ΦΑΣΙΣΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Στα Τρίκαλα, φασιστοειδή πέταξαν πέτρες στην πόρτα του Κουρσούμ Τζαμί. Πρόκειται για δημιουργία του Μιμάρ Σινάν, του μεγαλύτερου αρχιτέκτονα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα, κατά παραγγελία του Οσμάν Σαχ, εγγονού του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, διοικητή τότε στο σαντζάκι των Τρικάλων. Το τζαμί έχει συντηρηθεί, ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού και προστατεύεται από την UNESCO. Δε λειτουργεί, φυσικά, ως μουσουλμανικό τέμενος.
Από τη Μυτιλήνη, ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κ. Μουτζούρης έστειλε επιστολή στους υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης, ζητώντας να σταματήσει η χρηματοδότηση του έργου αναστήλωσης του Βαλιδέ Τζαμιού (φωτογραφία) στην Επάνω Σκάλα της Μυτιλήνης, διότι δεν μπορούν να τον αφήσουν αδιάφορο «τα όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη και ιδιαίτερα η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από την κυβέρνηση Ερντογάν». Το Βαλιδέ Τζαμί χτίστηκε το 1615 και είναι από τα παλαιότερα (αν όχι το παλαιότερο του νησιού). Χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού το 1981, αλλά αφέθηκε στη φθορά του χρόνου. Εργα αναστήλωσης του τζαμιού και του μιναρέ άρχισαν να εκτελούνται μόλις το 2018, με φορέα την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου. Εννοείται πως όταν αναστηλωθεί θα έχει μουσειακή χρήση και όχι λειτουργία τεμένους. Αν οι χριστιανοφασίστες των Τρικάλων είναι ένα μάτσο φανατικοί, αμόρφωτοι, απολίτιστοι και χωρίς κρίση, τι πρέπει να πούμε για τον τέως πρύτανη του ΕΜΠ Μουτζούρη; Αυτός δεν έχει το τεκμήριο της άγνοιας και της αμορφωσιάς. Σε αντίθεση με τον Ερντογάν, που κάνει μεγαλοκρατική πολιτική, ο Μουτζούρης απλώς φιλοδοξεί να γίνει ο έλληνας Σαλβίνι.
Προβοκάτορες
Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε γενικά τον συριζαίο μπάτσο, που οι συνάδελφοί του τον τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί και τον παρέπεμψαν κατηγορούμενο για απόδραση κρατουμένου, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το μείζον είναι η προβοκάτσια που στήθηκε ενάντια στον συγκεκριμένο και το κόμμα του. Το Σωματείο Ειδικών Φρουρών Ελληνικής Αστυνομίας Αττικής ανακοίνωσε ότι ο υπαστυνόμος της φρουράς του ΣΥΡΙΖΑ «απέτρεψε χειροδικώντας, τη σύλληψη κουκουλοφόρου». Δημοσιεύτηκαν βίντεο, όμως, που δείχνουν πως δεν υπάρχει «κουκουλοφόρος» στο περιστατικό. Υπάρχουν μόνο λίγα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία περπατούν στο δρόμο, όταν δέχονται την επίθεση των δικυκλιστών της «Δράσης». Είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, όχι τίποτα εικοσάρηδες γεμάτοι ενέργεια. Ο υπαστυνόμος (που είναι με πολιτικά) παρεμβαίνει ήρεμα σε στιλ «ρε παιδιά, ηρεμήστε», δέχεται μια γερή σπρωξιά από έναν κρανοφόρο της «Δράσης» και εξακολουθεί και μετά απ' αυτό να είναι ήρεμος και να προσπαθεί να ηρεμήσει τους αποχαλινωμένους συναδέλφους του. Με κάποιον απ' αυτούς, μάλιστα, φαίνεται σαν να τα βρίσκει και να συζητούν ήρεμα. Προφανώς τους δήλωσε την ιδιότητά του. Κι είναι σίγουρα αυτός ο λόγος που έστησαν μετά δικογραφία σε βάρος του (δεν τον συνέλαβαν, μόνος του εμφανίστηκε). Για να γίνει μια τέτοια κίνηση, σημαίνει ότι δόθηκε εντολή από «ψηλά». Σίγουρα ενημερώθηκε και ενέκρινε ο Χρυσοχοΐδης (αν δεν ήταν αυτός που είχε την ιδέα αυτής της γελοίας και προκλητικής προβοκάτσιας).
Κατευθυνόμενη υστερία
Ούρλιαζαν τα παπαγαλάκια από τις ραδιοφωνικές συχνότητες το πρωί της Δευτέρας: «τουρκικά αλιευτικά ψαρεύουν ανοιχτά της Μυκόνου … νέα πρόκληση Ερντογάν … δοκιμάζει τα νεύρα μας» κτλ. κτλ. Λίγο πριν από το μεσημέρι, το Λιμενικό ξεκαθάρισε ότι τα τουρκικά αλιευτικά δεν ψάρευαν, αλλά κουβαλούσαν κλωβούς από τη Μεσόγειο, έπεσαν σε καιρό και αναζήτησαν καταφύγιο σε ελληνικά νερά, όπου κινούνταν με χαμηλή ταχύτητα και χωρίς να ψαρεύουν, περιμένοντας να φτιάξει ο καιρός και να συνεχίσουν το δρόμο τους προς την Τουρκία.
Αυτό θα μπορούσε να ειπωθεί από την αρχή. Είναι σίγουρο ότι τα τουρκικά αλιευτικά επικοινώνησαν με το ελληνικό Λιμενικό και εξήγησαν ότι θέλουν να μπουν σε ελληνικά νερά για να προφυλαχτούν από τον καιρό. Και φυσικά πήραν έγκριση, γιατί αυτό υπαγορεύει το Δίκαιο της θάλασσας, αλλά και το εθιμικό δίκαιο που ισχύει στη θάλασσα. Η στρεβλή είδηση, όμως, αφέθηκε να κυκλοφορεί για δυο-τρεις ώρες, για να κάνει τη δουλειά της, γεμίζοντας με εθνικιστικό μίσος τις συνειδήσεις στην Ελλάδα.
Παραζάλη
«Θα ελεγχθεί από την ελληνική Πολιτεία ποια κέντρα είχαν οργανώσει και εκτελούσαν τις εν λόγω παρακολουθήσεις και με ποιο στόχο; Μπορεί η Δημοκρατία μας να ανεχθεί την παρακολούθηση ενός εν ενεργεία υπουργού;». Το έγραψε ο Νίκος Παππάς μετά τη δημοσίευση φωτογραφιών του με τον Αρτεμίου σε καφέ στην Κύπρο. Ο δυστυχής είναι τόσο παραζαλισμένος που δεν ξέρει τι λέει. Την ηχογράφησή του δεν την έκανε κάποια υπηρεσία, αλλά ο φίλος του ο Μιωνής, τον οποίο προσπαθούσε να καθαρίσει από εκκρεμότητες με την ελληνική Δικαιοσύνη (για βαρύτατα αδικήματα), μετά από αίτημα του «Μπίμπι». Αν ο Παππάς εννοεί ότι τον παρακολουθούσε η Μοσάντ, τα παράπονά του θα έπρεπε να τα κάνει στον «Μπίμπι». Και ταυτόχρονα να αποχωρήσει από την πολιτική, γιατί πιάστηκε τόσο… μαλάκας που ένας πρακτοράκος τον κατέγραφε.
Σε ό,τι αφορά τη φωτογράφισή του παρέα με τον Αρτεμίου, πάλι δεν ξέρει τι λέει. Βρισκόταν στην Κύπρο σε ιδιωτική επίσκεψη και όχι ως υπουργός, όπως ο ίδιος είπε στον Μιωνή («ήρθα για μια βάπτιση» έλεγε και διευκρίνιζε ότι δεν είχε φρουρά από το κυπριακό κράτος). Συναντήθηκε σε δημόσιο χώρο με τον Αρτεμίου και κάποιοι τον φωτογράφισαν. Οποιοι κι αν ήταν αυτοί (θα μπορούσαν να είναι ακόμα και πολίτες που τον αναγνώρισαν και μετά μοσχοπούλησαν τις φωτογραφίες) έκαναν το πιο απλό πράγμα του κόσμου. Τότε που τον φωτογράφισαν κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος πανίσχυρος υπουργός. Αρα, συμπεριφέρθηκε σαν ερασιτέχνης. Η αλαζονεία του ήταν ξέχειλη. Από ποιον ζητάει τα ρέστα τώρα;
Ομορφος κόσμος, ηθικός…
Ο Παπαχρήστος από τη στήλη του στα «Νέα» την πέφτει στον Βαξεβάνη αναρωτιέται πώς επιβίωσε το Documento με 20.000 ευρώ μετοχικό κεφάλαιο. Ο Βαξεβάνης απαντά (ανώνυμα) μέσω του documewntonews.gr, ότι δημιουργήθηκε με 20.000 ευρώ όπως και η εταιρία της Γκραμπόφσκι, που έχει ισόποσο μετοχικό κεφάλαιο, και επιβίωσε γιατί του έδειξε εμπιστοσύνη η αγορά δίνοντάς του διαφήμιση. Και συνεχίζει: «Σημαντική ήταν η εμπιστοσύνη που έδειξε την κρίσιμη περίοδο ο επιχειρηματίας Βαγγέλης Μαρινάκης με την εταιρεία διανομής Αργος, ο οποίος διένειμε την εφημερίδα με ευνοϊκούς όρους αντί να δείξει καχυποψία».
Καραφλιάσαμε! Γιατί θυμόμαστε τις καταγγελίες του Βαξεβάνη κατά του Μαρινάκη και του ΑΡΓΟΣ, ότι θάβει το Documento παρεμποδίζοντας την κυκλοφορία του, ότι δίνει σκόπιμα μικρότερη κυκλοφορία για να του κόψει διαφήμιση κτλ. Εκανε και προσφυγή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, μάλιστα. Υπήρξαν δυο περίοδοι στις σχέσεις Μαρινάκη-Βαξεβάνη; Μία ειδυλλιακή και μία θυελλώδης; Αν είναι έτσι, δε δυσκολεύεται κανείς να αντιληφθεί πως η ειδυλλιακή περίοδος ταυτίζεται με το ειδύλλιο Μαρινάκη-ΣΥΡΙΖΑ. Οταν τα έσπασαν αυτοί, άρχισε και το κυνηγητό του Documento. Ποιο ρόλο παίζει, επομένως, ο Βαξεβάνης; Του delivery boy του ΣΥΡΙΖΑ; Ρητορικό είναι το ερώτημα, όπως αντιλαμβάνεστε.
Η προς Παπαχρήστο απάντηση του Documento καταλήγει ως εξής: «Μία όμως που ο Γιώργος Παπαχρήστου ασχολείται με τις αναφορές για έρευνες από την Αρχή, να ψάξει και μια πολύ ενδιαφέρουσα για δημοσιογράφο ο οποίος έχει 2,5 εκατομμύρια ευρώ καταθέσεις στην Ελβετία και άλλο 1,5 εκατομμύριο ευρώ σε ασφαλιστικά προγράμματα για τα παιδιά του. Εκεί να κάνει έρευνα για το πώς έγιναν τα λεφτά». Αυτό πάλι τι είναι; Απειλή ή πρόσκληση για συμψηφισμό του τύπου «άσε μας ήσυχους να σ' αφήσουμε ήσυχο;».
Τα δικά του ζόρια
Ο Βαξεβάνης, πάντως, δείχνει πλέον να ενδιαφέρεται για τα δικά του ζόρια και όχι για τα ζόρια του ΣΥΡΙΖΑ. Μην του ζητήσουν πίσω τα 3 εκατομμύρια που ο Καλογρίτσας λέει ότι έβαλε στο Documento. Δεν είναι και τόσο σύνηθες για τον Βαξεβάνη να δημοσιεύει άρθρα με τίτλο: «Το “Πρώτο Θέμα“ αποκαθηλώνει το διήγημα Καλογρίτσα για τα €3 εκατ. ευρώ και δικαιώνει το Documento». Ο Βαξεβάνης επικαλείται το «Πρώτο Θέμα» για να πει ότι ο Καλογρίτσας δεν έβαλε τα 3 εκατ. στο Documento! Οσο για τις σχέσεις Καλογρίτσα-ΣΥΡΙΖΑ, τις αφήνει εκτός των ενδιαφερόντων του.
Με την ευγενική χορηγία του αστικού κράτους
Το «29ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο Κατασκήνωση» έχει συνδιοργανωτές την Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας και την ΚΝΕ. Αυτό αναφέρει απόφαση του περιφερειακού συμβούλιου Θεσσαλίας, μετά από εισήγηση της διοίκησης Αγοραστού. Η υπό καραδεξιά διοίκηση περιφέρεια θα συνεισφέρει 17.700 ευρώ (ηχητική εγκατάσταση, ενοικίαση τραπεζοκαθισμάτων και χημικές τουαλέτες). Χρειάζεται κάποιο παραπέρα σχόλιο; Είναι προφανές ότι ο Αγοραστός και οι υπόλοιποι δεξιοί της Λάρισας είναι στο βάθος… κρυφοί αντιιμπεριαλιστές (ένα βήμα πριν από τον… κομμουνισμό).
Εξ οικείων τα βέλη
Καλά ο Μαρινάκης. Αυτός πέταξε τα λεφτά από το «Μένουμε σπίτι» στα μούτρα του Κούλη, επειδή θεωρεί τον εαυτό του ριγμένο σε σχέση με τους άλλους μιντιάρχες. Με τον Πέτσα δεν ασχολήθηκε, ούτε πρόκειται να ασχοληθεί. Δεν είναι του επιπέδου του. Αλλά το Lamia Report; Αυτό στράφηκε ευθέως κατά του Πέτσα: «Η λίστα Πέτσα που δόθηκε στη δημοσιότητα με τα ποσά που πήραν τα Μέσα Ενημέρωσης για τη συγκεκριμένη καμπάνια είναι η επιτομή της αναξιοκρατίας»! «Αν οι υπεύθυνοι έχουν φιλότιμο ας παραιτηθούν από μόνοι τους. Αν δεν έχουν ο Πρωθυπουργός οφείλει να τους στείλει στο σπίτι τους. Διαφορετικά θα έχει βάλει και αυτός την υπογραφή του στη λίστα της ντροπής»!
Σιγά μην ασχοληθεί ο Πέτσας με ένα επαρχιακό σάιτ. Λάθος. Ειδικά μ' αυτό το σάιτ θ' ασχοληθεί, γιατί στις επόμενες εκλογές θέλει να κατέβει υποψήφιος στη Φθιώτιδα. Ελα όμως που εκεί κατεβαίνει ο Σταϊκούρας, ο οποίος έχει κληρονομήσει την έδρα από τον πατέρα του. Τρώγοντας την πατσαβούρα στα μούτρα, ο Πέτσας θα πρέπει να κατάλαβε ότι η «δουλειά» στην επαρχία έχει τους δικούς της «κανόνες».
Ανατριχίλα…
Ανατριχιάσαμε διαβάζοντας την ανάρτηση της… ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου: «Ο κ. Ερντογάν ματαιοπονεί. Ακόμα και τους τοίχους της Αγίας Σοφίας να ξύσει για να μετατρέψει το μνημείο σε τζαμί, βυζαντινοί ύμνοι θα αναδίδονται. Σε θεσπέσια ελληνικά. Στους αιώνες των αιώνων».
Ομολογούμε ότι αγνοούσαμε την ύπαρξη της εν λόγω κυρίας. Πρωτακούσαμε το όνομά της όταν έπαιζε η προεδρολογία, αφότου ο Κούλης είχε αφήσει να διαφανεί ότι προσανατολίζεται σε γυναίκα. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί κατέληξε στη Σακελλαροπούλου. Δεν ήθελε με τίποτα ένα δεύτερο Σαμαρά στο προεδρικό μέγαρο, να τον αντιπολιτεύεται με εθνικιστικές κορόνες και να εμποδίζει την άσκηση «πραγματιστικής» εξωτερικής πολιτικής.