Στις 20 Απρίλη, το πρώτο κανάλι της κρατικής ρωσικής τηλεόρασης μετέδωσε την εξής πανηγυρική είδηση: «Η 9η του Μάη πλησιάζει γρήγορα και η κόκκινη σημαία υπό την οποία συντρίφτηκε ο φασισμός τον 20ό αιώνα κυματίζει ξανά πάνω από την Αλέα της Δόξας στη Χερσώνα. Είναι σύμβολο του μεγάλου άθλου του σοβιετικού λαού, που οι ντόπιοι ξαναθυμούνται με ιδιαίτερα συναισθήματα»!
Ακολούθησε προβολή ενός βίντεο που έδειχνε στρατιωτικό τμήμα της πολιτοφυλακής της Ροσγκβάρντια να υψώνει τη «σημαία της νίκης» στον κύριο ιστό στην «Αλέα της Δόξας» της πόλης, ένα πάρκο αφιερωμένο στη μνήμη των ντόπιων που πολέμησαν στον Κόκκινο Στρατό κατά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Ακολούθησαν συνεντεύξεις με ντόπιους που εξέφρασαν την περηφάνια τους για τη συμμετοχή τους στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
The occupiers hung out their rags in Kherson #Ukraine #UkraineWar #Russia #UkraineInvasion pic.twitter.com/4o7icmEkbk
— Ukraine War SitRep 🇺🇦 (@UKRWarSitRep) April 19, 2022
Το βίντεο δημοσίευσε στο Twitter η ουκρανική προπαγάνδα, για να στηρίξει το ψέμα ότι η Ουκρανία ήταν υπό… σοβιετική κατοχή, απελευθερώθηκε και τώρα ξαναπερνάει υπό… σοβιετική κατοχή, διότι ο Πούτιν θέλει να αναβιώσει τη… Σοβιετική Ενωση.
Χρειάζεται, μήπως να θυμίσουμε ότι στο πρώτο διάγγελμά του, με το οποίο προανήγγειλε την πολεμική επίθεση στην Ουκρανία, ο μεγαλορώσος σοβινιστής Πούτιν καταφερόταν επί ώρα, με χυδαίο αναθεωρητικό τρόπο, ενάντια στην εθνική πολιτική των Μπολσεβίκων, στον Λένιν και τον Στάλιν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Μια ακόμη ιμπεριαλιστική σύγκρουση για το ξαναμοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής
Ομως, πέρα από τη βρομιά των αμερικανόδουλων Ουκρανών, απόγονων του Στεπάν Μπαντέρα και των δωσιλογικών και ναζιστικών συμμοριών, υπάρχει και η βρομιά των νεοτσάρων του Κρεμλίνου και των τσιρακιών τους στην Ουκρανία, που προσπαθούν να κάνουν σπέκουλα με την Κόκκινη Σημαία, την ίδια στιγμή που καταγγέλλουν τους Μπολσεβίκους για την πολιτική τους στο εθνικό ζήτημα (και όχι μόνο). Δεν ήταν ο Πούτιν που δήλωσε με καμάρι ότι αυτός ξέρει καλύτερα από τον καθένα να κάνει «αποκομμουνιστοποίηση»;
Μια φορά το χρόνο βγάζουν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο σε παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία (αφού πρώτα κουκουλώσουν με γιγαντοπανό το Μαυσωλείο του Λένιν), προσπαθώντας να κάνουν εξάρτημα της ιμπεριαλιστικής τους πολιτικής την ιστορία του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, του πολέμου όλων των εθνών της ΕΣΣΔ, υπό την ηγεσία του ΚΚΣΕ(μπ) και του ηγέτη του Ι.Β. Στάλιν, για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής τους πατρίδας (και όχι ενός τσαρικού ή νεοτσαρικού ιμπέριουμ).
Μια φορά το χρόνο ξαναονομάζουν Στάλινγκραντ το σημερινό Βόλγογκραντ, προσπαθώντας να κλέψουν λάμψη από τα ηρωικά κατορθώματα των κόκκινων στρατιωτών και των ένοπλων εργατών και εργατριών στη μεγαλύτερη μάχη της Ιστορίας, αυτή που έκρινε την τύχη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Τώρα, καθώς πλησιάζει η 9η του Μάη, η Ημέρα της Νίκης, έβαλαν τα τσιράκια τους να σηκώσουν την Κόκκινη Σημαία με το σφυροδρέπανο στη Χερσώνα (σίγουρα και σε άλλες ουκρανικές πόλεις), για να σκορπίσουν σύγχυση στους Ρώσους που ζουν στην ουκρανική επικράτεια, κυρίως στα ανατολικά.
Και οι μεν και οι δε, και οι ρώσοι ιμπεριαλιστές και οι ουκρανοί αμερικανόδουλοι (μαζί με τις ναζιστικές συμμορίες τους), είναι εχθροί και του ρωσικού και του ουκρανικού λαού. Υπήρξε μια περίοδος που οι δυο λαοί ζούσαν ευτυχισμένοι στην κοινή σοβιετική πατρίδα τους. Η περίοδος που ακολούθησε την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Οι ναζί εισβολείς του 1941 δεν κατάφεραν να διασπάσουν την ηθικοπολιτική ενότητα Ρώσων και Ουκρανών. Το κατάφεραν, όμως, οι χρουτσιοφικοί και μπρεζνιεφικοί αναθεωρητές, με την πορεία της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ, που βασίστηκε και στην εθνική ανισοτιμία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Οι αναθεωρητές της Ιστορίας: Μεγαλορώσοι και ουκρανοί εθνικιστές
