέατρο του παραλόγου θα ήταν καλύτερο. Λοιπόν, δεν έχω να πω τίποτ’ άλλο, γεια σας.
Εισαγγελέας: Μισό λεπτό, καθήστε…
(Ο Χριστόδουλος σηκώνεται και φεύγει προς την έξοδο που οδηγεί στα υπόγεια κελιά).
Εισαγγελέας: Καθήστε, καθήστε, καθήστε, δε θα φύγετε. Κύριε πρόεδρε, έχετε δικαίωμα… κύριε πρόεδρε, με το 344 μπορείτε να απαγορεύσετε να φύγει, να παραμείνει…
(Δυο αστυνομικοί, χωρίς ακόμα ο πρόεδρος να δώσει καμιά εντολή, θεωρώντας προφανώς ότι η εισαγγελέας είναι η προϊσταμένη τους και αυτή και όχι ο πρόεδρος κάνει κουμάντο στην αίθουσα –τζάμπα πήγαν τα μαθήματα Δικονομίας που τους κάνουν στη Σχολή- κινούνται ήδη προς την κατεύθυνση που έφυγε ο Χριστόδουλος).
Εισαγγελέας: …με το 344 μπορεί το δικαστήριο να μην του επιτρέψει να αποχωρήσει.
(Μεσολαβεί μια εκκωφαντική σιωπή. Ο πρόεδρος προφανώς έχει δώσει εντολή να φέρουν με τη βία το Χριστόδουλο, αλλά αυτό δεν ακούστηκε από τα μεγάφωνα. Το δικαστήριο παραμένει στην έδρα και περιμένει. Σε τρία λεπτά εμφανίζονται δυο αστυνομικοί να κουβαλούν το τεράστιο κορμί του Χριστόδουλου, όπως κουβαλούν τα δαμάλια για σφάξιμο. Ο ένας τον κρατά από τα χέρια και ο άλλος από τα πόδια, όμως επειδή δε μπορούν να τον σηκώσουν τον σέρνουν στο έδαφος. Καθώς τον σέρνουν ο Χριστόδουλος εξακολουθεί να «τα χώνει». Σέρνοντας τον απιθώνουν ξαπλωτό στην άκρη, μπροστά από την έδρα και πλάγια, όπως απιθώνει κανείς ένα τσουβάλι).
Εισαγγελέας (σε ρόλο προέδρου!): Καθήστε, κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, δε σας τιμά αυτό που κάνετε.
Χρ. Ξηρός (ξαπλωμένος εκεί που τον πέταξαν): Αυτή είναι η δικαιοσύνη που αποδίδετε…
Εισαγγελέας (ακόμα σε ρόλο προέδρου!): Δε σας τιμάει. Αν νομίζετε ότι αυτό σας τιμά, κάνετε μεγάλο λάθος. Καθήστε στη θέση σας παρακαλώ…
Χρ. Ξηρός (ξαπλωμένος): Ποια είναι η κυρία που μιλάει;
Εισαγγελέας: Η κυρία εισαγγελέας είμαι…
Χρ. Ξηρός (ξαπλωμένος): Α, ακούω κι από δω κάτω…
Εισαγγελέας: Κύριε Χριστόδουλε, λοιπόν, εγώ διαβάζω την από 17/7/2002 προανακριτική σας απολογία.
Χρ. Ξηρός (ξαπλωμένος): Την ξέρω απέξω.
Εισαγγελέας: Ε, τότε, αφού την ξέρετε, καθήστε να απαντήσετε, αν είναι αλήθεια, αν είναι ψέματα ή πείτε «δεν απαντάω».
Χρ. Ξηρός: Δεν έχω να απαντήσω τίποτα σε σας. Εχετε κάνει τη δικονομία κόσκινο και έχετε το θράσος να με ρωτάτε;
Εισαγγελέας: Λοιπόν, θα καθήσετε;
Χρ. Ξηρός: Οχι , θα μείνω εδώ κάτω.
Εισαγγελέας: Δεν είναι η θέση του κατηγορουμένου αυτή, κύριε Χριστόδουλε. Ε, μ’ αυτή τη συμπεριφορά, κύριε πρόεδρε, αρνείται τα πάντα, αρνείται το περιεχόμενο των απολογιών, αρνείται τα πάντα.
Β. Φούκας (αναπληρωτής πρόεδρος, με ήρεμο και ευγενικό ύφος): Εχετε την καλοσύνη, κυρία εισαγγελέα; Κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, να σας πω κάτι, δυο κουβέντες, να τελειώνουμε…
Χρ. Ξηρός: Επειδή σας σέβομαι θα σας απαντήσω.
(Ο Χριστόδουλος αναφέρεται προφανώς στο γεγονός που έγινε τη μέρα που τον εξώθησαν σε αποχώρηση, όταν ο αναπληρωτής πρόεδρος φώναζε «αφήστε τον να τα πει», αλλά δεν τον άκουγαν. Σηκώνεται και από το πλάι πλησιάζει το βήμα από το οποίο καταθέτουν οι μάρτυρες. Στη διάρκεια του διαλόγου που έχει με τον αναπληρωτή πρόεδρο κάθεται ακουμπισμένος σε μια κολόνα ή σ’ ένα από τα έδρανα της φρουράς, ενώ οι μπάτσοι παρακολουθούν αποσβολωμένοι τη σκηνή).
Χρ. Ξηρός: Τη στιγμή που εσείς ο ίδιος μου είπατε «δεν είναι στάδιο να μπω επί της ουσίας», στις 2 Νοεμβρίου, που πήγα να τοποθετηθώ επί της ουσίας της προανακριτικής απολογίας, μου είπατε ότι δεν είναι αυτό το στάδιο. Εσείς που στηρίξατε την απόφαση, εννοώ το δικαστήριο, ενώ πήγαινα να μιλήσω επί της ουσίας, αυτό το πράγμα τι είναι, δεν είναι απατεωνιά; Είστε κοινοί απατεώνες, είστε πούστηδες. Γι’ αυτό δε σας απαντάω.
Β. Φούκας: Χτες σας κάλεσαν να απολογηθείτε. Εν πάση περιπτώσει, σε δυο λεπτά τελειώνουμε.
(Ο αναπληρωτής πρόεδρος αναλαμβάνει ατύπως το ρόλο του προέδρου, από τον οποίο επίσης ατύπως επί τόση ώρα είχε παραιτηθεί ο κ. Βερτέλλης, αφήνοντας την εισαγγελέα να αλωνίζει αντιδικονομικά).
Β. Φούκας: Η θέση σας είναι ότι αρνείστε…
Χρ. Ξηρός: Αρνούμαι τα πάντα. Δεν έχω να απαντήσω σε τίποτα.
Β. Φούκας: Αρνείστε τα πάντα και επιμένετε σ’ αυτά που είπατε, ότι είναι προϊόντα… Δεν έχετε να πείτε τίποτα και ότι αρνείστε να απαντήσετε σε ερωτήσεις των επιβαρυνομένων με τις καταθέσεις σας.
Χρ. Ξηρός: Δεν αρνούμαι να απαντήσω σε ερωτήσεις. Αρνούμαι να συμμετάσχω σ’ αυτή τη συμπαιγνία, σ’ αυτό το θέατρο που ονομάζεται δίκη. Είναι μια παρωδία, χειρότερη από έκτακτο στρατοδικείο και είστε πούστηδες.
Β. Φούκας: Εντάξει. Επομένως, αφού δεν αρνείστε να απαντήσετε, θα απαντήσετε τουλάχιστον στις ερωτήσεις των επιβαρυνομένων. Δεν είναι θέμα δικό σας αυτό, έχετε πει κάποια πράγματα.
Χρ. Ξηρός: Δε συμμετέχω πουθενά.
Εισαγγελέας: Αρνείστε δηλαδή…
Χρ. Ξηρός: Δε συμμετέχω στο θέατρό σας, είναι πολύ απλό.
Εισαγγελέας: Αρνείστε την κατηγορία…
Β. Φούκας: Εντάξει.
(Ο Χριστόδουλος φωνάζει μακριά από το μικρόφωνα, συνεχίζοντας τις καταγγελίες)
Εισαγγελέας (αναλαμβάνουσα και πάλι δράση): Κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, εσείς ανακαλέσατε τους συνηγόρους σας, εσείς διώξατε με τα εξώδικα και τις μηνύσεις σας…
Χρ. Ξηρός: Εγώ δεν έδιωξα κανέναν. Ακόμα και τα «έπιπλα» που βάλατε έφυγαν μόνοι τους…
Εισαγγελέας: Λοιπόν, δεν κάθεστε εκεί πέρα, να σας ρωτήσουμε και μεις, να σας ρωτήσουν και οι συγκατηγορούμενοί σας, ιδίως αυτοί που επιβαρύνετε; Πείτε μετά ότι αυτά είναι ψέματα.
Χρ. Ξηρός: Δε θα σας νομιμοποιήσω. Δε μπορείτε να διεκπεραιώσετε τίποτα. Τα ‘χετε κάνει θάλασσα. Τ’ ακούς παππούλη; (προς τον πρόεδρο). Αντε να τελειώνουμε, γιατί έχω και δουλειές.
Ι. Μυλωνάς: Εγώ θέλω να διατυπώσω μερικές ερωτήσεις να καταγραφούν στα πρακτικά. Από εκεί και πέρα ο κατηγορούμενος αν θέλει λέει αν θέλει δεν λέει.
(Ο συνήγορος των Γιωτόπουλου-Τζωρτζάτου ρωτάει αν ο Χριστόδουλος επιβεβαιώνει αυτό που έχει πει, ότι η προανακριτική απλώς φέρει την υπογραφή του και είναι εντελώς κατασκευασμένη, και αν επιβεβαιώνει αυτά που είπε στην πρωτοβάθμια δίκη για την ανακριτική του, ότι δηλαδή έγινε μια εξίσου στημένη διαδικασία. Ο Χριστόδουλος δε λέει λέξη. Εχει καθήσει χαμηλά, στην ξύλινη βάση του βήματος από το οποίο καταθέτουν οι μάρτυρες, με την πλάτη γυρισμένη προς το δικαστήριο. Φρόντισε, όμως, να κατεβάσει το μικρόφωνο χαμηλά, για ν’ ακούγονται αυτά που λέει. Η Ρ. Καραμπλιάνη, συνήγορος του Βασίλη Ξηρού, δηλώνει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δε μπορεί να υποβληθούν ερωτήσεις και διευκρινίζει ότι αυτό δεν σημαίνει παραίτηση από το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων, αλλά ότι το δικαίωμα δε μπορεί ν’ ασκηθεί με τις συνθήκες αυτές.
Ο Ηρακλής Κωστάρης δηλώνει ότι επειδή το πρωτοβάθμιο δικαστήριο τον καταδίκασε άδικα, ζητά απ’ αυτό το δικαστήριο να διερευνήσει την αλήθεια, για να μην οδηγηθεί σε μια καινούργια άδικη καταδίκη. Ο πρόεδρος αρνείται να υποβάλει τις ερωτήσεις και προσπαθεί να πετάξει το μπαλάκι στον Ηρακλή).
Χρ. Ξηρός: Ασε Ηρακλή, άδικα τυραννιέσαι. Δε βλέπεις ότι το δικαστήριο πάει σαν το βόδι;
(Ο Η. Κωστάρης θέτει τα πραγματικά ζητήματα, που το δικαστήριο θα έπρεπε να είχε θέσει. Οτι ο Χριστόδουλος στην προανακριτική του ποτέ δεν τον ταυτοποιεί με τον «Χάρη». Το πρωτόδικο δικαστήριο τον αθωώνει για την ενέργεια κατά Βαρδινογιάννη και τον καταδικάζει σε άλλες. Πότε επιτέλους είναι ο «Χάρης»; Αλλού είναι κι αλλού δεν είναι; Και ποιος είναι ο «Χάρης»; Δεν θα έπρεπε να τα διερευνήσει αυτά το δικαστήριο;)
Πρόεδρος: Τι απαντάτε, κύριε;
Χρ. Ξηρός: Καλά που το θυμήθηκα. Ετσι για πρόσχημα είχατε βάλει μέσα τη Μπουρμπούλια και τον άλλον, τον πώς τον λένε, τον παπά. Δεν κρατηθήκατε και τους βγάλατε κι αυτούς. Μάλλον σας έχουν στο χέρι, όλο το παραδικαστικό. Εσείς δεν είστε δικαστές, εσείς είστε δεκαστές. Τα πιάνετε από παντού κι έχετε το θράσος να μας ρωτάτε κιόλας; Ντροπή σας.
Πρόεδρος: Εχετε άλλες ερωτήσεις στον κ. Ξηρό;
Χρ. Ξηρός: Εχεις αρπάξει τίποτα εσύ, καμιά μίζα;
Πρόεδρος: Δεν έχετε ερωτήσεις.
Χρ. Ξηρός: Η άλλη, η παρακαθήμενη;
Πρόεδρος: Μπορείτε να αποχωρήσετε, κύριε Ξηρέ.
Χρ. Ξηρός: Τώρα μου αρέσει, δε φεύγω.
Πρόεδρος: Διακόπτουμε για δέκα λεπτά. Παρακαλώ να απομακρυνθεί ο κ. Ξηρός.
Χρ. Ξηρός: Καλά είν’ εδώ.
Η κορυφαία ατάκα ακούγεται στο διάλειμμα από κατηγορούμενο: «Σ’ αυτή τη δίκη υπάρχουν οι φερόμενοι αγωνιστές και οι συρόμενοι αγωνιστές». Ο Χριστόδουλος φεύγει και μετά το διάλειμμα ακολουθούν δηλώσεις από συνηγόρους. Ο Ι. Μυλωνάς δηλώνει ότι θεωρεί άδικη, ατεκμηρίωτη και αβάσιμη την επίθεση του Χρ. Ξηρού κατά της εφέτη Γιαννούκου, ενώ επαναφέρει το αίτημά του για απομάκρυνση των διορισμένων δικηγόρων Γιωτόπουλου, που το δικαστήριο περνάει στο ντούκου!
Η Γ. Κούρτοβικ (εκπροσωπεί την Αγγ. Σωτηροπούλου) εκφράζει τον προβληματισμό της για τον αν ήταν νόμιμη η άσκηση σωματικής βίας σε βάρος ενός κρατούμενου κατηγορούμενου, γιατί ο νόμος προβλέπει άλλα μέσα. Διαμαρτύρομαι, θα το ερευνήσω αυτό το θέμα και θα το επαναφέρω στο δικαστήριό σας, διότι μας προσβάλλει όλους, σημειώνει με έμφαση η συνήγορος. Το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων είναι ουσιαστικό, πρέπει να ασκείται με όρους πραγματικούς και όχι τυπικά, όπως το εφάρμοσε το δικαστήριο, παραβιάζοντας το νόμο που απαγορεύει την άσκηση σωματικής βίας σε κρατούμενο, καταλήγει.
Πρόεδρος: Δεν εκφράζετε και τους άλλους συναδέλφους σας που ζήτησαν τη βιαία προσαγωγή.
Γ. Κούρτοβικ: Προβληματίζομαι σοβαρά αν βιαία προσαγωγή μπορεί να γίνει με άσκηση σωματικής βίας. Μέχρι πού μπορεί αν φτάσει η άσκηση σωματικής βίας σε βάρος ενός κρατούμενου;
Ι. Μυλωνάς: Η κ. Κούρτοβικ εξέφρασε την προσωπική της άποψη, όμως πρέπει να διευκρινίσω πως ο ομιλών δεν ζήτησε την βιαία προσαγωγή, ζήτησε να λάβει το δικαστήριο τα αναγκαία νομικά μέτρα.
Εισαγγελέας: Ποια είναι αυτά κ. Μυλωνά;
Ι. Μυλωνάς: Το δικαστήριον που είναι σοφότερον εμού θα διαβάσει τον ΚΠΔ και θα εφαρμόσει αυτά που προβλέπει το ισχύον δίκαιο.
Ρ. Καραμπλιάνη: Η υπεράσπιση του Βασίλη Ξηρού ζήτησε να προσέλθει ο κατηγορούμενος για να απαντήσει σε ερωτήσεις, όμως η αντίρρησή μας έχει να κάνει με τον τρόπο που εκτελέστηκε η συγκεκριμένη απόφαση. Δε μπορεί να ασκηθεί βία κατά κρατουμένου, σύμφωνα με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.
Εισαγγελέας: Πού ασκήθηκε βία; Είδατε εσείς να ασκείται βία; (!!!)
Μετά το τέλος της σημερινής συνεδρίασης, ο Χριστόδουλος Ξηρός έκανε τηλεφωνικά την εξής δήλωση:
«Σήμερα η Δικαιοσύνη έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Ούτε τα έκτακτα στρατοδικεία της χούντας δεν έφτασαν στο σημείο τέτοιας ξεφτίλας. Απέδειξαν ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μας δικάσουν χωρίς κανένα στοιχείο.
Ενώ μου απαγόρευσαν να απολογηθώ, ενώ με δικάζουν “ωσεί παρόντα”, με φώναξαν για να απαντήσω σε ερωτήσεις. Με φώναξαν για να νομιμοποιήσω τη νομικά, πολιτικά και ηθικά διάτρητη διαδικασία τους. Αυτή τη νομιμοποίηση αρνήθηκα και με τη στάση μου κατέδειξα τη γελοιότητά τους και απέδειξα για μια ακόμη φορά πως πρόκειται για ένα στημένο ταξικό δικαστήριο, που σκοπό έχει να διεκπεραιώσει την προειλημμένη απόφαση. Αξιος ο μισθός τους».
Μετά τη γενική ευοχία που προκάλεσε η αριστοφανικού τύπου εμφάνιση του Χριστόδουλου, ακολούθησε η πιο θλιβερή (μέχρι τώρα) στιγμή της δίκης: η απολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου, που επιβεβαίωσε την ατάκα που είχε ακουστεί προηγούμενα, περί συρόμενων και φερόμενων αγωνιστών.
Θλιβερή γιατί ο Τζωρτζάτος δεν περιορίστηκε στην υπεράσπιση του εαυτού του έναντι της κατηγορίας, για την οποία θα είχε την αμέριστη συμπαράστασή μας, όπως όλοι οι κατηγορούμενοι, αλλά προχώρησε σε μια επανέκδοση της γνωστής αήθους και αηδιαστικής επίθεσής του ενάντια στον Δ. Κουφοντίνα, χωρίς καν να έχει το θάρρος να τον κατονομάσει, μη διστάζοντας να προχωρήσει ακόμα και σε παραχάραξη της τελικής (αντί απολογίας) δήλωσής του. Αλήθεια, πώς ήξερε το MEGA ότι θα υπάρξει τέτοια επίθεση και την προανήγγειλε στα χτεσινά δελτία ειδήσεων; Υπήρξε ενημέρωση από την πλευρά Τζωρτζάτου ή από την πλευρά των… ωτακουστών της Αντιτρομοκρατικής, που καταγράφουν τα τηλεφωνήματα από τον Κορυδαλλό;
Ιδού τα αποσπάσματα της ντροπής. Τα παραδίνουμε στη χλεύη των επαναστατών και του ελληνικού λαού:
Παραχάραξη πρώτη: «Είναι γνωστό ότι σε όλη την ιστορία του κινήματος στη χώρα μας όσο και παγκόσμια οι επαναστάτες τιμωρούσαν και μάλιστα αυστηρά τους συνεργαζόμενους με τον αντίπαλο, αυτούς που πρόσφεραν στοιχεία αληθινά η ψεύτικα στις διωκτικές αρχές ενάντια στους συντρόφους τους. Είναι πρωτοφανές επαναστάτες να διαβάζουν 33 σελίδες χωρίς να βρουν να πουν έστω μία κουβέντα για αυτό το φαινόμενο που είναι το πλέον ευτελιστικό για την 17Ν. Οταν μάλιστα υποτίθεται ότι νοιάζονται για την τιμή της. Κι όχι μόνο δεν τους καταγγέλλουν ανοιχτά όπως θα όφειλαν, αλλά τους καλύπτουν και τους υπερασπίζονται στα ψέματα ενάντια στους κατηγορούμενους όπως εγώ».
Βέβαια, λίγη αυτογνωσία δεν θα έβλαπτε, όταν μιλά κανείς για ζητήματα στάσης στην Ασφάλεια και την ανάκριση και τοποθετεί γεγονότα και συμπεριφορές στην κλίμακα της ευτέλειας, αλλά μάλλον πάει πολύ να ζητήσουμε κάτι τέτοιο από τον Τζωρτζάτο, στην κατάντια που έχει περιέλθει. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε τις επανειλημμένες τοποθετήσεις Κουφοντίνα (από την πρώτη ακόμα δίκη) για τους συνεργαζόμενους. Περιοριζόμαστε να θυμίσουμε, ότι ακόμα και στην τελική του δήλωση, που όπως σωστά σημειώθηκε ήταν ένα πολιτικό μανιφέστο, λιτό και συμπυκνωμένο, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο φαινόμενο: «Το πρώτο δικαστήριο είχε να αντιστοιχίσει σώνει και καλά κατηγορούμενους με ενέργειες. Δε δίστασε γι’ αυτό να στηριχτεί σε κραυγαλέες ψευδομαρτυρίες, σε κατασκευασμένα σενάρια, στην ιδιοτελή συνεργασία των προθύμων βοηθών εισαγγελέα. Αυτό εδώ το δικαστήριο είναι φανερό ότι δε μπορεί ή δεν θέλει να κάνει τίποτ’ άλλο από την πάση θυσία επιβεβαίωση των αποφάσεων της πρώτης δίκης…».
Παραχάραξη δεύτερη: «Ποιο είναι το νόημα της φράσης “δεν υπάρχει άνθρωπος της 17Ν έξω”; … Η δήλωση αυτή λοιπόν είναι υπαγορευμένη και υποβολιμαία. Το συμπέρασμα είναι ότι όπως πάντα, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Οσο και να ψάξει κανείς την τελική δήλωση-τοποθέτηση Κουφοντίνα, τέτοια φράση δεν θα βρει. Είναι μια φράση εξολοκλήρου κατασκευασμένη. Οχι μόνο δεν υπάρχει τέτοια φράση, αλλά και δε θα μπορούσε να υπάρξει στο δημόσιο λόγο ενός επαναστάτη. Γιατί ο επαναστάτης φροντίζει να μη δώσει λεπτομέρειες για την οργανωτική συγκρότηση της Οργάνωσής του, για συλληφθέντες ή μη συλληφθέντες, για μέλη, μη μέλη, «περιφερειακούς», υποστηρικτές κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, όταν συνελήφθη ως μέλος της 17Ν ο Κ. Αβραμίδης και ο ειδικός εφέτης ανακριτής Λ. Ζερβομπεάκος πήγε στον Κορυδαλλό να πάρει μαρτυρική κατάθεση από τον Δ. Κουφοντίνα, αυτός αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Καταφατική, βέβαια, δε θα μπορούσε να δώσει, όμως δεν έδωσε ούτε αρνητική, τηρώντας τον παμπάλαιο επαναστατικό κανόνα, που κάποιοι λασπολόγοι θέλουν να μας κάνουν να τον ξεχάσουμε.
Τι είπε ο Κουφοντίνας στην τελική του δήλωση-τοποθέτηση στο δικαστήριο; Απλώς, ότι ο ιστορικός κύκλος της 17Ν έκλεισε. Ιδού τα σχετικά αποσπάσματα: «Αλλες (σ.σ. ήταν οι συνθήκες) στην αρχή και άλλες στο τέλος του ιστορικού κύκλου της ενεργητικής συμμετοχής της 17Ν τόσο στην πάλη κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης όσο και στην ταξική πάλη στη χώρα μας… Η ΕΟ 17Ν δεν υπάρχει πλέον. Σε μένα έλαχε από εκείνη την Οργάνωση να μιλήσω, να καλυφθεί το κενό της σιωπής…»!!! Κάνετε μόνοι σας τη σύγκριση με αυτό που του αποδόθηκε από το οργανέτο της λασπολογίας και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Κατά τα άλλα, ο Τζωρτζάτος υπερασπίστηκε τον εαυτό του όπως τον είχε υπερασπιστεί και στην πρώτη δίκη. Είπε ότι ήταν περιφερειακό μέλος της 17Ν, γιατί δεν ήταν ώριμος να γίνει πλήρες μέλος, επειδή δεν μπορούσε να πυροβολήσει. Ασχολήθηκε μόνο με μετακινήσεις αυτοκινήτων και μοτοσικλετών και αποχώρησε το 1992. Ως περιφερειακό μέλος δεν πήρε μέρος σε καμιά ενέργεια της Οργάνωσης και έχει καταδικαστεί άδικα σε 4 φορές ισόβια. Επίσης, αναφέρθηκε στον άγριο ξυλοδαρμό του στην Αντιτρομοκρατική, που συνοδεύτηκε με απειλές για τη ζωή του και τη ζωή της κόρης του, καθώς και με χορήγηση ψυχοτρόπων ουσιών, ως αποτέλεσμα των οποίων δέχτηκε να υπογράψει μια προανακριτική ομολογία κατασκευασμένη.
Υπήρχε, όμως, και μια διαφορά στην απολογία του σε σχέση με την πρώτη δίκη. Τότε, στη διάρκεια της απολογίας του (31.7.2003) ο Τζωρτζάτος είχε πει, ότι κατά τη συμμετοχή του γνώρισε δυο μέλη της 17Ν. Οταν ρωτήθηκε να κατονομάσει ποια είναι αυτά τα δυο άτομα, απάντησε: «Λόγω ηθικών αξιών δεν μπορώ. Το αξιακό μου σύστημα δεν μου επιτρέπει να πω για κανέναν». Πιέστηκε πολύ. Αρνήθηκε -προς τιμήν του- να δώσει έστω και χαλαρή περιγραφή, να πει έστω αν οι δύο που γνώριζε βρίσκονταν ανάμεσα στους κατηγορούμενους, χωρίς να πει ονόματα, όπως του ζητούσαν οι δικαστές. Τώρα, κατονόμασε ευθέως τον Σάββα Ξηρό ως το ένα από τα δύο αυτά πρόσωπα, λέγοντας: «Είναι τελείως διαφορετικός άνθρωπος από αυτόν που θυμούνται όσοι σαν κι εμένα τον γνώριζαν από πριν». Θα δούμε αν θα κατονομάσει και το δεύτερο πρόσωπο, στη συνέχεια της απολογίας του, που θα γίνει αύριο, με την υποβολή ερωτήσεων. Αν και από τα ερωτήματα που έχει υποβάλλει στον Κουφοντίνα, ζητώντας του να τον απαλλάξει από την κατηγορία, θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει ότι αυτός είναι το δεύτερο πρόσωπο.
