Ο Τσίπρας τα έβαλε με τον ΣΕΒ. Σ' αυτόν ανήκουν οι… κακοί καπιταλιστές, εν αντιθέσει με τον ΣΒΕΕ (Σύλλογος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος), στον οποίο ανήκουν… οι καλοί. Γι' αυτό και η κυβέρνηση τους έδωσε στάτους «κοινωνικού εταίρου». Τους έκανε, δηλαδή, ισότιμους με τον ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ, τη ΓΣΕΒΕΕ, τον ΣΕΤΕ (οι μεγαλοξενοδόχοι, που πήραν κι αυτοί το στάτους του «κοινωνικού εταίρου» πριν από μερικά χρόνια) και τη ΓΣΕΕ.
Η ηγεσία του ΣΕΒ, είπε, ο Τσίπρας, υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες της αντιπολίτευσης. Γι' αυτό υπερθεματίζει κατά της περικοπής των συντάξεων, υπερασπιζόμενος τη θέση που δημόσια διατύπωσε η ΝΔ. Η πλάκα είναι πως οι… καλοί βιομήχανοι του ΣΒΕΕ πρωταγωνιστούν εδώ και χρόνια σε αντεργατική επιθετικότητα και προκλητικότητα, σε βαθμό μεγαλύτερον απ' αυτόν του ΣΕΒ. Δεν είναι, όμως, αυτό το μέτρο που χρησιμοποιεί ο Τσίπρας.
Το 2014 οι Σαμαροβενιζέλοι εξέφραζαν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για τις τιμές που επεφύλασσε ο ΣΕΒ στον «λαϊκιστή» Τσίπρα. Οι καπιταλιστές τους «έγραφαν» κανονικότατα και συνέχιζαν να χαϊδεύουν τον Τσίπρα, γιατί στο πρόσωπό του έβλεπαν τον επόμενο πρωθυπουργό τους. Και δεν έκαναν λάθος. Με εξαίρεση το πρώτο εξάμηνο του 2015, που ήταν εξάμηνο μνημονιακής προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ, η μνημονιακή πολιτική, η πολιτική της κινεζοποίησης εφαρμόστηκε με ζήλο και φανατισμό από τις κυβερνήσεις του Τσίπρα.
Τώρα, οι καπιταλιστές του ΣΕΒ διαβλέπουν ότι επίκειται κυβερνητική εναλλαγή. Και χαϊδεύουν τον Μητσοτάκη, όπως προηγουμένως χάιδευαν τον Τσίπρα. Κι αυτό είναι που ενοχλεί τον τελευταίο. Οταν ο Τσίπρας προσπαθεί να διαπραγματευθεί με τους ιμπεριαλιστές δανειστές μια παράταση του νέου πετσοκόμματος των συντάξεων και βγαίνει ο ΣΕΒ και μιλά για ανακοπή της μεταρρυθμιστικής πορείας, ο Τσίπρας αισθάνεται ότι οι προστάτες του γίνονται πρώην προστάτες και τον καρφώνουν πισώπλατα, προσπαθώντας να του αφαιρέσουν το βασικό προεκλογικό του όπλο. Γι' αυτό προστρέχει στους βορειοελλαδίτες βιομήχανους, τους δίνει στάτους «κοινωνικού εταίρου», καθιστώντας το συνδικάτο τους θεσμικά ισότιμο του ΣΕΒ, τους βαφτίζει… καλούς καπιταλιστές και εισπράττει τη βοήθειά τους. Οπως προηγουμένως είχε εισπράξει τη βοήθεια του ΣΕΒ.
Δε φοβάται ο Τσίπρας ότι ο ΣΕΒ θα του κάνει εκλογική ζημιά. Το αντίθετο ισχύει. Οταν ο ΣΕΒ εκστρατεύει υπέρ της μείωσης των συντάξεων και ο Τσίπρας λέει «το παλεύω για να μη γίνει», κερδίζει εκλογικά. Εκείνο που φοβάται είναι μήπως ο ΣΕΒ παρέμβει στους ιμπεριαλιστές δανειστές και του χαλάσει την παράταση που προσπαθεί να πάρει και που μερικοί γραφειοκράτες των Βρυξελλών μάλλον του την έχουν υποσχεθεί.
Ο ΣΕΒ δεν άφησε αναπάντητη την πρόκληση. Σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο Τσίπρας και με συνέντευξη Τύπου του προέδρου του μίλησε για… «χαλαρή μεταρρυθμιστική διάθεση» της κυβέρνησης μετά το Eurogroup στις 21 Ιούνη για νομοθέτηση «κατά τρόπο που αποθαρρύνει τους επενδυτές» για επιχείρηση «διαίρεσης της επιχειρηματικότητας σε καλούς και κακούς», καταλήγοντας ότι «οι αγορές δεν θα συγχωρήσουν τη διγλωσσία, το ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων και την πολιτική πόλωση». Εριξε και τις μπηχτές κατά ΣΒΕΕ μεριά: «Η Βόρεια Ελλάδα δεν έχει επιχειρηματικότητα, έχει μεταναστεύσει».
Αστικά κόμματα και συνδικάτα των καπιταλιστών παίζουν ξανά θέατρο σκιών, επιχειρώντας να κρατήσουν το προλεταριάτο σε ρόλο παθητικού θεατή. Αυτή, όμως, είναι η αστική πολιτική…
