Το υπουργείο Παιδείας ετοιμάζεται να ανακοινώσει στις αρχές του Νοέμβρη το νέο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων για τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Τούτο πληροφορηθήκαμε από το κρατικό κανάλι τηλεόρασης την περασμένη Τρίτη. Αν ισχύσουν τελικά όσα μας πληροφόρησε η ΝΕΤ (τις πληροφορίες σαφώς διέρρευσε το υπουργείο Παιδείας, ώστε να επεξεργαστεί κατάλληλα την «κοινή γνώμη»), τότε είναι σίγουρο ότι η εξεταστική καρμανιόλα που ετοιμάζεται θα αποκεφαλίσει πλήθος παιδιών που προσδοκούν να μπουν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Σύμφωνα με το κρατικό κανάλι:
♦ Είναι σίγουρο πως οι πανελλαδικές εξετάσεις διατηρούνται. Επ’ αυτού και εμείς δεν εκφράζουμε καμιά αμφιβολία. Ο βραχνάς των εισαγωγικών εξετάσεων (που στραγγαλίζει την εκπαιδευτική διαδικασία, ενισχύει την απομνημόνευση, καλλιεργεί τον σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών και θεριεύει την παραπαιδεία) αποτελεί την καθοριστική στρόφιγγα που ρυθμίζει τη ροή προς τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Είναι η βασική παράμετρος που διαχωρίζει την ήρα από το σιτάρι, είτε αποθαρρύνοντας τελείως τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είτε στέλνοντάς τα σε σχολές «δεύτερης διαλογής».
♦ Οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι πιθανόν να είναι ταυτόχρονα και απολυτήριες. Εξακολουθεί δηλαδή το Λύκειο να υποτάσσεται πλήρως στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο και να στραγγαλίζεται με αυτόν τον τρόπο ο κατ’ επίφαση «αυτόνομος» χαρακτήρας του.
♦ Οι κατευθύνσεις παραμένουν τρεις: θεωρητική, θετική, τεχνολογική, όμως τα εξεταζόμενα μαθήματα μειώνονται σε τέσσερα.
♦ Η εξεταστέα ύλη δεν θα είναι αυστηρώς καθορισμένη και τα θέματα θα απαιτούν γνώσεις και από τις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Πρόκειται για ρύθμιση που αυξάνει πάρα πολύ το βαθμό δυσκολίας για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Είναι σίγουρο ότι θα γιγαντώσει τα φροντιστήρια και θα ευνοήσει σαφώς τα παιδιά που προέρχονται από υψηλά μορφωτικά στρώματα και από οικονομικά εύρωστα. Γι’ αυτό θα κοπεί πολύ νωρίς το γέλιο σε όσους θεωρήσουν ανακούφιση τον περιορισμό των εξεταζόμενων μαθημάτων σε 4.
♦ Τα ΑΕΙ μπορούν να ορίζουν ανά σχολή διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας. Το γεγονός αυτό θα δημιουργήσει εξετάσεις και υποψήφιους πολλαπλών ταχυτήτων και θα περιορίσει σημαντικά τις επιλογές των υποψήφιων.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι ένα σκληρό σύστημα που θα καταφέρει ισχυρό χτύπημα στην ιστορικά διαμορφωμένη τάση της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση. Αλλωστε, όλα τα σφυριά εκεί χτυπούν συντονισμένα. Το «στοχοκεντρικό» «νέο σχολείο», που στοχεύει απλά στη «βελτίωση των ικανοτήτων για τον 21ο αιώνα» και όχι στη μόρφωση, η διαμόρφωση ενός σχολείου «ανταγωνιστικού στο πλαίσιο της ΕΕ και στο διεθνή χώρο», που παράγει μελλοντικούς φθηνούς εργαζόμενους μιας χρήσης, με ρηχές γνώσεις που έχουν ημερομηνία λήξης, η ένταση του αυταρχισμού μέσω της αξιολόγησης, που κατηγοριοποιεί σχολεία και μαθητές προφανώς με κριτήριο την κοινωνική διαστρωμάτωση (τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχουν σαφώς λιγότερες ή και μηδαμινές προϋποθέσεις να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου και των ανταγωνιστικών κριτηρίων της αξιολόγησης), οι φθηνοί, εξαθλιωμένοι και υποταγμένοι εκπαιδευτικοί που θα χάσουν κάθε ζέση να διδάξουν στο δημόσιο σχολείο, οι διαρκείς συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων και η ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους της λειτουργίας του σχολείου, που συρρικνώνουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του, υψώνουν τείχη ταξικών φραγμών ιδιαίτερα υψηλά για τα παιδιά της εργαζόμενης κοινωνίας.
Προπομπό του νέου εξεταστικού συστήματος αποτελεί το «νέο Λύκειο» της Διαμαντοπούλου, που υποτάσσεται πλήρως στις «νέες ανάγκες», που διαμορφώνουν το κεφάλαιο και η αγορά εργασίας. Απογυμνώνεται από κάθε εναπομείναν ψήγμα γνώσης και προσανατολίζεται σταθερά στην αποκλειστική κατάκτηση δεξιοτήτων, εκπαιδεύοντας και διαπαιδαγωγώντας τον άνθρωπο της μερικής δεξιότητας, που ως αυριανός εργαζόμενος θα πληροί τις προϋποθέσεις του ευέλικτου, φθηνού, ανταγωνιστικού απασχολήσιμου ή του μακροχρόνια άνεργου. Η έμφαση στα μαθήματα επιλογής με ταυτόχρονο περιορισμό των υποχρεωτικών μαθημάτων συντηρεί και ενισχύει τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα του Λυκείου (ό,τι τέλος πάντων είχε απομείνει από αυτόν) και τον κατακερματισμό του, βάζοντας ένα επιπλέον λιθαράκι στον ταξικό διαχωρισμό των μαθητών. Στο «νέο Λύκειο» η αξιολόγηση των μαθητών είναι συστηματική και καθημερινή, αφού δεν στηρίζεται μόνο στις εξετάσεις, αλλά και σε εργασίες και «στο συνολικό έργο και τη συνολική προσπάθεια» των μαθητών, σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις της Διαμαντοπούλου.
Το νέο σκληρό σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, σε συνδυασμό με το «νέο Λύκειο», θα αποτελούν μεγάλα βαρίδια και χοντρές αλυσίδες στα πόδια των παιδιών της εργατικής τάξης, που θα ελπίζουν και θα αγωνίζονται για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Γιούλα Γκεσούλη
