Συμπτώματα που σημαίνουν κίνδυνο αποκόλλησης του δεξιού του ματιού, από το οποίο βλέπει ελάχιστα, εμφάνισε ο Σάββας Ξηρός το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Το πρωί της Κυριακής οδηγήθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών, όπου ο οφθαλμίατρος σήκωσε τα χέρια ψηλά και ζήτησε να τον μεταφέρουν σε εφημερεύον νοσοκομείο. Η Αντιτρομοκρατική, όμως, που κάνει το κουμάντο, αποφάσισε τη μεταφορά του στο μη εφημερεύον «Γ. Γεννηματάς», όπου ένας έντρομος γιατρός, περιστοιχιζόμενος από ασφαλίτες που του ζητούσαν «να τελειώνουμε», αρνήθηκε να του κάνει εισαγωγή τουλάχιστον μέχρι το πρωί της Δευτέρας, ώστε να τον δει ο γιατρός που τον έχει εγχειρίσει και γνωρίζει την κατάστασή του, και τον έστειλε πίσω στη φυλακή με… οδηγίες: να μην κινεί τα μάτια του δεξιά-αριστερά, να κάθεται στο σκοτάδι, να μη σκύβει, να μη σηκώνει βάρη και να αποφεύγει να κινείται!
Παραδέχτηκε, δηλαδή, αυτός ο έντρομος και ευθυνόφοβος γιατρός, τον κίνδυνο για τον οποίο εδώ και καιρό προειδοποιεί ο Νίκος Μανιός που ως αφθαλμίατρος έχει επισκεφτεί τον Σ. Ξηρό στον Κορυδαλλό: ότι κινδυνεύει με αποκόλληση και ολική τύφλωση, δεδομένου ότι στη φυλακή όχι μόνο η απαιτούμενη εγχείρηση με λέιζερ δεν μπορεί να γίνει, αλλά ούτε καν διάγνωση.
Ο Σ. Ξηρός επανήλθε, μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου του, με αίτηση προς τη διεύθυνση των φυλακών (υποβλήθηκε στις 29.6.05), με την οποία ζητά την κατεπείγουσα μεταφορά, εξέταση και νοσηλεία του σε εφημερεύον νοσοκομείο. Επειδή, όμως, και αυτή η αίτηση πήγε στα σκουπίδια, επανήλθε με εξώδικη διαμαρτυρία που κατατέθηκε στις 30 Ιούνη, ζητώντας και πάλι την επείγουσα μεταφορά του σε εφημερεύον νοσοκομείο, γιατί τα συμπτώματα στο μάτι έγιναν πιο έντονα, ενώ παρουσιάστηκαν και αγγειακά προβλήματα (αδυναμία αριστερού χεριού και ποδιού).
Εμείς αναρωτιόμαστε: από ασφαλίτες, ανθρωποφύλακες και δικαστές δεν περιμέναμε τίποτα το διαφορετικό, όμως ο ιατρικός κόσμος πως δέχεται αυτό το έγκλημα; Γιατί δεν παρεμβαίνουν τα επιστημονικά όργανα;