παρόν και μέλλον: σκότος πηχτό
Δύο σημαντικές (seem αντίκες) πολιτικές προσωπικότητες του παρελθόντος έχουν γενέθλια αυτές τις μέρες και η στήλη κάνει το χρέος της: Στις 13 Οκτώβρη του 1971 γεννήθηκε (στη Χιμάρα) ο Πύρρος Δήμας και στις 17 Οκτώβρη του 1955 ο Γιώργος Αλογοσκούφης. Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι στις 18 Οκτώβρη είναι η παγκόσμια ημέρα της γραβάτας, έστω κι αν δεν προσδοκούμε να δούμε γραβατωμένη την αυτού γελοιότητα τον Καραγκιόζη Β' Κακέκτυπο, που τα έκανε όλα εκτός από αυτό, κρατώντας το ίσως για το τέλος…
Στα των ημερών μας (των μακριών, ατέλειωτων, σκοτεινών μεσαιωνικών νυκτών ακριβέστερα), δεν κρύβουμε ότι εντυπωσιαστήκαμε σφόδρα από το λογότυπο-τάνγκραμ της ΝΔ με τα επτά κομμάτια κοφτερά σπασμένα γυαλιά που πέφτουν (τα «τρίγωνα με τρεις γωνίες» που είπε κι ο χαρισματικός αρχηγός της που θα διαδεχτεί τον σεξουαλικότερο), σχηματίζοντας τα αρχικά της στο γαλάζιο φόντο. Το οποίο, όσο κι αν γελάνε μερικοί κακοπροαίρετοι που δεν αντιλαμβάνονται τα μηνύματα του μέλλοντος, εγκαινιάζει την τάση των Μ.Μ.Ε. (Μεταμοντέρνων Μινιμαλιστικών Εμεσμάτων).
Καμμένοι και καμένοι από την αριστερά, παραμένουμε στον χώρο της δεξιάς του κυρίου, καταθέτοντας την ευαρέσκεια και τον ενθουσιασμό μας για άλλο ένα κορυφαίο ζήτημα, όσο κι αν πέρασε στα «ψιλά»: ο Πανίκας, ο Παναγιώτ-ατος Ψωμιάδης ντε, ο λαμπρός χορηγός της στήλης κατά το ένδοξο παρελθόν, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τον δήμο Θεσσαλονίκης! Μα πώς μπορούν κάποιοι να πλήττουν σ' αυτή τη χώρα;
Πανίκα ζώσου τ' άρματα, τα σαρανταπεντάρια
(όχι πιστόλια, μα αυτά που τα 'χες κάνει τέχνη)
και έφιππος θριαμβευτής σαν τον Ζορό να πάρεις
συ τη συμβασιλεύουσα απ' τα κακά τα χέρια
να χαίρεται κι ο Ανθιμος, τη μοναξιά να διώξει.
Και τώρα μπορούμε να περάσουμε και στον χώρο της αριστεράς, χωρίς να φύγουμε καθόλου από τη δεξιά με την οποία ασχολούμαστε τόση ώρα:
Ο Νικολάκης ο Παππάς (όπως ο Νίκος Φίλης)
έπεσε σε δυσμένεια και είναι μαραμένος.
Εντάξει, καταλάβαμε, ο Αλέξης δε γουστάρει
Νίκους πια. Είναι σαφές: γουστάρει Κατερίνες.
Δυο από δαύτες μάζεψε στο θλιβερό μπουλούκι
κι όλοι γελούν, όλο γελούν και όλο διασκεδάζουν.
Πανηγυρίζει περιχαρής ο ακρο-αστικός τύπος της Ξάνθης που διαπίστωσε ιδίοις όμμασι κατά την ημέρα εορτασμού της απελευθέρωσης της πόλης (από ένα αποκαλυπτικό τσαλίμι της τύχης συμπίπτει με τη μέρα ίδρυσης της Νέας Δημοκρατίας), «πόσο όμορφη, ευλαβής και απλή είναι η Κατερίνα Νοτοπούλου». Τίνα πεις και Tina piss…
Αλέξη τέκνο του θεού και φίλε των πλασιέ του
έχεις πολύ καιρό να πας στον φίλο σου τον Τζέρι
και να γευτείς νηστίσιμα ή έστω ένα τσάι
να δείξετε στο πόπολο πως είστε αγαπημένοι
για το χρηματιστήριο, για το καλό του τόπου
και να χαρούνε οι πιστοί κι οι άπιστοι αντάμα…
«Κι όμως, το να βοηθάμε ο ένας τον άλλον είναι κάτι θεμελιώδες, ενώ το να τρωγόμαστε ο ένας με τον άλλον ως συνήθως, είναι κάτι που ωφελεί μόνο αυτούς που βρίσκονται από πάνω μας. (…) Πιστεύω ακράδαντα ότι ένας εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του δεν είναι τρομοκράτης, όπως μας αποκαλούν σήμερα επειδή αγωνιζόμαστε για τη ζωή των οικογενειών μας. Σας καλώ όλους να βγείτε απ’ τα σπίτια σας και να υπερασπιστείτε τις ζωές όλων μας. Οσο μας κρατούν κλεισμένους στο σπίτι, τους επιτρέπουμε να μας ρίξουν λίγο-λίγο, μέτρα μετά από άλλα μέτρα, στην πείνα. Θέλουν τα παιδιά σας και τα παιδιά μας να μείνουν αμόρφωτα σαν εμάς, που βλέπαμε τους τοίχους των σχολείων περισσότερο απ’ έξω παρά από μέσα, καθώς ένας αμόρφωτος άνθρωπος είναι πιο εύκολο να υποταχθεί. (…) Αφαιρέστε τη λέξη “φόβος” και τη φράση “και τί θα αλλάξει μ αυτό;” απ’ το μυαλό σας και πάρτε το μέλλον σας στα χέρια σας» (Juan Jose Fernandes Asturias, ανθρακωρύχος – Asturias).
Κοκκινοσκουφίτσα
