Η τρίτη ήταν η… τυχερή τους φορά. Στα πολυτελή θέρετρα της Καλαμάτας και της Ρόδου δεν κατάφεραν να κάνουν συνέδριο, γιατί τους το διέλυσε το ΠΑΜΕ, στο εξίσου πολυτελές «Απόλλων Palace» στο Καβούρι τα κατάφεραν. Δεν υπάρχει ίχνος τύχης, βέβαια, στο «κατόρθωμα» των πουλημένων στο κεφάλαιο εργατοπατέρων. Τα κατάφεραν επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμφώνησε να τους προσφέρει αστυνομική προστασία, πράγμα που δεν αποτόλμησε η κυβέρνηση Τσίπρα τις δυο προηγούμενες φορές.
Μέσα στο ξενοδοχείο οι εργατοπατέρες, στις εισόδους ασφαλίτες που έλεγχαν εξονυχιστικά όποιον έμπαινε (ακόμα και διαπιστευμένους δημοσιογράφους δεν άφηναν να μπουν), με βάση λίστα που τους είχαν δώσει οι εργατοπατέρες, στην περίμετρο τα ΜΑΤ να περιμένουν να δείρουν όποιον τυχόν δοκίμαζε να σπάσει τον κλοιό κι έξω από τον κλοιό το ΠΑΜΕ (και άλλες δυνάμεις) να οργανώνει ολοήμερη συγκέντρωση, χωρίς να δοκιμάζει να σπάσει τον κλοιό (ούτε με τη γνωστή μέθοδο της… «ελεγχόμενης σύγκρουσης»).
Οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ πήραν κανονικά μέρος στο συνέδριο και έδωσαν τη (χαμένη εκ των προτέρων) μάχη για τη μη νομιμοποίηση νόθων αντιπροσώπων, για τη νομιμοποίηση των αντιπροσώπων του ΕΚ Πάτρας (που απέκλεισαν οι άλλοι), καταγγέλλοντας τα ΜΑΤ κτλ. Ψήφισαν για την εκλογή εφορευτικής επιτροπής, ψήφισαν και για την εκλογή διοίκησης. Οι 66 αντιπρόσωποι που είχαν δεν ήταν και λίγοι, όμως δε δοκίμασαν να κάνουν μπάχαλο.
Δε νομίζουμε ότι φοβήθηκαν τους «φουσκωτούς», που με το ταμπελάκι «παρατηρητής» ήταν διασκορπισμένοι στην αίθουσα. Πολιτική επιλογή τους ήταν, αυτή τη φορά να μείνουν μόνο στην καταγγελία και να συμμετάσχουν κανονικά στη διαδικασία, από την οποία αποχώρησαν μόνο οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας ΕΚΑ. «Δεν νομιμοποιούμε αυτή τη διαδικασία. Αποχωρούμε και καλούμε κάθε ταξική δύναμη να μην τη νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή της σε ψηφοφορίες και διαδικασίες αυτή την παρωδία», ανακοίνωσε εκπρόσωπός τους από το βήμα του συνεδρίου, «καρφώνοντας» εμμέσως και το ΠΑΜΕ για τη συμμετοχή του.
«Δεν είμαστε οι άνθρωποι της βίας και των δυνάμεων καταστολής. Οι βιαιότητες έφεραν τα ΜΑΤ εδώ», δήλωσε με το γνωστό του θράσος ο Παναγόπουλος στην ομιλία του. Ο Κούλης δεν πήγε για να χαιρετίσει. Μάλλον δε θέλησε να μπει στο κάδρο. Εστειλε τον Πικραμένο (για κάτι τέτοια τον έχει), ο οποίος, αφού ανήγγειλε «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας για ένα σύγχρονο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων», σημειώνοντας ότι βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τον Παναγόπουλο, κατέληξε σε νουθεσία-πρόκληση: «Μην αφήσετε απροστάτευτη τη νέα γενιά εργαζομένων στις νέες συνθήκες. Κοιτάξτε το μέλλον με ανοιχτό μυαλό και χωρίς παρωπίδες»!
Φυσικά, ήταν παρούσα και χαιρέτισε η Φώφη (πασόκοι είναι οι εργατοπατέρες της κλίκας Παναγόπουλου), όπως και εκπρόσωπος του κόμματος Βελόπουλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκπροσωπήθηκε (δεν είναι βλάκες, να τροφοδοτήσουν την προπαγάνδα του Περισσού), όμως οι αντιπρόσωποί του (κυρίως αυτοί της ομάδας Βασιλόπουλου) πήραν κανονικά μέρος στα μαγειρέματα των εργατοπατέρων, παρά τη συνολικά φτωχή συγκομιδή τους.
Με τόση νοθεία που είχαν κάνει οι εργατοπατέρες πέτυχαν μια σημαντική αλλαγή στους συσχετισμούς. Η ΠΑΣΚΕ πήρε 130 ψήφους (αύξηση 6% σε σχέση με το 2016) και 17 έδρες (είχε 15) στο 45μελές διοικητικό συμβούλιο. Η ΔΑΚΕ πήρε 78 ψήφους (αύξηση 5%) και 11 έδρες (έναντι 8 το 2016). Το ΠΑΜΕ πήρε 66 ψήφους (μείωση 3%) και 9 έδρες (είχε 10). Το ένα ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ (Φωτόπουλος – ΔΕΗ) πήρε 23 ψήφους και 3 έδρες, ενώ το άλλο (Βασιλόπουλος, το επίσημο) πήρε 17 ψήφους και 2 έδρες. Το δεύτερο δεξιό ψηφοδέλτιο (Alphabank) πήρε 14 ψήφους και 2 έδρες (είχε 3), ενώ την 45η έδρα πήρε συνδικαλιστής αυτού του ψηφοδέλτιου, που κατέβηκε μόνος του. Αρκούν και μόνο τα αποτελέσματα για να καταλάβει κανείς τι έκταση πήρε η νοθεία, η οποία, βέβαια, πάντα γινόταν από τους εργατοπατέρες.