Στο προηγούμενο φύλλο κάναμε μια εκτενή αναφορά στο θέμα της βίας στα γήπεδα και εξηγήσαμε τους λόγους για τους οποίους ο εξουσιαστικός εσμός ενδιαφέρεται για τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης και όχι για την καταπολέμησή της. Είχαμε πει ότι θα ήταν «παράλογο» κυβέρνηση και μπάτσοι να προσπαθήσουν να εξαλείψουν ένα κοινωνικό φαινόμενο που τους επιτρέπει να κάνουν πρόβα καταστολής και να νομιμοποιούν την καταπάτηση μιας σειράς αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων στο όνομα της τάξης και της δημόσιας ασφάλειας. Οι εξελίξεις στην υπόθεση της δολοφονίας του οπαδού του Παναθηναϊκού δικαιώνουν στο έπακρο τις εκτιμήσεις μας, αφού έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τη συμπλοκή της Παιανίας και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της ανάκρισης και δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.
Οι μπάτσοι, θεωρώντας ότι μπορούν να λειτουργούν όπως στην υπόθεση της 17Ν και να γράφουν στα παπάρια τους τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, έκαναν άνω – κάτω την προανακριτική διαδικασία και πλέον δεν μπορούν να απαγγελθούν κατηγορίες στους εμπλεκόμενους, τουλάχιστον για τη φυσική αυτουργία στη δολοφονία. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους (το σενάριο ότι μεθόδευσαν με τέτοιο τρόπο την προανακριτική διαδικασία για να κουκουλώσουν το θέμα, κατά την προσωπική μας εκτίμηση, δεν «παίζει»), κατάφεραν να δώσουν τη δυνατότητα στους συνηγόρους υπεράσπισης (Δημητρακόπουλο, Κούγια και Μιχαλόλια), να μπλοκάρουν τις διαδικασίες και να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο για να προετοιμάσουν καλύτερα την υπερασπιστική γραμμή των πελατών τους, η οποία θα εστιαστεί στο «ήμουν εκεί, αλλά δεν σκότωσα εγώ», ευελπιστώντας ότι θα τους απαλλάξουν λόγω αμφιβολιών. Αλλωστε, ο μοναδικός οπαδός που έχει δώσει πλήρη περιγραφή των όσων συνέβησαν στη συμπλοκή της Παιανίας και έχει κατονομάσει φυσικούς αυτουργούς είναι ένας οπαδός του Ολυμπιακού, χρήστης ναρκωτικών, συνεπώς άτομο μειωμένης αξιοπιστίας, ο οποίος είναι πολύ πιθανό μετά τις μαλακίες των μπάτσων να αναιρέσει την κατάθεσή του και να πει ότι πιέστηκε να δώσει ονόματα για να γλιτώσει το τομάρι του.
Αναφερόμαστε στη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης γιατί είναι άρρηκτα δεμένη με τις εξελίξεις στη «βεντέτα» που έχει ανοίξει ανάμεσα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Οσοι έχουν έστω και στοιχειώδη επαφή με τους οργανωμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού ξέρουν καλά ότι η δολοφονία του «συναγωνιστή» τους δεν θα μείνει αναπάντητη. Γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο, ότι ο νεκρός οπαδός στη λεωφόρο Λαυρίου σηματοδότησε το τέλος της αθωότητας. Πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες και ψευδαισθήσεις για όσους συμμετέχουν στα ραντεβού του θανάτου και είχαμε την ελπίδα ότι κάποιοι που συμμετείχαν σ’ αυτά θα «έκοβαν». Δυστυχώς, οι ενδείξεις δείχνουν το αντίθετο. Ο νεκρός οπαδός όχι μόνο δεν ξύπνησε συνειδήσεις αλλά αντίθετα πολλαπλασίασε το μίσος ανάμεσα στις δυο πλευρές. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού πανηγυρίζουν γιατί απέδειξαν ότι είναι οι καλύτεροι και ότι όποιος τους σηκώνει ανάστημα θα πεθαίνει και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού μετά το πρώτο σάστισμα, δηλώνουν ότι θα πάρουν εκδίκηση (σε τηλεοπτικό παράθυρο είδαμε βίντεο από κινητό τηλέφωνο, στο οποίο η παρέα του δολοφονημένου οπαδού του Παναθηναϊκού ορκίζεται ότι θα πάρει το αίμα του πίσω). Το «διά ταύτα» στις συζητήσεις με οργανωμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού είναι ότι δεν «αντέχεται» ο νεκρός και για να υπάρξει ανακωχή θα πρέπει πρώτα να υπάρξει νεκρός και από την άλλη πλευρά!
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όλα αυτά είναι λόγια και στην πράξη δεν θα γίνει τίποτα. Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Ο μοναδικός τρόπος να συνετιστεί η μερίδα των οπαδών που έχει βγει εκτός ορίων, είναι να υπάρξουν βαριές καταδίκες για τη δολοφονία. Μόνο αν καταδικαστούν οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί και μπουν στην φυλακή υπάρχει πιθανότητα να σταματήσει ο κατήφορος. Οσοι συμμετέχουν στα ραντεβού του θανάτου είναι πεπεισμένοι ότι κινδυνεύουν μόνο αν κάνουν πίσω και χάσουν το «ντου». Πιστεύουν ακράδαντα και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη, ότι δεν κινδυνεύουν να συλληφθούν και να καταλήξουν σε ένα κελί και αυτό τους δίνει θάρρος να συνεχίσουν τη δράση τους και να γίνουν ολοένα και πιο αδίστακτοι.
Ενα επιπλέον σημείο που μας κάνει να ανησυχούμε για την τροπή που έχει πάρει η δικαστική εκδοχή της υπόθεσης είναι ότι η αθώωση (το πιο πιθανό σενάριο, με βάση τις εξελίξεις, είναι όσοι κατηγορηθούν για φυσικοί αυτουργοί να αθωωθούν λόγω αμφιβολιών) θα «φουντώσει» το μίσος και θα δημιουργήσει μια νέα ψευδαίσθηση. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα ζητούν εκδίκηση για να αποκαταστήσουν τη δικαστική συγκάλυψη. Στα στέκια των πράσινων άπαντες θα μιλούν για τη χούντα του Κόκκαλη που βγάζει τους δολοφόνους από τη φυλακή, ενώ στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο θα πανηγυρίζουν για μια ακόμη «νίκη».
Το θέμα έχει ήδη θαφτεί από τον Τύπο και η δικαστική εξέλιξη καταλαμβάνει, αν υπάρχει σαν είδηση, ένα μονόστηλο σε κάποια σελίδα μειωμένης αναγνωσιμότητας. Με δεδομένο ότι σε τέτοιες υποθέσεις η δικαστική εξέλιξη είναι πολύ αργή και η τελική απόφαση θα βγει μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα (ίσως και μετά από δυο χρόνια), καταλαβαίνουμε ότι με την εξέλιξη της υπόθεσης θα ασχοληθούν ελάχιστοι. Οσο για τα μέτρα που εξήγγειλαν για την καταπολέμηση της βίας, η επανέναρξη των πρωταθλημάτων απέδειξε ότι δεν μπορούν να έχουν πρακτικό αποτέλεσμα, με αποκορύφωμα το ξύλο που έπαιξαν για αρκετά λεπτά οι ποδοσφαιριστές του Παναιτωλικού και της Ηλιούπολης στο Αγρίνιο, εξαιτίας των αποφάσεων ενός ανεκδιήγητου διαιτητή.
Στα περισσότερα γήπεδα είχαμε την παρουσία οργανωμένων οπαδών των ομάδων, ενώ ήδη παρουσιάστηκε και το πρώτο ρήγμα στην «Ιερά Συμμαχία». Η διοίκηση του Αρη έδωσε εισιτήρια στους οργανωμένους οπαδούς της ομάδας και δεν έκανε πίσω παρά τις απειλές του Ορφανού. Μοναδική συνέπεια για τον Αρη ήταν η αναβολή του αγώνα με τον Εργοτέλη (από Κυριακή σε Τετάρτη), όμως οι διοικούντες των κιτρινόμαυρων πανηγυρίζουν γιατί έχουν ανέβει στην εκτίμηση των οπαδών της ομάδας του. Την τακτική του Αρη θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες ομάδες, ακόμη και αυτές που στα λόγια θα συμπαρατάσσονται με την επίσημη γραμμή για διάλυση των συνδέσμων οπαδών. Απομένουν δυο αγωνιστικές για την λήξη του πρωταθλήματος και όπως όλα δείχνουν τα νέα μέτρα θα εφαρμοστούν από τη νέα αγωνιστική περίοδο. Μέχρι τότε άπαντες, θα έχουν ξεχάσει «αρχές» και διακηρύξεις και η μιζέρια στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να αποτελεί σήμα κατατεθέν.
Μια από τα ίδια θα είναι και το επόμενο πρωτάθλημα. Μιζέρια, κακό θέαμα, οικονομικά προβλήματα για τις περισσότερες ομάδες, έλλειψη ενδιαφέροντος, συμμορίες οπαδών, ξέπλυμα χρήματος και όλα τα κακά της μοίρας πάνω του. Οσο γι’ αυτούς που ευαγγελίζονται ανάκαμψη και καλύτερες μέρες, θα τους αφιερώσουμε τον στίχο: «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».
Κος Πάπιας
ΥΓ1: Το δέκατο πρωτάθλημα σε έντεκα χρόνια κατέκτησε ο Ολυμπιακός, αλλά στον αγώνα κόντρα στην Κέρκυρα οι οπαδοί του αντί για πανηγυρισμούς επέλεξαν να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον Κόκκαλη και να του ζητήσουν ευθέως να κάνει σοβαρές μεταγραφές. Οι ερυθρόλευκοι οπαδοί καταλαβαίνουν ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πέσει πείνα, οι πρόεδροι των ομάδων βάζουν το χέρι στην τσέπη μόνο το χειμώνα για να μην κρυώνουν, η κυριαρχία του Ολυμπιακού δεν αμφισβητείται, καταλαβαίνουν ότι οι πιθανότητες να βάλει το χέρι στην τσέπη ο πρόεδρος είναι πλέον ελάχιστες και ότι θα πρέπει για άλλη μια φορά να βολευτούν με τα υπόλοιπα της αγοράς. Αν και το αίτημα για μεταγραφές ήταν ξεκάθαρο, ο Κόκκαλης δεν δείχνει διατεθειμένος να ενδώσει και έβαλε τον γενικό αρχηγό και πρόεδρο του Ερασιτέχνη Σάββα Θεοδωρίδη να απαντήσει αντ’ αυτού και να δηλώσει οργισμένος από την συμπεριφορά των οπαδών της ομάδας. Οσο στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν «επενδύονται» φράγκα, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν θα βάλει το χέρι στην τσέπη και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν καλά οι οπαδοί του Ολυμπιακού.
ΥΓ2: Κέρκυρα εναντίον Αιγάλεω, δηλαδή Καλογιάννης εναντίον Μητρόπουλου. Μια από τις δυο ομάδες πέφτει στη Β’ Εθνική (υπάρχει βεβαία και η πιθανότητα να πέσουν και οι δύο, κάτι που ευχόμαστε, γιατί θα έχει σωθεί ο Ηρακλής). Δυο από τους μεγαλύτερους παράγοντες στο ελληνικό ποδόσφαιρο δίνουν τη μάχη της «επιβίωσης» και το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την αρχή του τέλους.
ΥΓ3: Για μια ακόμη φορά έχασε στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός και οι οπαδοί του δεν έχουν το κουράγιο ούτε να γιουχάρουν τους παίχτες. Μοναδική ελπίδα για να γελάσει λίγο το χειλάκι τους είναι η κατάκτηση του κυπέλλου. Οι ελπίδες για παραμονή του Μουνιόθ και την καινούργια σεζόν έχουν μειωθεί σημαντικά. Για μια ακόμη φορά ο Τζίγγερ προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες του και να τις φορτώσει αλλού. Συμπαραστάτες στην προσπάθεια του έχει και την πλειοψηφία των «έγκριτων συναδέλφων», οι οποίοι του ασκούν κριτική και τονίζουν τα σφάλματα που δήθεν κάνει, ενώ έχουν αρχίσει ήδη τα σενάρια για το διάδοχό του. Τελευταίο παράδειγμα η κριτική που ασκήθηκε μετά την ήττα από τον Αρη, παρά το γεγονός ότι η ομάδα έπαιξε πολύ καλά και έχασε αρκετές ευκαιρίες, Οι περισσότεροι συνάδελφοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Μουνιόθ δε μπορεί να επιβληθεί στα αποδυτήρια και δεν έχει την απαραίτητη διπλωματία για να αποκτήσει οικειότητα με τους παίχτες, προτερήματα που έχει ο Μπάγιεβιτς τον οποίο και θέλουν να δουν προπονητή στον Παναθηναϊκό.