Πόνος, μεγάλος πόνος για τη φοιτητική παράταξη του Περισσού. Μούσκεψε από τα δάκρυα το χαρτί του «Ριζοσπάστη» (12.3.08). «Δεν κατέληξε σε απόφαση ούτε η χτεσινή (τέταρτη συνεχόμενη) συνάντηση, του απερχόμενου ΚΣ της ΕΦΕΕ, για την οριστικοποίηση της ημερομηνίας των φοιτητικών εκλογών». Μολονότι «η Πανσπουδαστική ΚΣ κατέθεσε πρόταση για εκλογές στις 9 Απρίλη», «η παράταξη των ΕΑΑΚ ανέλαβε ρόλο διάλυσης της συνάντησης με σκοπό να μην καταλήξει σε ημερομηνία».
Δε γνωρίζουμε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη σύναξη αυτή, ούτε ενδιαφερθήκαμε να τα πληροφορηθούμε. Το σκεπτικό της παράταξης του Περισσού μας ενδιαφέρει. Ενα σκεπτικό κυριολεκτικά ανατριχιαστικό, βάσει του οποίου οι όποιες γραφειοκρατικές δομές είναι ανώτερες από το ίδιο το κίνημα.
Ρωτάει η εφημερίδα: «Ποιον βολεύει η κατάσταση αυτή στους συλλόγους και στο φοιτητικό κίνημα, όπου μια παράταξη, με βάση τους σχεδιασμούς και πιθανά τις επαφές της, μπορεί να μπλοκάρει τη λειτουργία 200 συλλόγων στα πανεπιστήμια και 72 συλλόγων στα ΤΕΙ; Την περίοδο αυτή που προχωράει η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και των νέων ποιον βολεύει να μη γίνουν οι εκλογές; Ποιον βολεύουν οι φοιτητικές εκλογές κατόπιν εορτής, ανάμεσα στο αρνί του Πάσχα και τις καλοκαιρινές διακοπές;».
Ρωτάμε και μεις με τη σειρά μας: η λειτουργία του φοιτητικού κινήματος εξαρτάται από τις όποιες εκλογές; Μήπως μπορούν να μας πουν αν τα ΔΣ των συλλόγων έπαιξαν κανένα ρόλο στα δυο μεγάλα κύματα των καταλήψεων-κινητοποιήσεων το 2006-7; Αν είχαν διαμορφωθεί οι όροι για ένα νέο κύμα φοιτητικών κινητοποιήσεων, θα έπαιζε κανέναν ανασταλτικό ρόλο η αναβολή ή και η ματαίωση ακόμη των εκλογών;
Οσοι είχαν ή έχουν την παραμικρή επαφή με το φοιτητικό κίνημα γνωρίζουν πολύ καλά ότι ειδικά σ’ αυτό το κοινωνικό κίνημα οι γραφειοκρατικές δομές δεν παίζουν κανένα ρόλο. ΕΦΕΕ δεν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Πανσπουδαστικά συνέδρια δεν γίνονται. Τα ΔΣ των συλλόγων είναι απλώς διεκπεραιωτές διαδικασιών ρουτίνας. Οταν υπάρχει ζωήρεμα του κινήματος, οι αποφάσεις παίρνονται από τις γενικές συνελεύσεις και εκτελούνται από ανοιχτές επιτροπές κατάληψης.
Αυτά, όμως, είναι ψιλά γράμματα για τον Περισσό και τη νεολαία του, που συμπεριφέρεται σαν… γεραλαία. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες είναι γι’ αυτούς όχι απλά ξένες, αλλά εχθρικές. Μόνο οι γραφειοκρατικές δομές και η εκπροσώπησή τους σ’ αυτές τους ενδιαφέρουν. Μάλιστα, όσο πιο γραφειοκρατικές τόσο καλύτερα.
