Δύο χιλιάδες είκοσι ένα
και δεν αρκεί μόνο η πένα…
Οπως μπορείτε να δείτε και στο επετειολόγιο της ημέρας, σήμερα (Σάββατο 15 Μαΐου) κλείνει τα 47 χρόνια του ο άλλοτε γίγας της καλαθοσφαίρισης και νυν πολιτικός προϊστάμενος –και γίγας, ισόβιος ο τίτλος γαρ- της υγείας Βασίλης Κικίλιας.
Με μαζική ανέβηκαν πλήρη ανοησία
και κάνουν λόγο σήμερα για μαζική ανοσία.
Αρχίζουν τα μισόλογα σαν πέσουν σε εμπόδια
δεν ξέρουν να μοιράσουνε το άχυρο σε δυο βόδια.
Με τα νεύρα διαλυμένα από τα σκυλολαϊκομπίτ, η στήλη ασφαλώς και πανηγυρίζει δεόντως την απαγόρευση μουσικής στα καφέ.
Κούλη βγες στα παράθυρα κι αν θες να σε λατρέψει
το πόπολο, δώσ’ εντολή να ‘χουν αναπνευστήρα
οι μάσκες του οι θερινές, γιατί δεν πάει άλλο.
“Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με το ταξίδι” έλεγε ο Miguel de Unamuno. Το διάβασμα που πια έγινε πολυτέλεια για τους πολλούς, γονατισμένους από τη ζωή (ή μάλλον την επιβίωση), την αγωνία και τον αγώνα της. Χωρίς βέβαια να αθωώνουμε συλλήβδην, γιατί υπάρχουν και άλλοι που έκαναν αβίαστα την επιλογή τους… Οσο για το ταξίδι, ήταν πολυτέλεια και τώρα πια απαγορεύεται διά νόμου το μισό χρόνο.
Ολα τα γκάλοπ δίνουνε πάντα τον Κούλη πρώτο
“όλα πηγαίνουν δεξιά” κι αυτό είναι το γ@μώτο.
Μα κι άμα ήτανε αλλιώς, θ’ άλλαζε μήπως κάτι;
σικέ το ματς συντρόφια μου στης εργατιάς την πλάτη.
Ζούμε τις ιστορικές μέρες της απελευθέρωσης (τι γελάτε ρε;) που σε συνδυασμό με τα πανηγύρια για τα διακόσια χρόνια από το 1821, δίνουν ένα εορταστικό τόνο στη μακάρια μπανανία. Ηδη έχουμε πιάσει τα πόστα –χωρίς sms, δεν δίνουμε λογαριασμό πια- και περιμένουμε τις τουριστικές ορδές. Χωρίς μάσκα, έχουμε εμβόλιο ρε!
– Τάσο θα πάρω μια ακριβή high design μάσκα
θα βρω ξαπλώστρα ανάλογη σ’ άψογη παραλία
να νιώσω λίγο πως κι εγώ η δόλια είμαι κάποια
σαν έρθουνε οι κάμερες κι αρχίσουν να ρωτάνε.
– Γκόλφω, εγώ το σκέφτομαι να πάρω τ’ άγρια όρη
να μην ακούω άνθρωπο, τίποτα να μη βλέπω.
“Σπάσαμε ένα ταμπού δεκαετιών που ήθελε την αριστερά να είναι αριστερή“. Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας, ο αριστερός πρωθυπουργός ντε, σε παλιότερη εύστοχη γελοιογραφία του “Ποντικιού”. Ο οποίος συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, ελπίζοντας κάποτε να επανακάμψει δριμύτερος για να… συνεχίσει.
Τη δόξα του Οχάιο, όπου όσοι εμβολιάζονται μπαίνουν σε λοταρία με έπαθλο ένα εκατομμύριο δολάρια, φαίνεται πως ζήλεψαν και σκέφτονται να αντιγράψουν τα εγχώρια σαΐνια.
H πανδημία αύξησε την τηλεθέαση και τη χρήση του διαδικτύου. Η τελευταία έχει φτάσει πλέον στο 96% στις ηλικίες 13-74 ετών, βρίσκεται σχεδόν στο 90% στις ηλικίες 55-64, ενώ έχει ξεπεράσει το 70% στις ηλικίες 65-74 ετών! Στη δε ηλικία 10-12 ετών σχεδόν όλα τα παιδιά είναι online (97%). Τι είπατε; Αν αύξησε το διάβασμα βιβλίων; Εδώ γελάνε, θα σας γελάσω. Χα, χα, σας γέλασα, που έλεγε κι ο Τζιμάκος.
Κάτι σχετικό από έναν σχετικό και… οραματιστή του παρελθόντος. Το δήλωσε το 1977: «Δεν βλέπω απολύτως κανένα λόγο να χρειάζεται κάποιος έναν υπολογιστή στο σπίτι του». Ken Olson, ιδρυτής και πρόεδρος της “Digital Equipment”.
Η επαγγελλόμενη “επιστροφή στην κανονικότητα” δεν είναι και για πανηγυρισμούς. Για ποια κανονικότητα μιλάνε; Της ανεργίας; Του κατεστραμμένου τοπίου σε εργασία, ασφάλιση, παροχές και δικαιώματα, που η πανδημία ήρθε να αποξηλώσει εντελώς; Την κανονικότητα της γενικής ανασφάλειας και της καταστολής; Της μετατροπής της κοινωνίας σε σώμα απαθών καταναλωτών, τηλεθεατών και ψηφοφόρων;
Ζούμε σε μια χώρα που η μόνη απάντηση στο “πού φτάσαμε…” φαίνεται να είναι το “και πού είσαι ακόμα“…
Κοκκινοσκουφίτσα