Πέτσινες επιταγές των 116,67 ευρώ κατ’ άτομο κατά μέσο όρο, που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους δε θα εξαργυρωθούν, μοιράζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον λεγόμενο κοινωνικό τουρισμό. Τη σχετική ΚΥΑ υπέγραψαν Σκυλακάκης και Χατζηδάκης το Σάββατο 20 Μάη του 2023, παραμονή των βουλευτικών εκλογών.
Αυτές οι επιταγές στην πλειοψηφία τους δε θα εξαργυρωθούν, γιατί η πενιχρή κρατική συμμετοχή, ακόμα κι αν προσθέσουμε την ιδιωτική συμμετοχή, φτάνει σε επίπεδο που δε βρίσκεται καπιταλιστής του τουρισμού να προσφέρει δωμάτιο σε τέτοια τιμή.
Αλήθεια, ξέρετε πεντάστερο ξενοδοχείο που να προσφέρει δίκλινο για 80 ευρώ ή τετράστερο ξενοδοχείο με δίκλινο στα 72 ευρώ; Ιδια είναι η κατάσταση και για τα χαμηλότερης κατάταξης ξενοδοχεία και για τις διάφορες επιχειρήσεις ενοικιαζόμενων δωματίων. Ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο «πικ» της τουριστικής περιόδου (Ιούλη και Αύγουστο), όταν οι εργαζόμενοι παίρνουν τις άδειές τους και αναζητούν μερικές μέρες διακοπών.
Αυτή είναι η αλήθεια και αποτυπώνεται στους τρεις Πίνακες που περιλαμβάνει η ΚΥΑ των Σκυλακάκη-Χατζηδάκη:
Οπως βλέπουμε, υπάρχουν δυο κατηγορίες: όλη η χώρα πλην των νήσων Λέσβου, Χίου, Σάμου, Λέρου, Κω, των δήμων Ιστιαίας-Αιδηψού, Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Αννας της Εύβοιας και του νομού Εβρου, από τη μια, και από την άλλη τα προαναφερθέντα νησιά, οι δύο δήμοι της Εύβοιας και ο νομός Εβρου.
Σύμφωνα με τον Πίνακα 1 προβλέπεται κρατική επιδότηση για κλίνη σε πεντάστερα ξενοδοχεία 29 ευρώ με πρωινό ή 28 ευρώ χωρίς πρωινό! Η ιδιωτική συμμετοχή φαίνεται στον Πίνακα 3 και είναι 11,50 ευρώ για πρωινο ή 7,00 ευρώ χωρίς πρωινό. Ξαναρωτάμε: υπάρχει περίπτωση πεντάστερο ή τετράστερο ξενοδοχείο να δώσει δωμάτια σ’ αυτές τις τιμές, όχι μόνο την περίοδο της τουριστικής αιχμής αλλά και τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου; Υπάρχει περίπτωση πεντάστερο ή τετράστερο ξενοδοχείο να δώσει δωμάτιο στις ίδιες τιμές στα πέντε νησιά του Αιγαίου, τη Βόρεια Εύβοια και τον Εβρο, όπου δεν προβλέπεται ιδιωτική συμμετοχή (Πίνακας 2);
Αυτά τα ξενοδοχεία δεν φτιάχτηκαν για να παραθερίζουν οι «πλεμπαίοι» με τα χαμηλά εισοδήματα. Τότε γιατί τα βάζουν στη λίστα; Για φιγούρα, φυσικά. Για να φαίνεται ότι δήθεν ο έλληνας εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα, έστω για μέχρι έξι μέρες το χρόνο, να μείνει σε πεντάστερο ξενοδοχείο και να κοιτάζει… στα μάτια τους τουρίστες με τα χοντρά πορτοφόλια.
Οι μέγιστες τιμές μειώνονται κλιμακωτά, όπως φαίνεται στους Πίνακες. Και πάλι, όμως, είναι τέτοιες που δεν «συμφέρουν» ακόμα και εκείνους που έχουν κάποια πολυκαιρισμένα και φθαρμένα χρέπια (διάστερα και μονάστερα ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια της συμφοράς), οι οποίοι εκμεταλλεύονται την αύξηση του τουρισμού για να κονομήσουν.
Αρκετοί από τους ιδιοκτήτες τέτοιων τουριστικών καταλυμάτων εγγράφονται στην πλατφόρμα της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), χωρίς όμως να έχουν υποχρέωση να δεσμεύσουν δωμάτια για τον κοινωνικό τουρισμό. Οταν, λοιπόν, κορυφώνμεται η τουριστική περίοδος, δε διαθέτουν δωμάτια για τον λεγόμενο κοινωνικό τουρισμό. Περιμένουν να τα γεμίσουν από τουρίστες (ντόπιους και ξένους) σε υψηλότερες τιμές. Τηλεφωνεί ο δόλιος εργαζόμενος για να βρει δωμάτιο και του απαντούν «δυστυχώς δεν έχουμε για τον Αύγουστο, αν θέλετε από τέλη Σεπτέμβρη κάτι μπορεί να βρεθεί». Αλλοτε αρχίζει το παζάρι για να τσοντάρει κάτι παραπάνω «μαύρα» ή να μείνει κάποιες παραπάνω μέρες, τις οποίες θα πληρώσει εξ ολοκλήρου από την τσέπη του (σε υψηλότερη τιμή, εννοείται).
Ετσι, ελάχιστοι δικαιούχοι της επιταγής του κοινωνικού τουρισμού (που επιλέγονται από τη ΔΥΠΑ με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια) καταφέρνουν να κάνουν χρήση. Οι περισσότεροι μένουν με την επιταγή «στο χέρι» και στο τέλος την ξεχνούν, γιατί το χειμώνα δεν υπάρχουν άδειες, τα παιδιά πάνε σχολείο κτλ. Κι όσοι δοκιμάσουν να πάνε κάνα διήμερο το χειμώνα, στριμώχνονται σε άθλια δωμάτια εκτός τουριστικών περιοχών, με τους ιδιοκτήτες να βγάζουν ένα έσοδο που αλλιώς δε θα το είχαν («έχω εδώ ένα διπλό κρεβάτι για εσάς, θα βάλουμε κι ένα ράντσο για το παιδί και θα είστε μια χαρά»).
Για να χρησιμοποιήσει την επιταγή ο εργαζόμενος θα πρέπει να κάνει σύμβαση με τον ιδιοκτήτη του καταλύματος (άρθρο 10 παράγραφος 1β της ΚΥΑ): «Η σύναψη σύμβασης μεταξύ δικαιούχου και παρόχου τουριστικού καταλύματος και η ηλεκτρονική ενεργοποίηση των επιταγών γεννούν την αξίωση του δεύτερου να εισπράξει από την ΔΥΠΑ ποσό αντίστοιχο με την οικονομική αξία της Επιταγής Κοινωνικού Τουρισμού -Διαμονής σε Τουριστικά Καταλύματα».
Αν ο εργαζόμενος-δικαιούχος, παρά την ταλαιπωρία υποβολής ηλεκτρονικά της αίτησης για την ένταξη στο πρόγραμμα που διαφημίζει κάθε χρόνο η κυβέρνηση των α(χ)ρίστων και την ταλαιπωρία του ψαξίματος για ανεύρεση διαθέσιμου καταλύματος, δεν καταφέρει τελικά να κάνει χρήση, θα μείνει με μια πέτσινη επιταγή στα χέρια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, θα τον παρουσιάζει ως ευεργετηθέντα από τον κοινωνικό τουρισμό!
Δεν φτάνει που θα μείνει με μια πέτσινη επιταγή στα χέρια, θα έχει και «πέναλτι». Οσοι πήραν πέτσινες επιταγές κοινωνικού τουρισμού για την περίοδο 2022-2023 και δεν τις χρησιμοποίησαν, τιμωρούνται με αποκλεισμό για την περίοδο 2023-2024 (άρθρο 2 παράγραφος 5 της ΚΥΑ): «Δεν θεωρούνται δικαιούχοι – ωφελούμενοι του προγράμματος Κοινωνικού Τουρισμού περιόδου 2023-2024: α) οι επιλεγέντες δικαιούχοι – ωφελούμενοι στο πλαίσιο των προγραμμάτων Κοινωνικού Τουρισμού περιόδου 2022-2023, ανεξαρτήτως από το αν έκαναν χρήση της παροχής ή όχι».
Δηλαδή, δικαιούσαι το φιλοδώρημα μια φορά, αλλά αν δεν μπόρεσες να το χρησιμοποιήσεις όταν σου εγκρίθηκε, τιμωρείσαι με αποκλεισμό από την αμέσως επόμενη φορά!
Το πρόβλημα είναι προφανώς μεγάλο (η πλειοψηφία δεν βρίσκει κατάλυμα την περίοδο των διακοπών), γι’ αυτό και το πρόγραμμα επαναλαμβάνει τη μία χρονιά δύο φορές. Ετσι, έχουμε 2022-2023 και 2023-2024, με το 2023 να «παίζει» δύο φορές. Αν οι δικαιούχοι είχαν κάνει χρήση των επιταγών και αυτές δεν έμεναν πέτσινες στα χέρια τους, το 2023 θα είχε κλείσει, δε θα επαναλαμβανόταν. ‘Η θα έβαζαν μία χρονιά σε κάθε προκήρυξη και όχι δύο.
Πέραν των παραπάνω, που αποτελούν την ουσία, η κυβερνητική προπαγάνδα λέει ψέματα ακόμα και για το ύψος της επιδότησης. Σύμφωνα με τις ΚΥΑ που εκδίδονται, μοιράζονται κάθε χρόνο σε 300.000 εργαζόμενους και ανέργους (διαφορετικούς κάθε φορά) επιταγές κοινωνικού τουρισμού, που παρουσιάζονται σαν κοινωνική πολιτική προς τους εργαζόμενους.
Για το 2023-2024 η επιχορήγηση θα φτάσει, κατ’ ανώτατο όριο, στο… τεράστιο ποσό των 35 εκατ. ευρώ (14 εκατ. για το 2023 και 21 εκατ. για το 2024). Το αναφέρει ρητά η ΚΥΑ: «Από τις διατάξεις αυτής της απόφασης προκαλείται για το έτος 2023 δαπάνη ύψους 14.000.000,00 € και για το έτος 2024 δαπάνη ύψους 21.000.000,00 € κατ’ ανώτατο όριο σε βάρος του προϋπολογισμού της ΔΥΠΑ (ΚΑΕ 2639)».
Τα παπαγαλάκια της κυβερνητικής προπαγάνδας παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό ότι οι επιταγές του κοινωνικού τουρισμού ανέρχονται κατά μέσο όρο σε 150 ευρώ το άτομο. Αν ήταν έτσι, τότε η δαπάνη θα έφτανε τα 45 εκατομμύρια ευρώ και όχι τα 35 εκατομμύρια που προβλέπεται από την ΚΥΑ. Με μια απλή διαίρεση (35.000.000 / 300.000) βρίσκουμε ότι η πέτσινη επιταγή φτάνει κατά μέσο όρο τα 116,67 ευρώ. Ακόμα και σ’ αυτό ψέματα λέει η προπαγάνδα τους!
Πρέπει, επίσης, να τονιστεί ότι δεν μιλάμε για 300.000 οικογένειες. Μιλάμε για 300.000 άτομα (δικαιούχους και προστατευόμενα μέλη, που χαρακτηρίζονται με τον αηδιαστικό όρο «ωφελούμενοι»). Αν πάρουμε ως μέσο όρο τα τρία μέλη ανά νοικοκυριό, μιλάμε για 100.000 νοικοκυριά στα δύο χρόνια (καλοκαίρια του 2023 και του 2024).
Πρόκειται για καθαρή κοροϊδία. Πέτσινες επιταγές, μούφα διακοπές. Προσβολή στην αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης, μεγάλο κομμάτι της οποίας δεν μπορεί ούτε λίγες μέρες διακοπές να εξασφαλίσει και πηγαίνει κάθε χρόνο στο χωριό για λίγες μέρες (αν μπορεί να το κάνει κι αυτό).
Οπως είχε πει ο Ενγκελς, αν οι εκλογές μπορούσαν ν’ αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες. Τίποτα δεν πρέπει να περιμένει από τις εκλογές η εργατική τάξη. Μόνο αντεργατική πολιτική και αισχρή κοροϊδία τύπου «κοινωνικός τουρισμός» (και όχι μόνο). Οι πρωτοπόροι εργάτες, στυλοβάτες της τάξης τους, οφείλουν να παλέψουν δραστήρια για να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι όροι για την ίδρυση του επαναστατικού πολιτικού κόμματος της εργατικής τάξης. Για να πάψει η τάξη να φοβάται κυβερνήσεις τύπου Μητσοτάκη ή να άγεται και να φέρεται από τα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα.