πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Ηταν 24 Φλεβάρη του 1983 όταν ναυαγούσε εν μέσω εκρήξεων το πλοίο «Χρυσή Αυγή» (για ναυάγιο της σημερινής ΧΑ ούτε λόγος) στο Κάβο ντ' Ορο, αφήνοντας πίσω 28 νεκρούς. Μάλιστα, για βοήθεια είχε σπεύσει το πλοίο «Χρυσή Αμμος».
Και η λαϊκή μούσα, εμπνευσμένη αυθαίρετα από την κληρονομιά του ονόματος, να κάνει συνειρμούς και να γράφει αποτυπώνοντας τους νοσταλγούς της καθαρότητας και της παντοκρατορίας:
Πηγούνι θεληματικό, αγκυλωτά τα μούσκλια
τριγωνικοί δελτοειδείς, ευθύγραμμα τα φρύδια
εκπληκτική η γράμμωση, πρισματικοί οι όρχεις
άψογα όλα; Οχι δα, συνέχισε πιο κάτω…
Οχι μόνο τουρισμό και τσαγάκια με την Εμινέ, αλλά να μην ξεχάσουμε και τα γενέθλια του πολυχρονεμένου σουλτάνου της γείτονος που την Τρίτη κλείνει τα 62 χρόνια του.
«Ειλικρινά, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι θα μπορέσουμε να νικήσουμε κάνοντας μια ευχή σε κάθε χάντρα του κομπολογιού μας, με αγώνα για μικροαλλαγές, με επίκληση στα αστικά δικαιώματα, με την συλλογή υπογραφών ή με “μακρινούς περιπάτους“; Δεκαετίες συμφιλίωσης, ψηφοθηρισμού, ρουτίνας, εκχυδαϊσμού του μηνύματος της επαναστατικής δέσμευσης, κάνανε να χαθεί από την προοπτική του κινήματος ένα από τα πρώτιστα σημεία της μαρξιστικής θεωρίας: Το άλμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό θα γίνει μέσα από την επαναστατική βία. Και μόνο έτσι» («Μια σελίδα, μια σφαίρα, μια σελίδα, μια σφαίρα»).
Αλέξη, για δεν απαντάς, δε μολογάς, δεν κραίνεις
που ούλοι τραμπαλίζονται στα χείλη σου ζητώντας
να δώσεις μιαν απάντηση, μια ημερομηνία
να λάβει νόημα η ζωή. Λέγε, πότε οι κάλπες;
Δεν είναι μόνο ο σεξουαλικότερος που προσκυνάει το δεσποταριάτο. Βέβαια, δεν ξέρουμε (κι ούτε μας νοιάζει) αν υπάρχει γενικότερη «γραμμή» ή αν πρόκειται για δουλική αντιγραφή, πάντως στον ίδιο δρόμο βαδίζουν και υποψήφιοι βλαχοδήμαρχοι. Μάλιστα, ένας δεν αρκέστηκε σε επαφή με τον μητροπολίτη της πόλης του (ήταν μάλιστα η πρώτη επίσημη επαφή του, κάτι σαν… λήψη ευλογίας!) αλλά συναντήθηκε και με μητροπολίτη γειτονικού νομού! Τι ζούμε ρε push tea μου!
Το 'χει να μας απασχολεί πολλάκις ο Πολάκης
και να μας δίνει υλικό και megabytes γέλιου
χαρά παραπολιτικών στηλών και διαδικτύου
σχέση στενή όπως αυτή Τσίπρα και ευαγγέλιου.
Ομως είναι και οι άλλοι, οι σεμνοί και αφανείς, οι εραστές της ουσίας και της καθημερινής αγωνίας για τη συλλογή κυάμων:
Θα στρώσω κόκκινο χαλί στα πόδια του Κουτσούμπα
στο μακεδονικό δεν φτάνει μία κωλοτούμπα.
Η εκκωφαντική σιωπή που διαδέχτηκε το μεγάλο λεκτικό μπαμ του μαψυλάκα προβληματίζει βαθύτατα τη στήλη, που ανέμενε τα μέγιστα από την αφεντιά του, περιχαρής για την αναγέννηση και ανάσυρσή του. Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς λεξιλάγνους; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύση…
«Μην περιμένετε να σας κυνηγήσουν για να κρυφτείτε» (Samuel Beckett).
Τσόνια και χαμοπέρδικες, τσίχλες και σουσουράδες
κοιτάνε το Κατερινιώ έτσι που γοργοτρέχει
με την ουρά την πλουμιστή και τα φτερά ανοιγμένα
για της συμβασιλεύουσας την πρωτοκαθεδρία
κι αφού τη σχολιάσουνε, τα δέοντα σαν πούνε
κρύβονται μέσ' σε φυλλωσιές, μονολογούν και κραίνουν:
«Ετούτη έχει όραμα και ας το μάθουν όλοι
το υπουργείο άφησε να σώσει αυτή την πόλη
κόντρα σε Βούγια, Ορφανό και στον πρώτο Ταχιάο.
Mon dieu! Πόσο μαγεύομαι κι ας μην έχω να φάω.
Βέβαια, παλιότερα γράφτηκαν πολύ καλύτεροι, περιεκτικότεροι, γενικότεροι και ομοιοκατάληκτοι στίχοι για το ζήτημα:
«Δημοκράτης πούρος στην Αβδηριτιά / στας αρχάς μου ντούρος ήμουν και φωτιά. / Οσους μ’ έχουν στύλο της αριστεράς / στην οργή θα στείλω σαν φανεί παράς» (Κλεάνθης Τριανταφύλλου – «Ο Ραμπαγάς»).
Κοκκινοσκουφίτσα
