Ο παλαιστίνιος πολιτικός κρατούμενος, Γκανταφάρ Αμπού Ατουάν, δίνοντας ακόμα ένα ηχηρό χαστούκι στους σιωνιστές, πέτυχε την απελευθέρωσή του από τις ισραηλινές φυλακές όπου βρισκόταν αιχμάλωτος υπό το καθεστώς της διοικητικής κράτησης. Η νίκη αυτή δεν ήρθε αναίμακτα για τον ίδιο, αφού αναγκάστηκε να κάνει 65 μέρες απεργίας πείνας, από τις οποίες οι τελευταίες είχαν αναβαθμιστεί και σε απεργία δίψας, χρησιμοποιώντας το ίδιο του το σώμα ως όπλο για την απελευθέρωσή του.
Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του από το Ισραήλ, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Ραμάλα για να ξεκινήσει η διαδικασία αποκατάστασης της υγείας του. Σε σύντομη δήλωση του στην «κρατική» παλαιστινιακή τηλεόραση χαιρέτισε του χιλιάδες παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές, που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα του, με πολλούς απ’ αυτούς να κατεβαίνουν σε απεργία πείνας αλληλεγγύης λίγο πριν την απελευθέρωσή του, στην οποία ηγήθηκε ο θείος του Μουνίφ Αμπού Ατουάν που εκτίει ποινή ισοβίων στα ισραηλινά κάτεργα για τη συμμετοχή του σε ενέργειες της Παλαιστινιακής Αντίστασης εναντίον των σιωνιστών.
Ο Αμπού Ατουάν αιχμαλωτίστηκε από τον ισραηλινό στρατό τον περασμένο Οκτώβρη στο σπίτι του στην πόλη Ντούρα της Δυτικής Οχθης, με την ποινή του αρχικά να ορίζεται στους 6 μήνες διοικητικής κράτησης. Αμέσως μετά την ανανέωσή της στις 5 Μάη, ξεκίνησε απεργία πείνας απαιτώντας την απελευθέρωσή του χωρίς όρους ή την απαγγελία συγκεκριμένων κατηγοριών και τον ορισμό δικάσιμου. Οταν η κατάσταση της υγείας άρχισε να επιδεινώνεται επικίνδυνα οι δεσμοφύλακές του τον μετέφεραν σε ισραηλινό νοσοκομείο, ενώ ο Ατουάν συνέχισε την απεργία πείνας ακόμα και όταν οι ισραηλινές αρχές του ανακοίνωσαν ότι θα τον αφήσουν ελεύθερο, θέλοντας να διασφαλίσει ότι οι σιωνιστές θα τηρήσουν τη δέσμευσή τους.
Ο Αμπού Ατουάν μέχρι την απελευθέρωσή του ήταν στην ομάδα των έξι παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων που κάνουν απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς της διοικητικής κράτησης, διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους. Ανάμεσα τους και ο Χαντέρ Αντνάν, από τη Δυτική Οχθη, πρόσωπο-σύμβολο του αγώνα των παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων ενάντια στη διοικητική κράτηση, ο οποίος απελευθερώθηκε μερικές μέρες πριν από τον Ατουάν.
