Είχε ανάγκη από λίγη… χαρά ο Μελισσανίδης, γι’ αυτό φρόντισε να κατευθύνει το μιντιακό σύστημά του (σ’ αυτό είναι «μανούλα») σ’ ένα κρεσέντο πανηγυρισμών: «απορρίφθηκαν οι προσφυγές από το ΣτΕ – άνοιξε ο δρόμος για την Αγιασοφιά»! Ο απηυδισμένος οπαδός, βέβαια, ακούει εδώ και σχεδόν ένα χρόνο ότι «πιά-νουν δουλειά οι μπουλντόζες», αλλά μπουλντόζες δεν βλέπει. Η είσοδός τους στο οικόπεδο του δημοσίου που έχει παραχωρηθεί στην ΑΕΚ (και όχι στον Μελισσανίδη και τις εταιρίες του) αναβάλλεται από μήνα σε μήνα. Ηταν να μπουν το Σεπτέμβρη, πήγαν Οκτώβρη, μετά «Νοέμβρη σίγουρα» και ήδη μπαίνουμε στον Απρίλη και ήχος μπουλντόζας δεν ακούστηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ετσι, θα μεστώσουν και φέτος τα χαμομήλια στο κομμάτι του Αλσους που έγινε γήπεδο, χωρίς τον κίνδυνο να τα λιώσει κάποιο βαρύ όχημα κάτω από τις ρόδες του. Και θα φυτρώνουν ελεύθερα για πολλά χρόνια ακόμη, γιατί γήπεδο δεν πρόκειται να κατασκευαστεί. Ας το συνειδητοποιήσουν αυτό οι οπαδοί της ΑΕΚ κι ας πάψουν να καταναλώνουν το παραισθησιογόνο κουτόχορτο που σε καθημερινή βάση τους σερβίρει ο Γατούλης και τα έμμισθα παπαγαλάκια του. Ακόμα κι όταν οι δόσεις γίνονται διπλές και απολαυστικές, το κουτόχορτο δεν παύει να είναι κουτόχορτο.
Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους «πελάτες» του Μελισσανίδη ότι με την απόφαση του ΣτΕ δεν άλλαξε τίποτα, γιατί οι δικαστές προτίμησαν να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα και να μην μπουν στην ουσία. Οταν δημοσιευτεί η απόφαση, θα τη διαβάσουν όλοι με τα ματάκια τους και θα μας θυμηθούν.
Προς το παρόν, τους λέμε να εστιάσουν την προσοχή τους σε δύο σημεία:
Πρώτον, αποκλείεται το ΣτΕ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (μόλις δυο εβδομάδες από τότε που οι διάδικοι κατέθεσαν τα υπομνήματά τους) να εξέταζε τα πολλά και πολύ σοβαρά ζητήματα ουσίας που τίθενται με τις συγκεκριμένες προσφυγές.
Δεύτερον, αποκλείεται σε τόσα πολλά και σύνθετα ζητήματα ουσίας, επί των οποίων μάλιστα υπάρχει νομολογία από το ΣτΕ (όταν τρεις φορές έκρινε το «σχέδιο Γρανίτσα»), να μην υπήρχε μια μειοψηφία.
Η ταχύτητα με την οποία εκδόθηκε η απόφαση και η ομοφωνία με την οποία απορρίφθηκαν η προσφυγή των 17 κατοίκων και η προσφυγή του Δήμου Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας (επαναλαμβάνουμε: απορρίφθηκαν και οι δύο προσφυγές), δείχνει ότι το ΣτΕ εξέτασε το παραδεκτό των προσφυγών (αυτό προηγείται σε κάθε δικαστική απόφαση), τις απέρριψε ομόφωνα ως τυπικά απαράδεκτες, οπότε δεν συνέχισε με την ουσία τους.
Η προσφυγή των 17 κατοίκων ήταν δεδομένο ότι θα κριθεί ως απαράδεκτη, διότι στρεφόταν κατά του νόμου 4277/2014, ο οποίος ναι μεν υποκρύπτει διοικητικές πράξεις, όμως αναγκαστικά θα ακολουθηθεί από διοικητικές πράξεις (π.χ. οικοδομική άδεια), κατά των οποίων έχει τη δυνατότητα να προσφύγει οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον.
Η προσφυγή του Δήμου στρεφόταν κατά απόφασης του διευθυντή Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία δεν ενέκρινε τη μελέτη ανάπλασης του Αλσους, αν προηγουμένως απ’ αυτή δεν αφαιρούνταν τα 6 στρέμματα που παραχωρούνται για την κατασκευή του γηπέδου. Από την πρώτη στιγμή εντοπίσαμε τον κίνδυνο να κριθεί από το ΣτΕ η συγκεκριμένη απόφαση του διευθυντή δασών ως «αρνητική διοικητική πράξη» και η προσφυγή του Δήμου να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Γι’ αυτό και προτείναμε ένα διαφορετικό νομικό χειρισμό, ο οποίος θα περιλάμβανε και αίτηση αναστολής, με το βασιμότατο επιχείρημα ότι εκκρεμεί και το αίτημα του Μελισσανίδη για έγκριση μελέτης υψομέτρων, προκειμένου να εκδοθεί οικοδομική άδεια για το γήπεδο, και επομένως υπάρχει άμεσος κίνδυνος για το Αλσος. Σ’ αυτή την περίπτωση το ΣτΕ δε θα μπορούσε με τόση ευκολία να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα, αλλά θα έπρεπε να εκδώσει απόφαση αναστολής, μια και ο Δήμος θα επικαλούνταν άμεσο κίνδυνο για το Αλσος. Ομως, η διοίκηση Βασιλόπουλου έκανε απλώς μια προσφυγή για τα μάτια (αναλυτικά γι’ αυτό το θέμα γράψαμε σε παλαιότερο φύλλο της «Κόντρας»).
Προφανώς, το ΣτΕ απέρριψε και την προσφυγή του Δήμου ως μη παραδεκτή, κρίνοντας ότι η απόφαση του διευθυντή Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής είναι αρνητική διοικητική πράξη εναντίον της οποίας δεν μπορεί να ασκηθεί αίτηση ακύρωσης.
Κατά συνέπεια, τα ζητήματα ουσίας παραμένουν ανοιχτά και θα κριθούν όταν και αν ποτέ υπάρξει διοικητική πράξη υπέρ του «σχεδίου Μελισσανίδη». Δηλαδή, αν ο Δήμος εγκρίνει τη μελέτη υψομέτρων ή αν η ΔΑΟΚΑ του υπουργείου ΠΑΠΕΝ εκδώσει Εγκριση και Αδεια Δόμησης. Αυτή ήταν και η άποψη που παρουσίασε στο ΣτΕ ο δικηγόρος της πλευράς Μελισσανίδη: «Αν εγκριθεί οικοδομική άδεια, θα έχουν όλη την άνεση να προσφύγουν ζητώντας την ακύρωσή της» ήταν το βασικό επιχείρημά του, με το οποίο επεδείκνυε στο ΣτΕ το δρόμο της… εξέδρας: «απορρίψτε τώρα τις προσφυγές για τυπικούς λόγους και χωρίς να μπείτε στην ουσία. Ετσι κι αλλιώς, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άδεια για κατασκευή γηπέδου, ώστε να προκύπτει άμεσος κίνδυνος για το Αλσος».
Οπως αντιλαμβάνεστε, το μιντιακό «σύστημα Μελισσανίδη» επιδίδεται σε μια παραπειστική σπέκουλα, με στόχο να υψώσει λίγο το καταρρακωμένο ηθικό των οπαδών και κυρίως να σταματήσει τη γκρίνια σε βάρος του Γατούλη που τους έταξε ένα γήπεδο που συνεχώς αποδεικνύεται πέτσινο.
Κατά τα άλλα, ούτε ο Δήμος μπορεί να εγκρίνει μελέτη υψομέτρων ούτε η ΔΑΟΚΑ μπορεί να εκδώσει οικοδομική άδεια. Παραπέρα, το οικόπεδο είναι κυριότητας του Δημοσίου και η ερασιτεχνική ΑΕΚ, στην οποία παραχωρήθηκε κατά χρήση για συγκεκριμένο σκοπό (ερασιτεχνικός αθλητισμός), δεν μπορεί να το παραχωρήσει σε μια κερδοσκοπική εταιρία («Δικέφαλος 1924» ΑΕ ή ΠΑΕ ΑΕΚ) για να χτίσει γήπεδο για την επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα της (έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά και τη σχετική γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του ΥΠΑΠΕΝ).
Ομως, η δημοτική αρχή του ολίγιστου Βασιλόπουλου και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν τα καραγκιοζιλίκια γλείφοντας τον Μελισσανίδη και τους ανθρώπους του. Με τη συνάντηση που οργάνωσαν την περασμένη Δευτέρα στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, έδωσαν τη δυνατότητα στον Μελισσανίδη να συνεχίσει το προπαγανδιστικό παιχνίδι του, κερδίζοντας κάποιους από τους πόντους που είχε χάσει (μόνο στο επίπεδο της προπαγάνδας προς τους οπαδούς, γιατί επί της ουσίας δεν άλλαξε τίποτα).
Το πρώτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι πως ο δήμος Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και ο σύμβουλος του ΥΠΑΠΕΝ Κ. Διάκος, που εκπροσώπησε το υπουργείο, νομιμοποίησαν από τη μια την εταιρία του Μελισσανίδη «Δικέφαλος 1924» ΑΕ και από την άλλη την ΠΑΕ ΑΕΚ, που δεν έχουν κανένα δικαίωμα στο οικόπεδο που έχει παραχωρηθεί στην ερασιτεχνική ΑΕΚ. Πέραν αυτού, με τη συμπεριφορά και τις δηλώσεις τους (ιδιαίτερα του δημάρχου και των ανθρώπων του, γιατί ο Διάκος ψιλοφυλάχτηκε από τις κακοτοπιές) λειτούργησαν σαν γιουσουφάκια του Μελισσανίδη, επιτρέποντας στο «υπαλληλικό» προσωπικό των Μέσων που ελέγχει να επιχειρήσει μια προπαγανδιστική αντεπίθεση. Οταν κατάλαβαν ότι το παρατράβηξαν και ότι ο Μελισσανίδης τους εξέθεσε πολύ, προσπάθησαν με μια καθυστερημένη ανακοίνωση του Δήμου να συμμαζέψουν λίγο την κατάσταση.
Μέχρι τώρα διέρρεαν ότι ο Δήμος έχει βρει λύση για την κατασκευή γηπέδου προδιαγραφών ΟΥΕΦΑ στο αρχικό οικόπεδο της ΑΕΚ. Υποτίθεται ότι τη λύση τη βρήκαν ξένοι ειδικοί. Μετά τη σύσκεψη πληροφορηθήκαμε ότι δεν υπάρχει τέτοια λύση, αλλά ο Δήμος έχει κάποιους έλληνες και ξένους συμβούλους, οι οποίοι κάθησαν και τους παρουσίασε ο project manager του Μελισσανίδη το σχέδιο, έλυσαν απορίες (!) και συμφώνησαν να τους λύσει και τις υπόλοιπες απορίες το προσωπικό του Μελισσανίδη. Συμφώνησαν ότι όλες οι πλευρές ενδιαφέρονται εξίσου για το περιβάλλον (προφανώς τα 6 στρέμματα άλσους που θέλει να «καταπιεί» ο Μελισσανίδης δεν είναι περιβάλλον!) και ότι θα βοηθήσουν η μία την άλλη, γιατί το γήπεδο πρέπει να κατασκευαστεί στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Είναι φανερό ότι παίζουν ξανά το παιχνίδι του περασμένου Μάη-Ιούνη. Τώρα, βέβαια, ξέρουν ότι δεν είναι καθόλου εύκολα γι’ αυτούς τα πράγματα. Προκειμένου, όμως, να μην έχουν ανοιχτά μέτωπα (ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στριμωγμένος), αποφάσισαν να προσφέρουν στον Μελισσανίδη βοήθεια στην προπαγάνδα και στο παραμύθιασμα των οπαδών της ΑΕΚ. Εκτός αν έχουν στο μυαλό τους να κάνουν ως κυβέρνηση αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν ως αντιπολίτευση.
Εχουν γνώση, όμως, οι φύλακες. Και είναι περισσότεροι πλέον, όπως έχει φανεί το τελευταίο οχτάμηνο. Καθήκον όσων υπερασπίζονται το Αλσος είναι να απαιτήσουν από τον υπουργό ΠΑΠΕΝ Π. Λαφαζάνη να καταργήσει άμεσα τα άρθρα 42 και 43 του δασοκτόνου και αντισυνταγματικού νόμου 4277/2014, για να κλείσει και τυπικά αυτή η ιστορία.