ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΕΣ
Οι πολιτικές εκδηλώσεις των αστικών κομμάτων δεν οργανώνονται πλέον ως πολιτικές εκδηλώσεις με στοιχεία λαϊκής συμμετοχής, όπως στο παρελθόν. Ούτε ο όρος «τηλεοπτική αισθητική» μπορεί να τις περιγράψει με ακρίβεια. Τηλεοπτική αισθητική είχαν και οι καλύψεις των προεκλογικών συγκεντρώσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, που σκηνοθετούσε ο «μάγος» Τάσος Μπιρσίμ, αλλά εκείνη η αισθητική παρέπεμπε στο λαϊκό πανηγύρι, με τον αυθορμητισμό, τα συνθήματα, τις σφυρίχτρες, τα πλαστικά σημαιάκια κτλ. Η τηλεοπτική αισθητική των σημερινών εκδηλώσεων παραπέμπει στα σόου με τα στρας, τα λαμπερά ρούχα, τους στημένους φωτισμούς, τις σκηνοθετημένες πόζες, τη διδαγμένη κινησιολογία, τα καρφιτσωμένα χαμόγελα κτλ. Σαν τα σόου που καθιέρωσε στην ιταλική τηλεόραση η Ραφαέλα Καρά, για ν' ακολουθήσουν στα καθ' ημάς η Κορομηλά, το «Τσάο Αντένα» και τα σημερινά σόου των λεγόμενων «ριάλιτι». Πρωτίστως πρόκειται για ζήτημα πολιτικής και δευτερευόντως για ζήτημα αισθητικής. Η αστική πολιτική γνωρίζει την απόσταση που τη χωρίζει σήμερα από τις λαϊκές μάζες. Προσπαθεί, λοιπόν, να γεφυρώσει αυτή την απόσταση μέσα από καλά στημένα και απόλυτα ελεγχόμενα σόου, με τη συμμετοχή μόνο του στενού κομματικού μηχανισμού, με το τηλεοπτικό Μέσο ως ενδιάμεσο, να χωρίζει πομπούς και δέκτες. Οπως ακριβώς κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές βάζουν κάθε Σαββατόβραδο τη χασαποταβέρνα ή την «πίστα» ή το σκυλάδικο στα σπίτια εκείνων που δεν έχουν τα λεφτά για να τα επισκεφτούν.
Αναπάντητα
Ο καθηγητής της Νομικής του ΑΠΘ Γρηγόρης Καλφέλης, τακτικός αρθρογράφος στα «Νέα» του Μαρινάκη, είναι φανατικός εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ και δεν το κρύβει. Αλλο αυτό, όμως, και άλλο οι επισημάνσεις του, ειδικά όταν έχουν να κάνουν με νομικά ζητήματα. Αυτές πρέπει να κρίνονται καθεαυτές και όχι με βάση τις πολιτικές εμμονές του αρθρογράφου.
Ο Καλφέλης, λοιπόν, υποστηρίζει ότι το αδίκημα της δωροληψίας, για το οποίο ελέγχεται (προς το παρόν μόνο) ο Λοβέρδος έχει παραγραφεί «βάσει της κακής διάταξης του άρθρου 86», η οποία «οριοθετεί, δυστυχώς, μια σύντομη αποσβεστική προθεσμία για την κίνηση της ποινικής δίωξης εκ μέρους της Βουλής», όταν πρόκειται για υπουργούς. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα «κατά την άσκηση των καθηκόντων» ή «επ' ευκαιρία της άσκησης των καθηκόντων», το οποίο έχει εγείρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Καλφέλης δεν παραθέτει νομική ερμηνεία (όπως έκανε ο δεξιός βουλευτής και πρώην δικαστής Χ. Αθανασίου), αλλά νομολογία του Αρείου Πάγου, παραθέτοντας απόσπασμα από την απόφαση 2367/2007, που λέει: «η δωροδοκία υπουργού αναγκαίως συνάπτεται με την εκτέλεση των καθηκόντων του. Και τούτο γιατί όταν ο υπουργός… απαιτεί το δώρο για μια μελλοντική του ενέργεια, η πράξη της δωροδοκίας έχει τελεστεί, αδιάφορα και ανεξάρτητα από τον χρόνο της λήψης του δώρου».
Και ρωτάει την Τουλουπάκη ο Καλφέλης: «δεν γνώριζε τη νομολογία του Αρείου Πάγου για τη δωροδοκία; Γιατί την παραβίασε τόσο προκλητικά;». Η απάντηση είναι προφανής: φυσικά και τα γνωρίζει αυτά η Τουλουπάκη. Ομως οι κινήσεις της υπαγορεύονται από πολιτικά κίνητρα. Η υπόθεση Λοβέρδου (και όποιου άλλου πρώην υπουργού) δε θα φτάσει ποτέ σε δικαστήριο. Αν προχωρήσει δικαστικά, θα κριθεί παραγεγραμμένη από κάποιο συμβούλιο. Κι αυτό, όμως, δεν ενδιαφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δε θέλει να δικάσει (πόσω μάλλον να καταδικάσει) τον όποιο Λοβέρδο, αλλά να βγάλει πολιτική υπεραξία από το θόρυβο, μέχρι να φτάσει η υπόθεση στα χέρια δικαστών.
Χοντρά καρφιά
Κάθε άλλο παρά άπειρος στην πολιτική είναι ο συριζαίος βουλευτής Τρικάλων Σάκης Παπαδόπουλος. Χρόνια στέλεχος του Περισσού, συνδικαλιστής στους γιατρούς και στην τοπική αυτοδιοίκηση, ξέρει πότε, πού και γιατί μιλάει. Οταν, λοιπόν, επιλέγει τα «Νέα» του Μαρινάκη για να γράψει άρθρο περί του «ηθικού πλεονεκτήματος» σε μια περίοδο που η συγκεκριμένη φυλλάδα προσπαθεί να κρατήσει στον αφρό την υπόθεση Πετσίτη, το κάνει συνειδητά και όχι κατά λάθος.
Από τις πρώτες κιόλας λέξεις του άρθρου, ο Παπαδόπουλος βάζει τον Πετσίτη μαζί με τη Siemens και τη Novartis, ενώ θυμάται το Σκάνδαλο Κοσκωτά, την καταδίκη του Κουτσόγιωργα, την παραπομπή του Παπανδρέου. «Τότε είχε αποδειχθεί ότι σκάνδαλο υπήρχε, αλλά όχι και “Αρχάγγελοι της Κάθαρσης“», γράφει με έντονη… αυτοκριτική διάθεση για τον τότε Συνασπισμό, του οποίου ήταν στέλεχος. Και συνεχίζει με αναφορά στη συζήτηση περί ηθικού πλεονεκτήματος, περί ηθικών και διεφθαρμένων στελεχών, σημειώνοντας: «Στη συζήτηση αυτή οφείλουμε να πάρουμε ξεκάθαρη θέση: κανένα κόμμα δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα. (…) Ειδικά για τα στελέχη των κομμάτων, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα εάν δεν το αποδεικνύει η συμπεριφορά του, οι παρέες του, η στάση ζωής του. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι “υπεράνω πάσης υποψίας“ για δωροδοκία (…) Πολύ περισσότερο κανείς δεν μπορεί να βγάζει πορίσματα περί ενόχων και αθώων» κτλ. Ακολουθούν καρφιά κατά Λοβέρδου, Βενιζέλου, Μητσοτάκη κτλ. Εκείνα που κυριαρχούν όμως είναι τα καρφιά κατά Τσίπρα (για το ηθικό πλεονέκτημα), κατά του Παππά (για τις παρέες του), κατά του Τζανακόπουλου (για τις αναφορές σε αθώους και ενόχους).
Δεν έχει σημασία τι επιδιώκει ο Παπαδόπουλος (γιατί δεν τον έπιασε ξαφνικά… κρίση μετριοπάθειας και εντιμότητας). Σημασία έχει πως χτυπά εκ των ένδον και δημόσια την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ξεσπάθωσε
Ξεσπάθωσε ο Αυτιάς και τα χώνει στον Κούλη που δεν τον έκανε υποψήφιο ευρωβουλευτή της ΝΔ. Ο ίδιος είπε από την εκπομπή του ότι έγινε κάποιο γκάλοπ και έβγαλε ότι θα έπαιρνε πεντακόσιες χιλιάδες σταυρούς, γι' αυτό δεν τον έβαλαν. Σε φίλους του διαρρέει ότι τον έκοψαν η Αννα-Μισέλ, η Σπυράκη και ο Μεϊμαράκης (ο μόνος που το διέψευσε), επειδή θα τους έπαιρνε την πρωτιά. Διαρρέει, ακόμα, ότι συναντήθηκε στις αρχές Φλεβάρη κατ' ιδίαν με τον Μητσοτάκη, ο οποίος του πρότεινε να είναι υποψήφιος ή στη Β' Πειραιά ή στη Σάμο, όμως ο Αυτιάς ήθελε μόνο Ευρωβουλή. Γι' αυτό και προτίμησε να ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον ΣΚΑΙ, από τη συχνότητα του οποίου λέει πως αν ο Κούλης δεν πάρει 35% στις ευρωεκλογές, θα έχει αποτύχει!
Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι…
Ο Πρετεντέρης δίνει γραμμή στους πασόκους για την επαύριο των επόμενων εκλογών, αναγορεύοντας σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα την ποινική διερεύνηση και την άσκηση διώξεων κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τη «σκευωρία» με το σκάνδαλο Νovartis: «Αν η ΝΔ έχει αυτοδυναμία, κανένα πρόβλημα. Ο έλεγχος θα προχωρήσει κανονικά και προφανώς το ΚΙΝΑΛ θα συμπράξει από τη θέση της αντιπολίτευσης σε προανακριτικές και εξεταστικές επιτροπές. Αν η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία, τότε η σύμπραξη ΝΔ και ΚΙΝΑΛ καθίσταται μονόδρομος. Ποιος από τους δυο θα πάρει την ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές και να δώσει ταυτοχρόνως συγχωροχάρτι στον ΣΥΡΙΖΑ για όσα έχει διαπράξει; Η γνώμη μου είναι ότι κανένα από τα δύο κόμματα, ούτε η ΝΔ, ούτε το ΚΙΝΑΛ μπορεί να σηκώσει τέτοια ευθύνη» (εννοεί ότι, αν γίνουν νέες εκλογές, τα αδικήματα θα παραγραφούν).
Τετράγωνη λογική, πραγματικά. Θυμίζει τον μπακάλη που έκανε τον υπολογισμό «τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο».
Απελπισία
Μετά τη «Χριστιανική Δημοκρατία», η οποία κατόπιν συζητήσεως οδεύει προς εκλογική συνεργασία με τη ΛΑΕ, ένα ακόμα σχήμα, το «Πολιτικό Κίνημα Αλ. Ανυ.Α», ανακοίνωσε ότι «έπειτα από μια μακρόχρονη πορεία κινηματικής συνεργασίας», κατέληξε σε «συμφωνία πολιτικής και εκλογικής σύμπλευσης με την Λαϊκή Ενότητα».
Οι νεότεροι θα αναρωτιούνται σίγουρα «τι εστί Χριστιανική Δημοκρατία», ενώ οι παλιότεροι θα αναρωτιούνται «υπάρχει ακόμα αυτό το σχήμα;». Εντάξει, μια γκρούπα που χρόνια τώρα γυροφέρνει μέσα κι έξω από το ΠΑΣΟΚ είναι. Ενώ το «Πολιτικό Κίνημα Αλ. Ανυ.Α» είναι η κ. Αυγή Βουτσινά, γνωστή από διάφορες πράξεις διαμαρτυρίας μετά την απογοήτευση που της προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ (διέκοψε μια συνεδρίαση της Βουλής από τα θεωρία, πέταξε μια κότα στο Μαξίμου κ.ά.). Οπως αντιλαμβάνεστε, ο Λαφαζάνης και η παρέα του βρίσκονται σε μεγάλη απελπισία.
Ξεκατινιάσματα και απειλές
Κοτζιάς και Καμμένος εξακολουθούν να ξεκατινιάζονται δημόσια, όμως την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα τον Βούτση, υπό την ιδιότητα του προέδρου της Βουλής, τους απασχολούν οι προειδοποιήσεις του Κοτζιά να σταματήσουν να προστατεύουν τον Καμμένο από τη μήνυση που του έχει υποβάλει. Ο Κοτζιάς φρόντισε να διαρρεύσει ότι ο ίδιος έχει προειδοποιήσει το Μαξίμου ότι δε θα ανεχθεί να μη λυθεί το θέμα της άρσης της ασυλίας του Καμμένου σ' αυτή τη Βουλή και κάποιοι να προσπαθήσουν να το πάνε μετά τις εκλογές του Οκτώβρη. Επίσης, ότι δε διανοείται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα ψηφίσει υπέρ της άρσης της ασυλίας του «εθνικού συκοφάντη», όπως αποκαλεί τον Καμμένο.
Η εντολή που έχει ο Βούτσης είναι να μην ανοίξει στη Βουλή η συζήτηση για την άρση της ασυλίας του Καμμένου, μετά τη μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο Κοτζιάς, τουλάχιστον μέχρι να διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Αντιλαμβάνεστε τι θέλουν ν' αποφύγουν οι συριζαίοι. Οι δύο θα ξεκατινιάζονται, για τον Τσίπρα θα μιλούν. Αυτό μπορεί να το πετύχει ο πρόεδρος της Βουλής, πόσο εύκολο όμως είναι να κρατήσει και μέχρι τις βουλευτικές εκλογές; Θα δείξει.
Με το μπαμπάκι
Ξέχειλη ειρωνεία και σφάξιμο με το βαμβάκι από το Bloomberg, που σχολίασε ως εξής την τοποθέτηση του Τσίπρα για το Brexit στην τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ: «Το Βrexit θα μπορούσε να αναστραφεί, σύμφωνα με τον έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος κάποτε ενήργησε αντίθετα από το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος».
Ούτε ο Μπαρουφάκης να έγραφε το σχόλιο. Ο οποίος Μπαρουφάκης -ειρήσθω εν παρόδω- έχει μια κάποια προβολή τύπου «ροκ σταρ» από τα ελληνικά μίντια, στα οποία εμφανίζεται διηγούμενος γαργαλιστικές λεπτομέρειες (αληθινές ή κατασκευασμένες αδιάφορο) από τη θητεία του ως υπουργός Οικονομικών και στέλεχος παρά τω Τσίπρα.