Βρισκόμαστε μόλις στην αρχή του 2011 και η Τράπεζα της Ελλάδος ανέλαβε να μας προετοιμάσει για τα χειρότερα. Οπως είναι γνωστό, κυβέρνηση και τρόικα έχουν συμφωνήσει σε «πρόβλεψη» για πτώση του ΑΕΠ κατά 3% το 2011. Ηταν κι αυτή μια αυθαίρετη πρόβλεψη, όπως και όλες οι προηγούμενες, η οποία όμως ήταν χειρότερη από την προηγούμενη. Τώρα, στην έκθεσή της για τη Νομισματική Πολιτική, η ΤτΕ μιλά μεν για -3%, δεν αποκλείει, όμως, η «ύφεση» να είναι μεγαλύτερη.
Σύμφωνα με την ΤτΕ, η αβεβαιότητα, το αυξανόμενο φορολογικό βάρος, η πτώση της ζήτησης και οι χρηματοδοτικές στενότητες οδήγησαν τις επενδύσεις σε μείωση που μπορεί το 2010 να έχει υπερβεί το 18%. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι και το 2009 οι επενδύσεις είχαν υποχωρήσει σημαντικά, είναι σαφές ότι έχουν πλέον περιοριστεί αισθητά οι παραγωγικές δυνατότητες –ο δυνητικός ρυθμός ανάπτυξης– της οικονομίας. Στη συνέχεια το «γλυκαίνει», αναφέροντας ότι, βεβαίως, ο δυνητικός ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον, καθώς θα αποδίδουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και θα ενισχύεται η αξιοπιστία της χώρας, συντελώντας, μεταξύ άλλων, στην εισροή ξένων επενδύσεων.
Το τελευταίο, όμως, δεν έχει καμιά σημασία, γιατί είναι σκέτο ευχολόγιο, αφού δεν συνοδεύεται από καμιά συγκεκριμένη αναφορά. Πάντα εμφανίζονται αισιόδοξοι για το μέλλον και στη συνέχεια αναθεωρούν την αισιοδοξία τους και τη μεταφέρουν για το… απότερο μέλλον. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στην ίδια την έκθεση της ΤτΕ αναφέρεται ότι το τέταρτο τρίμηνο του 2010 το ΑΕΠ παρουσίασε μείωση κατά 6,6% σε σχέση με με το τέταρτο τρίμηνο του 2009 και μείωση κατά 1,4% σε σχέση με το τρίτο τρίμηνο του 2010. Από πού, λοιπόν, αντλείται η αισιοδοξία για το 2012, εκτός από τις ανάγκες της αστικής προπαγάνδας να καλλιεργεί φρούδες ελπίδες στον ελληνικό λαό;
