Σαν να μην έφτανε η απόσυρση της στήριξης των Αμερικάνων από την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed, που (υποτίθεται ότι) θα συνέδεε το Ισραήλ με την Ελλάδα, μετατρέποντάς την σε ενεργειακό κόμβο και αναβαθμίζοντάς την έναντι της Τουρκίας, σύμφωνα με το ελληνικό εθνικιστικό αφήγημα, ήρθε η επίσκεψη του ισραηλινού προέδρου Ισαάκ Χέρτζογκ στην Αγκυρα, την Τετάρτη 9 Μάρτη, να προκαλέσει εγκεφαλικά στον ελληνικό αστισμό.
Πήγαν στράφι οι προσπάθειες ξεπλύματος των σιωνιστών από το ελληνικό κράτος διαχρονικά και η στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική συνεργασία με το Ισραήλ που το βοηθούσε να καλλιεργεί την εικόνα ενός φιλελεύθερου αστικοδημοκρατικού καθεστώτος. Αφού το ελληνικό κράτος έπαιξε το ρόλο του στο έπακρο, ως συνένοχο στο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού από τους σιωνιστές και ως στυλοβάτης της αιγυπτιακής χούντας, το Ισραήλ προσεγγίζει και πάλι την Τουρκία, ως περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, για καπιταλιστικές μπίζνες στο επίπεδο που του αναλογούν, που είναι μακράν ανώτερο από το επίπεδο της Ελλάδας.
Διακηρυγμένη στόχευση της συνεργασίας του ελληνικού με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και την αιγυπτιακή χούντα ήταν η συγκρότηση ενός άξονα που θα έβαζε φρένο στην τουρκική επεκτατικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Η επαναπροσέγγιση αποτελεί ευθύ πλήγμα σε διπλωματικό και προπαγανδιστικό επίπεδο για το ελληνικό κράτος, γεγονός που αιτιολογεί το ότι η επίσκεψη του Χέρτζογκ στον Ερντογάν και τα αποτελέσματά της πέρασαν στα ψιλά των ελληνικών μίντια. Το ελληνικό κράτος βλέπει τον Ερντογάν όχι μόνο να μην απομονώνεται σε διεθνές επίπεδο αλλά να ενισχύει τον περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας με τη σύμπραξη ενός από τους βασικούς «συμμάχους» του ελληνικού αστισμού στην ευρύτερη περιοχή, εν αντιθέσει με το ίδιο που σπεύδει σαν γιουσουφάκι του θείου Σαμ να υλοποιήσει με υπερβάλλοντα ζήλο το δόγμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν» βάζοντας τρικλοποδιά στον εαυτό του και μπαίνοντας στο στόχαστρο της Ρωσίας ως ο πιο αδύναμος κρίκος της νατοϊκής αλυσίδας.
Ο «παρανοϊκός» και «απομονωμένος» Ερντογάν, όπως αρέσκονταν να τον αποκαλούν τα ελληνικά μίντια όλου του αστικού πολιτικού φάσματος, δήλωσε ότι η επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ θα εγκαινιάσει μία «νέα εποχή» και ότι οι δύο χώρες μπορούν να συνεργαστούν για τη μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αναβιώνοντας μία ιδέα που είχε συζητηθεί πριν από 20 χρόνια.
Η δήλωση του Γιόσι Αμπου, διευθύνοντα σύμβουλου της NewMed Energy, της ισραηλινής εταιρίας που εκμεταλλεύται το υποθαλάσιο κοίτασμα φυσικού αερίου Λεβιάθαν, ότι η εταιρία του μπορεί να τροφοδοτήσει την Τουρκία, αν η Αγκυρα προσφέρει την υποδομή, έρχεται να φουσκώσει τα πανιά του Ερντογάν και να μοιράσει εγκεφαλικά στον ελληνικό αστικό εθνικισμό που πιπίλιζε την καραμέλα περί αναβάθμισης της Ελλάδας σε ενεργειακή δύναμη μέσα από την ενεργειακή διασύνδεση της Ελλάδας με το Ισραήλ και την εκμετάλλευση των υποθαλάσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων του Αιγαίου, με παράλληλο αποκλεισμό της Τουρκίας. Τα κοιτάσματα αποδείχτηκαν «άνθρακας» και η επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ σε διπλωματικό επίπεδο (σε οικονομικό επίπεδο δεν σταμάτησε ποτέ) έρχεται να βάλει ταφόπλακα στις προσδοκίες του ελληνικού κράτους, υπενθυμίζοντάς του τα πραγματικά του «κυβικά» στο παγκόσμιο καπιταλιστικό στερέωμα.
