«Οι Οικολόγοι Πράσινοι χαιρετίζουν την εκ νέου ανάληψη των καθηκόντων του Γιάννη Τσιρώνη, ως αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος στη νέα κυβέρνηση. Η κίνηση αυτή καταδεικνύει την εμπιστοσύνη της νέας κυβέρνησης στις θέσεις και προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων και της πολιτικής οικολογίας, αλλά επίσης χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ οικολογίας και αριστεράς, σε μια Ευρώπη που δοκιμάζεται (…) Περιμένουμε από τον Αναπληρωτή Υπουργό και μέλος των Οικολόγων Πράσινων, Γιάννη Τσιρώνη, να συνεχίσει την επίπονη και συλλογική δουλειά που ξεκίνησε από τον Ιανουάριο, παρουσιάζοντας απτά αποτελέσματα, προσανατολισμένα σε τροχιά ανάκαμψης για το επί δεκαετίες υποβαθμισμένο περιβάλλον».
Τώρα ξέρουμε, με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι ο Τσιρώνης είχε και εξακολουθεί να έχει την πλήρη κάλυψη της ηγεσίας των Οικολόγων Πράσινων. Το σημειώνουμε γιατί κατά την προηγούμενη θητεία του λέγονταν διάφορα (προφορικά συνήθως) από στελέχη αυτής της πολιτικής ομάδας, ότι δήθεν ο Τσιρώνης ενεργεί μόνος του, σε συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα παρόμοια. Τι έκανε ο Τσιρώνης; Τίποτα που να βάζει έστω ένα μικρό εμπόδιο στην προϊούσα καπιταλιστική ασυδοσία σε βάρος του περιβάλλοντος. Είναι χαρακτηριστική η συμπεριφορά του απέναντι σε μια πρόταση για κατάργηση σειράς αντιδασικών διατάξεων, που έγινε από τη συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στους δασολόγους. Τους γείωσε κανονικότατα. Πήρε το υπόμνημά τους, αλλά δε συγκρότησε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, ούτε εξέδωσε εγκύκλιο για να παγώσει την εφαρμογή αυτών των αντιδασικών διατάξεων. Εδωσε μόνο μια προφορική διαταγή, απ’ αυτές που τις παίρνει ο αέρας. Στη συνέχεια, απευθύνθηκε στους γενικούς διευθυντές δασών, που είχαν «βάλει πλάτη» στην εφαρμογή των αντιδασικών διατάξεων, με μοναδικό σκοπό να περνάει ο χρόνος και να μη γίνεται τίποτα, ενώ στο μεταξύ οι αντιδασικές διατάξεις εφαρμόζονταν κανονικά. Για να μη μιλήσουμε για το νομοσχέδιο για τους δασικούς χάρτες ή για το νομοσχέδιο για τα βοσκοτόπια. Να τον χαίρονται τον υπουργό τους οι «οικολόγοι».