Η παράθεση «τσιτάτων» μεγάλων ανδρών ή γυναικών (για να μη μας πουν και σεξιστές) δε λέει και τίποτα ιδιαίτερο. Υπάρχουν, ωστόσο, μερικές περιπτώσεις που κάποια «τσιτάτα» ταιριάζουν «γάντι» σε ορισμένες περιπτώσεις. Ο τίτλος αυτού του σχολίου είναι μια διαπίστωση που συνοδεύει όλες τις ειδήσεις της αστικής πολιτικής. Δανειστήκαμε αυτό το κυνικό-αμοραλιστικό ρητό με αφορμή ένα ιλουστρασιόν τεύχος για το «μεταναστευτικό – προσφυγικό», όπως το ονομάζουν (μην τους πουν και όλους πρόσφυγες και έχουν κι άλλα προβλήματα!), που εκδόθηκε τον Αύγουστο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Το εν λόγω τεύχος φιλοξενεί, εκτός από ένα εκτενές «μήνυμα» του αρμόδιου υπουργού Δ. Βίτσα, και στατιστικά στοιχεία σχετικά με δεδομένα της μετανάστευσης και των προσφυγικών ροών στη χώρα μας. Ο χώρος δεν επιτρέπει έναν ευρύ σχολιασμό (στα ζητήματα αυτά θα επανέλθουμε, έτσι κι αλλιώς), γι’ αυτό θα περιοριστούμε στην επισήμανση ορισμένων στοιχείων για να γίνει κατανοητό το νόημα πίσω από τις λέξεις.
Επειδή και οι αριθμοί έχουν τη σημασία τους, οφείλουμε να επισημάνουμε το εξής. Στο προπαγανδιστικό τεύχος της κυβέρνησης αναφέρεται και επισημαίνεται και στο Δελτίο Τύπου με το οποίο διανεμήθηκε το φυλλάδιο (άρα κρίνεται ως λίαν σημαντικό και άξιο επισήμανσης από τους κυβερνητικούς παράγοντες), ότι οι προσφυγικές ροές το α’ εξάμηνο του 2018, μέσω των ελληνοτουρκικών θαλασσίων συνόρων, συμποσούνται σε 14.526 άτομα. Λίγο παρακάτω, φροντίζουν να μας ενημερώσουν για το μέγα κατόρθωμα: ο συνολικός αριθμός των «επιστροφών» (έτσι ονομάζουν τις απελάσεις), αναγκαστικών και εθελούσιων, κατά το ίδιο εξάμηνο ανήλθε σε 7.113 άτομα. Σε απλά ελληνικά: απ’ όσους καταφθάνουν στη χώρα περίπου οι μισοί θα «επιστραφούν», θα διωχτούν είτε πίσω στη χώρα τους είτε σε τρίτη χώρα. Δεν ενδιαφέρει το πού θα πάνε, αρκεί να φύγουν. Και καμαρώνουν γι’ αυτό, εκείνοι που προ τετραετίας διαδήλωναν στα σύνορα μαζί με τους «no borders»!
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας επιβεβαίωσε με τον τρόπο του αυτή την πραγματικότητα, δηλώνοντας μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που έλαβε χώρα στις 28 και 29 Ιουνίου στις Βρυξέλλες: «Αποφασίστηκε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αρχίσει τις διαδικασίες για την καθιέρωση μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής πολιτικής επιστροφών, όχι κάθε χώρας ξεχωριστά, για όσους δεν χρήζουν διεθνούς προστασίας και δεν δικαιούνται άσυλο, στις χώρες καταγωγής τους ή σε τρίτες χώρες. Διότι οι επιστροφές δεν μπορεί να είναι ζήτημα της κάθε χώρας πρώτης υποδοχής, αλλά πρέπει να είναι ένα συνολικό ευρωπαϊκό ζήτημα».
Η κυβέρνηση αυτή, που απ’ τη μία ακκίζεται πως εφαρμόζει πολιτική σύμφωνη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενάντια στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, από την άλλη ικανοποιεί με τη συμπεριφορά της και τις πράξεις της το πιο αντιδραστικό ακροατήριο, έχοντας μετατραπεί στον πιο αγαστό συνεργάτη της αφιλόξενης Ευρώπης, σε άγριο συνοριοφύλακα της Ευρώπης-φρούριο. Στις 12 Σεπτεμβρίου, που γράφονται αυτές οι γραμμές, η «μάνταμ Μέρκελ», μιλώντας στο γερμανικό κοινοβούλιο, χτυπούσε για άλλη μια φορά «φιλικά» στην πλάτη την Ελλάδα, επικροτώντας την «καλή δουλειά» που κάνει. Δηλαδή, τη μετατροπή της σε ανοιχτή φυλακή για δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και την παρεμπόδισή τους από το δρόμο προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Την ίδια μέρα, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναγνώριζε σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις «ηράκλειες προσπάθειες της Ελλάδας» στον τομέα του προσφυγικού και κουνούσε το δάχτυλο (κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι) στους «κακούς» της Ευρώπης τύπου Ορμπαν και Σαλβίνι. Κι όλοι μαζί, σαν τα κοράκια, ανέκραζαν: υπάρχει επιτακτική ανάγκη για ενίσχυση της Frontex, υπάρχει επιτακτική ανάγκη για καλύτερη φύλαξη των συνόρων.
Αρα: στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα. Και για την κυβέρνηση της μνημονιακής Ελλάδας ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης σκόπιμο είναι να εφαρμοστούν αντιμεταναστευτικές πολιτικές με ηθικό προσωπείο.
Βέβαια, ακόμα κι αυτό το ηθικό προσωπείο ξεσκίζεται όταν ρίξει κανείς μια ματιά στο κολαστήριο της Μόριας στη Λέσβο, όπου η επίσημη χωρητικότητα είναι 3.100 άτομα κι αυτή τη στιγμή συνωστίζονται περισσότεροι από 9.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Η…δημοκρατική και… υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων ΕΕ, όμως, ξέρει να τις χωνεύει αυτές τις καταστάσεις, χωρίς να παθαίνει καμιά δυσπεψία. Κάποιες υπηρεσίες θα κάνουν κάποιες παρατηρήσεις, ο Βίτσας θα γκρινιάξει και θα ζητήσει λεφτά, κάτι θα του δώσουν και η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά. Σημασία έχει να δουλεύει η φυλακή, για να λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιους που σκέπτονται να περάσουν στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Σημασία έχει να γίνονται απελάσεις, και για να αδειάζει χώρος στη φυλακή για τους καινούργιους και για να στέλνεται το μήνυμα ότι τζάμπα και βερεσέ θαλασσοπνίγονται.
Το ιλουστρασιόν τεύχος της κυβέρνησης παρουσιάζει με κυνισμό τη στατιστική της αποτροπής των μεταναστευτικών ροών. Το πρώτο εξάμηνο του 2018 υπήρξαν 2.335 «εθελούσιες επιστροφές» (άνθρωποι που απογοητεύτηκαν και δέχτηκαν να τους πληρώσουν τα εισιτήρια, να πάρουν κι ένα χαρτζιλίκι και να φύγουν) και 4.778 «αναγκαστικές επιστροφές» (καθαρές απελάσεις δηλαδή). Δηλαδή, για κάθε έναν μετανάστη που απογοητεύεται και τα παρατάει, δύο απελαύνονται παρά τη θέλησή τους. Καθόλου κακή στατιστική για την Ευρώπη-φρούριο. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουμε τι λένε (ή μάλλον ξέρουμε: έχουν μάθει να κλείνουν τα μάτια στα πάντα).
Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της ομιλίας Γιούνκερ «για την κατάσταση της Ενωσης», η Κομισιόν έδωσε την περασμένη Τετάρτη στη δημοσιότητα «τα τελευταία στοιχεία που απαιτούνται για μια συμβιβαστική λύση για τη μεταρρύθμιση στον τομέα της μετανάστευσης και των συνόρων». Η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Τσίπρας, ο Σάντσεθ και οι υπόλοιποι «προοδευτικοί» ηγέτες των κρατών της ΕΕ απλώνουν το χέρι στον Ορμπαν, τον Σαλβίνι, τον Κουρτς και τους υπόλοιπους «ξενοφοβικούς», προτείνοντας περισσότερη καταστολή, με ένα μόνιμο σώμα Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής με 10.000 άτομα προσωπικό (ένα μικρό στρατό δηλαδή), με περισσότερα λεφτά, με ενισχυμένες εκτελεστικές δυνατότητες (θα μπορεί να επιχειρεί όχι μόνο στα σύνορα αλλά και στο εσωτερικό κάθε χώρας, κυνηγώντας μετανάστες χωρίς χαρτιά), με δυνατότητα επέμβασης και σε χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ ή δε συνορεύουν με την ΕΕ, με ενίσχυση της διαδικασίας απελάσεων κτλ. Τα φασισταριά βάζουν την ατζέντα και η «προοδευτική» Ευρώπη προσαρμόζεται. Ωραίο το κόλπο, θυμίζει τον καλό και τον κακό μπάτσο…
ΥΓ. Η δεξιά περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου έστειλε τις υπηρεσίες στη Λέσβο για να εξετάσουν την κατάσταση στη Μόρια. Η αυτοψία δεν μπορούσε παρά να καταγράψει την αθλιότητα. Με ολίγη δόση κινδυνολογίας: «υγειονομική βόμβα». Κινδυνολογίας όχι για τους στοιβαγμένους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν φωνή, αλλά για τους κατοίκους του νησιού. Η περιφερειάρχης έθεσε προθεσμία ενός μήνα για να λυθούν από το αρμόδιο υπουργείο τα προβλήματα, αλλιώς θα βάλει λουκέτο στο στρατόπεδο! Κανένα λουκέτο δε θα μπει. Απλώς, η περιφερειάρχης μαζεύει ψήφους, σπεκουλάροντας με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.