Ακόμα και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη παραδέχονται ότι αυτή έχει φτάσει σε πλήρες αδιέξοδο προσπαθώντας να διαχειριστεί το Προσφυγικό σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ΕΕ και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών χωρών και των δορυφόρων τους στην κεντρική Ευρώπη. Κι επειδή το μόνο που δε θέλει η κυβέρνηση να καταπατήσει είναι η πολιτική που της υπαγορεύουν τα αφεντικά της ΕΕ, καταφεύγει σε βάθεμα της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής στην Ελλάδα.
Οι τελευταίες εξελίξεις, με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που επιτάσσει ακίνητα σε πέντε νησιά, προκειμένου να κατασκευαστούν τα νέα (κλειστά) στρατόπεδα συγκέντρωσης, και με την εκκολαπτόμενη Διεύθυνση Επιστροφών Μεταναστών είναι δύο μόνο από τα πολλά δείγματα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη διαχείριση των προσφύγων.
Προηγουμένως, γίναμε μάρτυρες ενός κρεσέντο φασιστικής πολιτικής και απόλυτης καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων (έτσι όπως τα έχουν κατοχυρώσει αστικές κυβερνήσεις), με εξαγγελίες για ταχύρρυθμες διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, κρατήσεις προσφύγων σε κλειστούς χώρους, άμεσων απελάσεων κτλ. κτλ. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που επισημοποιεί την έναρξη της κατασκευής και λειτουργίας κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες ήρθε να επιστεγάσει τα προηγούμενα.
Η ΠΝΠ, όμως, προκάλεσε εκρηκτικές αντιδράσεις στα νησιά, οι οποίες αυτή τη φορά δε στράφηκαν ενάντια στους πρόσφυγες (όπως είχε συμβεί την προηγούμενη εβδομάδα), αλλά ενάντια στην κυβέρνηση, που πρέπει να κάνει ζάφτι δικούς της τοπικούς «άρχοντες».
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου
Η φρέσκια νομοθετική ρύθμιση δεν πέρασε από τη Βουλή (προφανώς για να μη φέρει σε δύσκολη θέση τους τοπικούς βουλευτές), αλλά έγινε με τον πιο αυταρχικό τρόπο που προβλέπει η αστική συνταγματική τάξη: την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία πρώτα εφαρμόζεται και μετά, σε εύλογο χρόνο, οδηγείται για έγκριση στη Βουλή, συνήθως κατόπιν εορτής.
Στόχος της ΠΝΠ είναι η παράκαμψη των τοπικών κοινωνιών, ώστε να παγιωθεί η μετατροπή των νησιών σε φυλακές για τους πρόσφυγες που συνεχίζουν να καταφθάνουν κάθε μέρα στη χώρα. Η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει με fast track διαδικασίες, μαντρώνοντας τους πρόσφυγες σε κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να αποφευχθεί η μετακίνησή τους στην ενδοχώρα. Γιατί από την ηπειρωτική Ελλάδα μπορούν να αναζητήσουν τη διακίνησή τους προς τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ από τα νησιά αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Για να πέσει, όμως, το παραδάκι από την ΕΕ γι’ αυτά τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν πρέπει αυτά να χαρακτηρίζονται «κλειστά». Ετσι, βρέθηκε το κόλπο των «ελεγχόμενων». Οι πρόσφυγες –λένε- θα μπορούν να βγαίνουν την ημέρα με κάποια κάρτα που θα έχουν και θα επιστρέφουν υποχρεωτικά κάποια ορισμένη ώρα. Αλλιώς, θα έχουν παραβιάσει τους όρους και η αίτηση για χορήγηση διεθνούς προστασίας που έχουν υποβάλει θα απορρίπτεται αμέσως.
Την ίδια στιγμή, βάσει του νέου νόμου, που έχει τεθεί σε ισχύ από την 1η του Γενάρη, οι αιτήσεις διεθνούς προστασίας θα εξετάζονται με fast track διαδικασίες στα σύνορα της χώρας, ενώ οι ασφυκτικές προθεσμίες δε θα αφήνουν περιθώρια στους αιτούντες να προετοιμαστούν κατάλληλα. Δυσμενέστερη μεταχείριση επιφυλάσσεται από τα συγκεκριμένα νομοθετικά κείμενα για τους πιο «ζωηρούς» (ή για όσους αποφασίσουν να αντισταθούν σ’ αυτά τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης) οι οποίοι θα έχουν στέρηση εξόδου ή ταχύρρυθμες διαδικασίες απελάσεων.
Η Διεύθυνση Επιστροφών Μεταναστών
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μηταράκη, θα συσταθεί το αμέσως προσεχές διάστημα ειδική Διεύθυνση Επιστροφών Μεταναστών που (όπως λέει και το όνομά της) στόχο θα έχει την υλοποίηση των απελάσεων των προσφύγων που έχουν λάβει τελική απορριπτική απάντηση στο αίτημα διεθνούς προστασίας που έχουν υποβάλει. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι βάσει διεθνών συνθηκών, τις οποίες έχει κατοχυρώσει και η Ελλάδα, οι επιστροφές προσφύγων δεν είναι απλή υπόθεση (και δε θα έπρεπε να είναι) και άρα η όλη «φιλολογία» περί των «άμεσων επιστροφών» αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τροφή για εσωτερική κατανάλωση παρά στόχο που μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα. Παραμένει, παρολαυτά, ξεκάθαρη η οδηγία που δίνεται από την κυβέρνηση.
Εκτός όμως από τις «επίσημες» απελάσεις, καλά κρατούν τα push backs, oι παράνομες επαναπροωθήσεις από λιμενόμπατσους και άλλους αξιωματούχους, Ελληνες και Τούρκους. Την Πέμπτη 6 του Φλεβάρη, 94 πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων γυναίκες με μωρά παιδιά, εμφανίστηκαν στις όχθες του ποταμού Μέριτς μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Ολοι τους, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και άλλων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών (ένας ήταν με μόλυνση στο μάτι) ξυλοκοπήθηκαν από έλληνες στρατιώτες και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Τουρκία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Daily Sabah (6.2.2020), oι κάτοικοι των παραμεθόριων χωριών της τουρκικής επαρχίας Edirne (Αδριανούπολης) βρήκαν μετανάστες διαφορετικών εθνικοτήτων παγωμένους από το κρύο και τους έδωσαν κουβέρτες προτού μεταφερθούν στο τοπικό νοσοκομείο. Η εφημερίδα αναφέρει ότι η «πρώτη ομάδα περίπου 80 μεταναστών εντοπίστηκε κοντά στο χωριό Kiremitçisalih τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης. Οι κάτοικοι τους προσέφεραν φαγητό και τσάι. Αργότερα, άλλα πέντε άτομα με σκισμένα ρούχα έφθασαν στην πλατεία του χωριού και κατέφυγαν σε ένα καφέ. Οι ντόπιοι έφεραν ρούχα για τους μετανάστες, και διαπίστωσαν ότι κάποιοι είχαν ξυλοκοπηθεί» από τις ελληνικές αρχές. Γιατί όχι και από τις τουρκικές αρχές, θα προσθέταμε εμείς.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας, 25.404 «παράτυποι» μετανάστες επέστρεψαν στην Τουρκία από την Ελλάδα τους πρώτους 10 μήνες του 2019, σημαντικά αυξημένοι σε σχέση με τους 11.867 που επαναπροωθήθηκαν το 2018. Οι αριθμοί αυτοί μπορεί, φυσικά, να είναι κατασκευασμένοι, ως μέρος του πολιτικού παιχνιδιού του Ερντογάν για να τσιμπήσει κι άλλο ζεστό χρήμα από την ΕΕ, κρατώντας το ρόλο του μπόγια προσφύγων ώστε να μην περάσουν το κατώφλι της Ευρώπης, όμως σίγουρα δείχνουν την τάση που υπάρχει και εφαρμόζεται και από την τωρινή και από την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση.
Τέλος, σύμφωνα με τις δηλώσεις του προσφυγοφάγου υπουργού Μηταράκη, στον οποίο έχει αποδοθεί από ανθρώπους που εργάζονται σε δομές προσφύγων το παρατσούκλι «Νότης ο Τσεκούρης», καθώς προτού γίνει υπουργός τσεκούρωσε τον ΑΜΚΑ για τους αιτούντες διεθνή προστασία, η ελληνική κυβέρνηση «προσδοκά» στη συνεργασία με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη για επιστροφές προσφύγων σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, που κατά τη γνώμη του «δε δικαιολογούν συνθήκες ασύλου». Θα ήταν χαμένα λόγια να πει κάποιος στον Μηταράκη, ότι το αίτημα χορήγησης διεθνούς προστασίας είναι ατομικό και εξετάζεται κατά περίπτωση, οπότε οι αιτήσεις δεν μπορούν να κριθούν σωρηδόν βάσει εθνικότητας και χώρας καταγωγής, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Η ίδια η Υπηρεσία Ασύλου έχει εκδώσει και διανείμει εσωτερικά στους χειριστές των υποθέσεων ασύλου κατευθυντήριες οδηγίες, με βάση τις οποίες 13 περιοχές στο Αφγανιστάν αναγνωρίζονται ως ανασφαλείς, με τις μισές από αυτές να θεωρούνται περιοχές όπου υπάρχει αδιάκριτη βία. Μ’ άλλα λόγια, και μόνο η καταγωγή των ανθρώπων από αυτές τις περιοχές θεωρείται λόγος επαρκής για να τους χορηγηθεί διεθνής προστασία. Ο Μηταράκης προσβλέπει στη συνεργασία με τις χώρες που πρώτες είχαν υποδείξει το δρόμο επιστροφής σε πρόσφυγες, θέτοντας τη ζωή τους σε περαιτέρω κίνδυνο, μιας και δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας να επιστρέψει κάποιος στη χώρα του και αργότερα να βρεθεί νεκρός από τους διώκτες του (έχουν συμβεί ουκ ολίγες τέτοιες περιπτώσεις και έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο).
Υλακές
Μέχρι την προηγούμενη βδομάδα, η κυβέρνηση ακολουθούσε πογκρομιστική τακτική, προσπαθώντας να σπρώξει τους κατοίκους των νησιών ενάντια στους πρόσφυγες, υποδεικνύοντας αυτούς (τους πρόσφυγες) ως αιτία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά και όχι την ακολουθούμενη πολιτική. Δε δίστασαν ακόμα και ν' αφήσουν ελεύθερο το πεδίο σε χρυσαυγίτες και άλλα φασισταριά (αν δεν τους καθοδήγησαν ασφαλίτες και κυπατζήδες), που σχημάτισαν πολιτοφυλακή και έκαναν έλεγχο σε διερχόμενους και αυτοκίνητα!
Από αυτή τη βδομάδα, όμως, θέλοντας και μη, έχει βρεθεί η ίδια αντιμέτωπη με την οργή των κατοίκων, μετά την υπογραφή της ΠΝΠ. Ο περιφερειάρχης Μουτζούρης, που εδώ και καιρό παριστάνει τον έλληνα Σαλβίνι, μηρυκάζοντας ακόμα και γελοία σενάρια συνωμοσίας για… σχέδιο εποικισμού της Ελλάδας, που έχει καταρτίσει ο ΟΗΕ (!), ανακοίνωσε πως διακόπτει τις σχέσεις της Περιφέρειας με την κυβέρνηση. Οι δεξιοί δήμαρχοι και παράγοντες δεν μπορούν να συγκρατήσουν την οργή του κόσμου. Ακόμα και οι φανατικοί προσφυγοφάγοι παράτησαν τους πρόσφυγες και τα βάζουν με την κυβέρνηση.
Οι ακροδεξιοί της ΝΔ καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες να μετατοπίσουν το ζήτημα στο «κλειστά ή ανοιχτά στρατόπεδα», μπας και τσιμπήσουν οι κάτοικοι. Γι' αυτό και ο ακροδεξιός Μπουμπούκος εμφανίστηκε στην ΕΡΤ ζητώντας κλειστά κέντρα, ώστε να μην περνάει ούτε κουνούπι. Το 'παιξε μάλιστα και… λαρτζ, λέγοντας ότι προτιμά να μην παρθεί ούτε σεντ από την ΕΕ, αν είναι να μπορούν οι πρόσφυγες να βγαίνουν απ' αυτά. Παράλληλα, η κυβέρνηση άρχισε «να μοιράζει λεφτά», μπας και μ' αυτά δελεάσει τους τοπικούς παράγοντες κι αυτοί με τη σειρά τους τραβήξουν τους δεξιούς έξω από τις κινητοποιήσεις, κλείνοντάς τους το μάτι ότι «θα φάνε καλά, αν βοηθήσουν την κυβέρνηση».
Ολα αυτά, είναι μεν φασιστικά, όμως δεν οδηγούν σε άρση του αδιεξόδου. Ούτε οι κάτοικοι των νησιών θα πειστούν ότι η λύση είναι τα κλειστά ή… ελεγχόμενα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ούτε οι πρόσφυγες θα σταματήσουν να έρχονται, επειδή τάχαμου θα φοβηθούν τον «Νότη Τσεκούρη» και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που φτιάχνει. Ο πόθος τους για μια καλύτερη ζωή, η απελπισία που τους πιάνει όταν σκέφτονται τι άφησαν πίσω στις χώρες τους, τους κάνει ανθεκτικούς σε κάθε κίνδυνο, σε κάθε κακουχία, σε κάθε απανθρωπιά. Σταμάτησαν μήπως οι νάρκες και οι φράχτες του Εβρου τις προσφυγικές ροές; Τις ανέκοψε το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας, το κυνηγητό στους δρόμους της Αθήνας, ο εγκλεισμός για μήνες σε βρόμικα κελιά αστυνομικών τμημάτων; Το γεγονός ότι πολλοί από τις παλιές «φουρνιές» προσφύγων και μεταναστών κατάφεραν να φύγουν τελικά από την Ελλάδα, είναι γνωστό σε όσους βρίσκονται στην Τουρκία και προσπαθούν να περάσουν στην Ελλάδα ή βρίσκονται στις χώρες τους και σκέφτονται να ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι. Ολοι, λοιπόν, εξακολουθούν να έχουν την ελπίδα ότι κάποια στιγμή «θα τους χαμογελάσει η τύχη». Κι αυτή την ελπίδα κανένας Τσεκούρης, κανένας Μπουμπούκος, κανένας χρυσαυγίτης, κανένας αφιονισμένος «ελληνορθόδοξος» δεν μπορεί να τους τη σκοτώσει.
Τι θα μείνει αν βυθιστούμε στη φασιστικοποίηση που μεθοδικά οργανώνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Θα μείνει το στίγμα ενός λαού που φέρθηκε με τη μέγιστη σκληρότητα και αναλγησία απέναντι σε ξεριζωμένους. Που δέχτηκε να μετατραπεί η χώρα του σε απέραντη φυλακή για να κοιμούνται ήσυχοι οι καπιταλιστές της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης. Κάποιοι νησιώτες φαίνεται πως άρχισαν να το καταλαβαίνουν, γι' αυτό και την Πέμπτη έδιωξαν τους νεοναζιστές που πήγαν να σπεκουλάρουν στη συγκέντρωσή τους. Ενα σύνθημα πρέπει να διαπεράσει απ' άκρη σε άκρη την Ελλάδα: χαρτιά σε όλους τους ξεριζωμένους, άμεσος απεγκλωβισμούς τους από τα νησιά και μεταφορά τους στην ηπειρωτική χώρα.