Είναι αόριστη και ασκείται καταχρηστικά, γι’ αυτό και πρέπει να απορριφθεί!
Αυτή ήταν η πρόταση της εισαγγελέα της έδρας, Αδαμαντίας Οικονόμου, για την αίτηση εξαίρεσης της σύνθεσης του δικαστηρίου, που υπέβαλε ο Λαγός.
Αναμενόμενο. Οπως γράψαμε πριν από λίγο, αυτή η αίτηση εξαίρεσης είναι τόσο προκλητική που δεν έχει καμιά τύχη.
Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι κανένας άλλος από τους υπερασπιστές των νεοναζιστών δεν έλαβε το λόγο, όταν ρωτήθηκαν από την πρόεδρο.
Η πολιτική αγωγή, που δεν έχει λόγο στη διαδικασία μετά την έκδοση της απόφασης επί της ενοχής, ζήτησε να λάβει το λόγο επί της αίτησης εξαίρεσης, διότι πρόκειται στην πραγματικότητα για μια νέα δίκη (εκδικάζεται, άλλωστε, από διαφορετική σύνθεση), η οποία δε σχετίζεται με την ουσία της υπόθεσης. Προβλέπεται, άλλωστε και από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ο συνήγορος υπεράσπισης Ρουσόπουλος σκαρφίστηκε ένα… σοφιστικέ επιχείρημα: η πολιτική αγωγή δεν έχει δικαίωμα να πάρει το λόγο, διότι το αίτημα το έχει υποβάλει ο Λαγός, που κατηγορείται για αδικήματα στα οποία δεν υπήρχε πολιτική αγωγή! Μιλάμε για επιχειρηματολογία δικολάβου επαρχιακού δικαστηρίου τη δεκαετία του 50. Η «δίκη μέσα στη δίκη», που διεξάγεται, αφορά την εξαίρεση της σύνθεσης του δικαστηρίου και δεν έχει σχέση με το ποιος υπέβαλε το αίτημα. Και βέβαια, είναι δικονομικά σαφές ότι η πολιτική αγωγή δικαιούται να λάβει το λόγο.
Το δικαστήριο έχει κάνει μικρό διάλειμμα.
