Ούτε βήμα πίσω δεν έκανε η Κεραμέως από τις τρομοκρατικές ποινές που επέβαλε στους 114 διευθυντές σχολείων (αναστολή κάθε διαδικασίας για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένης και της αυτόματης μισθολογικής τους εξέλιξης), που δεν ανήρτησαν τίποτε στην πλατφόρμα του ΙΕΠ για την αξιολόγηση, πειθαρχώντας στην απόφαση των πρωτοβάθμιων σωματείων τους, για επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής, μετά την προδοτική στάση των αστογραφειοκρατών των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ (δες εδώ και εδώ).
Αναμενόμενη ήταν αυτή η προκλητική στάση της υπουργού Παιδείας, την οποία και έκανε σαφή στην απάντηση που έδωσε στον βουλευτή του Περισσού Γ. Δελή, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της επίκαιρης ερώτησης που της υπέβαλε.
Στην τοποθέτησή του, ο Γ. Δελής, είπε τα εξής:
«Τους διώκετε δηλαδή (σ.σ. τους 114 διευθυντές), κυρία Υπουργέ, σε μια προκηρυγμένη μορφή διαμαρτυρίας μέσα από τα σωματεία τους, την οποία μάλιστα δεν έχετε προσβάλει μέχρι στιγμής. Δεν ξέρω τι θα κάνετε γιατί έχετε και ένα βεβαρημένο παρελθόν ως προς αυτό. Δεν την έχετε προσβάλει μέχρι στιγμής δικαστικά εσείς, το Υπουργείο Παιδείας εννοώ ως εργοδότης τους. Στην ουσία επιχειρείτε να καταργήσετε στην πράξη το δικαίωμα των εργαζομένων να συμμετέχουν στις συλλογικές αποφάσεις των σωματείων τους, τα οποία μάλιστα πρωτοβάθμια σωματεία τους προχώρησαν στην παραπάνω μορφή απεργίας τηρώντας και όλα όσα προβλέπονται για την προκήρυξή της.
Συνεπώς, καταλήγουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι οι κυρώσεις που επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας στους συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς εκτός από εξόφθαλμα παράνομες -παράνομες ακόμα και με βάση το υπάρχον αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, για το οποίο πολλά έχετε κάνει και εσείς αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις- είναι και εκδικητικές».
Την ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, η Κεραμέως χαρακτήρισε «ιδιότυπη περίπτωση στα κοινοβουλευτικά χρονικά», διότι, λέει, «μας εγκαλείτε επειδή εφαρμόζουμε τον νόμο. Ο νόμος αυτός είναι ψηφισμένος από το ελληνικό Κοινοβούλιο και προβλέπει την εφαρμογή της αξιολόγησης στα σχολεία».
Είπε επίσης, απευθυνόμενη στον Γ. Δελή, τα ακόλουθα: «Επικαλείστε… στο ερώτημά σας το δικαίωμα στην απεργία. Βεβαίως και υπάρχει και προστατεύεται από πλήθος διατάξεων. Αλλά υπάρχει, κύριε Δελή, και κάτι άλλο που λέγεται Δικαιοσύνη. Και η Δικαιοσύνη έχει συγκληθεί τρεις φορές επί του θέματος αυτού, για να κρίνει κατά πόσο μπορεί κάποιος να απεργήσει νόμιμα κατά του ψηφισμένου νόμου της αξιολόγησης. Και η απεργία αυτή, κύριε Δελή, έχει κριθεί παράνομη από τα δικαστήρια τρεις φορές. Οχι μια, όχι δύο, αλλά τρεις φορές…».
Κοντολογίς, η υπουργός Παιδείας, επανέλαβε το χουντικό σκεπτικό της απόφασης της αστικής δικαιοσύνης που έκρινε παράνομη την απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, μετά από προσφυγή του υπουργείου Παιδείας. Στο σκεπτικό αυτό, περιλαμβάνεται και η απόφαση περί πολιτικής απεργίας από την ΟΙΕΛΕ (και προηγουμένως από την ΑΔΕΔΥ) με το εξής «επιχείρημα»: επειδή η απεργία-αποχή αφορά αιτήματα, η ικανοποίηση των οποίων «δεν εξαρτάται από τη βούληση του ενάγοντος» (εν προκειμένω του υπουργείου Παιδείας), αλλά από τη «βούληση του ελληνικού κοινοβουλίου», άρα «ως πολιτική απεργία είναι παράνομη και καταχρηστική, αφού επιχειρεί να καταλύσει το δικαίωμα της πολιτειακής εξουσίας να νομοθετεί»!
Δηλαδή, εφόσον η κυβέρνηση ψήφισε τον αντιδραστικό, αντιεκπαιδευτικό νόμο για την επιστροφή του επιθεωρητισμού, πάσα φωνή πρέπει να σιγήσει, διαφορετικά θα διώκεται με δικαστικές κατά παραγγελία αποφάσεις, πειθαρχικές ποινές, κ.λπ.
Η Κεραμέως αντέγραψε το χουντικό σκεπτικό της αστικής δικαιοσύνης συνυπογράφοντας τις επιδιώξεις κυβέρνησης και δικαστηρίων.
Και οι επιδιώξεις αυτές -όπως σημειώναμε-, μέσω των αποφάσεων αυτών, είναι
- να δημιουργηθεί νομολογία, οπότε όταν κηρύσσεται μια απεργία να μπορεί η κάθε αστική κυβέρνηση να έχει στη φαρέτρα της, όχι μόνο το αντεργατικό έκτρωμα του Χατζηδάκη (Ν. 4808/2021), αλλά και δικαστικό προηγούμενο (πλούσια νομολογία), βάσει του οποίου όλες οι απεργίες να χαρακτηρίζονται πολιτικές και άρα παράνομες, σύμφωνα πάντα με την φιλοκαπιταλιστική στάση των δικαστηρίων και των κυβερνήσεων.
- να νομιμοποιηθούν τόσο οι νόμοι για την Παιδεία, που βρίθουν αντισυνταγματικών διατάξεων (στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση όλων των παιδιών, παραβιάζουν την περίφημη ισονομία των πολιτών, υπονομεύουν το χαρακτήρα της δημόσιας Παιδείας, κ.λπ.), όσο και άλλοι αντισυνταγματικοί νόμοι που ψηφίστηκαν από τον κυβερνητικό λόχο της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
- να κηρύσσονται παράνομες οι προσφυγές στο ΣτΕ κατά διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν με βάση ψηφισμένους νόμους της «πολιτειακής εξουσίας», γιατί με αυτές τις προσφυγές… καταλύεται το δικαίωμα της εξουσίας να νομοθετεί.
- να χρεωθεί το ΣτΕ ότι συνεργεί σε πράξεις που καταλύουν το δικαίωμα της «πολιτειακής εξουσίας», από τη στιγμή που εξετάζει τις προσφυγές!
Αναφέραμε ότι η προκλητική στάση της Κεραμέως ήταν αναμενόμενη γιατί είναι πρόσφατο το τρομοκρατικό βήμα που έκανε το υπουργείο Παιδείας, εφαρμόζοντας το άρθρο 56 του Ν. 4823/2021 σχετικά με τις ποινές στους εκπαιδευτικούς που αρνούνται να εφαρμόσουν την αξιολόγηση, ξεκινώντας από τους διευθυντές των σχολείων, ώστε αυτοί με τη σειρά τους να αποτελέσουν ιμάντα πίεσης προς τους υφισταμένους τους των σχολείων, για να υποκύψουν. Τελευταία μάλιστα έχει ενεργοποιήσει σε αυτήν την κατεύθυνση και τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Εργου (πρώην Σχολικοί Σύμβουλοι).
Δεν θέλει, λοιπόν, το υπουργείο, να κάνει πίσω τώρα, που αναμένει το τρομοκρατικό του μήνυμα να φέρει αποτελέσματα, κάτι, όμως, που δεν φαίνεται να το πετυχαίνει, αφού οι εκπαιδευτικοί αντιστέκονται σθεναρά, εξ ου και οι παρατάσεις επί παρατάσεων που δίνει ο Γ.Γ. Κόπτσης στις καταληκτικές ημερομηνίες για την ανάρτηση στις πλατφόρμες του ΙΕΠ.
Τη μοναδική απάντηση στα όσα εκφοβιστικά λέει και πράττει το υπουργείο Παιδείας μπορούν να δώσουν μόνο οι εκπαιδευτικοί. Στηρίζοντας αποφασιστικά τους 114 διευθυντές σχολείων που δεν λύγισαν και εξαναγκάζοντας, με τη μαζική τους στάση και απαίτηση, τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες να το κάνουν, όπως και να επαναπροκηρύξουν άμεσα την απεργία-αποχή από την αξιολόγηση.
Γιούλα Γκεσούλη
