Ο Βούτσης «άδειασε» μεγαλοπρεπέστατα τον Μπαρουφάκη, δηλώνοντας ότι «δεν υφίσταται θέμα κατάργησης των κεντρικών αυτοτελών πόρων και αντικατάστασής τους από δημοτική φορολογία». Προηγουμένως τον είχε «αδειάσει» ο υπεύθυνος για τα αυτοδιοικητικά του ΣΥΡΙΖΑ Πουλάκης. Ομως το πολιτικό θέμα παραμένει και είναι τεράστιο: πώς γίνεται ο υπουργός Οικονομικών της «αριστερής κυβέρνησης» να σπεύδει να συμφωνήσει με τον «αγρίως νεοφιλελεύθερο» (έτσι έχει αυτοχαρακτηριστεί στο παρελθόν) Στέφανο Μάνο, υπουργό του Μητσοτάκη που τον μίσησαν ακόμη και τα στελέχη της δεξιάς για την πολιτική του;
Ο Μάνος δεν είπε τίποτα καινούργιο. Τράβηξε απλά ένα θέμα από την παλέτα του νεοφιλελευθερισμού και το ξανασέρβιρε: να καταργηθεί η κρατική χρηματοδότηση στους δήμους και να τους δοθεί η δυνατότητα να βάζουν φόρους, ώστε ο κρατικός προϋπολογισμός να γλιτώσει τα ποσά που δίνει στους δήμους. Ακόμη και πανάσχετος να είναι κάποιος, καταλαβαίνει αμέσως πως ο Μάνος μίλησε για διπλή φορολογία. Το κράτος θα εξακολουθεί να μαζεύει αυτά που μαζεύει με την έμμεση και άμεση φορολογία και οι δήμοι θα βάλουν δικούς τους φόρους για να εισπράξουν αυτά που δε θα παίρνουν από το κράτος. Και ο Μπαρουφάκης, φυσικά, κατάλαβε τι πρότεινε ο Μάνος και έσπευσε να εκφράσει δημόσια τη συμφωνία του, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για προσωπική του θέση, την οποία όμως θα εισηγηθεί στην κυβέρνηση, μόλις τελειώσει η ιστορία της διαπραγμάτευσης με ΕΕ και ΔΝΤ.
Οποιος έχει λίγη γνώση από τα ζητήματα της τοπικής διοίκησης μπορεί να καταλάβει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, γιατί θα καταρρεύσει το σύμπαν. Κι αυτό ακριβώς έσπευσε να πει ο Βούτσης. Ο Μπαρουφάκης, εκτός των άλλων, πιάστηκε εντελώς «αδιάβαστος». Τι έμεινε, πέρα από την πολυπραγμοσύνη του «σταρ» της νέας συγκυβέρνησης; Εμεινε η εικόνα ενός στυγνού και αδίστακτου τεχνοκράτη που σκέφτεται με τη λογική του νεοφιλελευθερισμού.
