Στον «αντίποδα» της συλλογής υπογραφών (490 είναι γνωστές) από πανεπιστημιακούς κυρίως της σκληρής δεξιάς, που προσφέρουν με τον τρόπο αυτό στήριξη στη Γιαννάκου και την κυβέρνηση να προωθήσει τις αντιδραστικές αλλαγές στα ΑΕΙ, βρίσκεται η «Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών για τη Μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση», με αντίστοιχη κίνηση συλλογής υπογραφών από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Το κείμενο της «Πρωτοβουλίας» υπογράφεται από 200 πανεπιστημιακούς και ενώ υποτίθεται ότι βγήκε για να αντιπαρατεθεί με την κυβερνητική πολιτική, στην ουσία, στα βασικά της σημεία, την ενισχύει.
Οι Πασόκοι πανεπιστημιακοί αποδέχονται τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, αν και προσπαθούν -φλυαρώντας όπως οι ένοχοι- να συγκαλύψουν τη θέση τους αυτή, μετατοπίζοντας το πρόβλημα στην εμμονή της συζήτησης για τα ιδιωτικά ΑΕΙ και στο γελοίο επιχείρημα ότι «ο δημόσιος χαρακτήρας δεν κινδυνεύει από την ύπαρξη ιδιωτικών σχολών αλλά από την κατάρρευση του δημόσιου πανεπιστήμιου», αποφεύγοντας ωστόσο να τοποθετηθούν αρνητικά και καθαρά πάνω στο ζήτημα της ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ.
Τάσσονται επίσης υπέρ της άρσης του πανεπιστημιακού ασύλου, αφού «υποστηρίζουν την αλλαγή της νομοθεσίας» και τη «δέσμια υποχρέωση των υπεύθυνων πανεπιστημιακών οργάνων να προσφεύγουν στις αρμόδιες δημόσιες αρχές στις περιπτώσεις παρανομιών, κλοπών, βανδαλισμών κ.λπ.» καθώς και την «ευθύνη των πανεπιστημίων της διαφύλαξης της περιουσίας τους και της περιφρούρησης της απρόσκοπτης λειτουργίας τους», στρεφόμενοι ευθέως και κατά των ίδιων των φοιτητών που μπορούν να «παραβιάζουν» το άσυλο κατά την έννοια αυτή.
Οι 200 υπογράφοντες το κείμενο της «Πρωτοβουλίας» συνδέουν τη δημόσια χρηματοδότηση με τη «μεταρρύθμιση» και αποδέχονται τη «στοχευμένη αξιολόγηση», την οποία ντύνουν με περικοκλάδες περί «μη τιμωρητικού χαρακτήρα».
