Είναι γνωστές οι προσπάθειες της εταιρίας «ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ΑΕ» να αποσπάσει από το δασαρχείο Πολυγύρου βεβαίωση, ότι έκταση 17.630 στρεμμάτων δεν αποτελεί δάσος και δασική έκταση. Είναι γνωστή η τύχη των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, μέσα σ’ αυ- τούς και ο Πάxτας, μετά την απόπειρα να περάσει, το φθινόπωρο του 2003, η γνωστή ντροπολογία για τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης αυτής. Δεν είναι όμως γνωστό ευρέως, ότι η ντροπολογία αυτή επιλέχθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί το Δ’ Τμήμα του ΝΣΚ είχε γνωμοδοτήσει (164/2003), ότι δεν ισχύουν πια οι αποικιοκρατικού χαρακτήρα συμβάσεις, με τις οποίες είχαν αποχαρακτηριστεί τα 17.630 στρέμματα δάσους.
Δεν είναι επίσης ευρέως γνωστό, ότι από τότε η εταιρία «ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ΑΕ» επανήλθε, το φθινόπωρο του 2008, και ζητούσε από το δασαρχείο Πολυγύρου να αποχαρακτηριστεί είτε η εναπομείνασα έκταση των 10.000 στρεμμάτων είτε τμήματά της με το επιχείρημα ότι οι εκτάσεις αυτές εκχερσώθηκαν με νόμιμες αποφάσεις της διοίκησης πριν την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 και έτσι δεν έχει εφαρμογή η ισχύουσα δασική νομοθεσία. Αυτή τη θέση είχε υιοθετήσει και η πρώην προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και ζήτησε από το δασάρχη Πολυγύρου να κάνει Πράξη Χαρακτηρισμού. Ο δασάρχης ερωτοτροπούσε μεν μ’ αυτή την άποψη, όμως δεν προχωρούσε στην πράξη χαρακτηρισμού. Σ’ αυτή την αναβλητικότητά του συμβάλαμε και εμείς, μιας και είχαμε συχνές συζητήσεις μαζί του.
Και ξαφνικά, μαθαίνουμε ότι ο δασάρχης Πολυγύρου έκανε μια άλλη Πράξη Χαρακτηρισμού και αποχαρακτήρισε μια έκταση 9.893,87 τ.μ., που βρίσκεται στο συγκρότημα Πόρτο Καρράς και που είχε χαρακτηριστεί το 1937 από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων ως «Δάσος μετ’ αχρήστων ελαιοδένδων». Η πράξη χαρακτηρισμού προκλήθηκε μετά από αίτημα που υπέβαλε στις 14 Δεκέμβρη του 2009 η εταιρία «ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ΑΕ» για μια μεγαλύτερη απ’ αυτήέκταση (συγκεκριμένα για έκταση 16.121,66 τ.μ.).
Ο Δασάρχης Πολυγύρου κακώς υιοθέτησε την εισήγηση για αποχαρακτηρισμό της έκτασης των 9.893,87 τ.μ. για δύο σημαντικούς λόγους: Πρώτον, όφειλε να υιοθετήσει τη θέση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων ότι είναι «Δάσος μετ’ αχρήστων ελαιοδένδρων», τουλάχιστον ως προς τη χρήση της έκτασης, που σύμφωνα με το νόμο 3147/2003 είναι τελεσίδικη. Ενώ, σύμφωνα με την απόφαση 2959/2006 του ΣτΕ, η απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων (ΕΑ) είναι δεσμευτική ως προς το επιτρεπτό της χρήσης. Αφού λοιπόν η ΕΑ απαγορεύει την αλλαγή της χρήσης του δάσους των 9.893,87 τ.μ., όφειλε και ο δασάρχης να υιοθετήσει αυτή τη θέση και να μην την αποχαρακτηρίσει. Δεύτερον, όφειλε να εφαρμόσει την εγκύκλιο 4007/3/12/2008, που την υπογράφει ο πρώην υφυπουργός Γεωργίας Κ. Κιλτίδης.
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής υπέβαλε ένσταση στην Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων (ΕΕΔΑ). Σωστά κάνει που θέτει το ζήτημα ότι πρέπει να λάβουν οι δασικές υπηρεσίες υποχρεωτικά το χαρακτηρισμό της ΕΑ, τουλάχιστον όσον αφορά τη χρήση συμπληρώνουμε εμείς.
Η έκταση αυτή είναι κοντά στον αιγιαλό και είναι ένα πανάκριβο φιλέτο.
