Μπορεί στην Ελλάδα η ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα για οφειλές πάνω από 1000 ευρώ (άτυπα έστω), όμως στη Γερμανία οι εταιρίες ηλεκτροδότησης έκοψαν πέρσι το ρεύμα σε 328.000 νοικοκυριά, ενώ άλλα 6.5 εκατομμύρια νοικοκυριά (από τα 40 εκατομμύρια που είναι το σύνολο) απειλήθηκαν με διακοπή για χρέη άνω των 100 ευρώ! Ποσό χαμηλό για τα γερμανικά δεδομένα (αφού και το… κατούρημα σε δημόσια ουρητήρια το πληρώνεις σε ορισμένες πόλεις με ένα ευρώ!).
Η είδηση δημοσιεύτηκε από τη Ντόιτσε Βέλε την περασμένη Δευτέρα (https://www.dw.com/el/έκοψαν-το-ρεύμα-σε-328000-γερμανικά-νοικυκυριά/a-41638428) γι’ αυτό και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι οι διακοπές ρεύματος γίνονται συνήθως σε ανθρώπους που ζουν από τα κοινωνικά επιδόματα, δηλαδή τους πιο φτωχούς! Αυτό θα πει… κοινωνικό κράτος! Να το βλέπουν αυτό οι «πρώτη φορά Αριστερά» κυβερνήτες μας, που θέλουν να βγάλουν στο σφυρί τη ΔΕΗ και να απελευθερώσουν πλήρως την αγορά ενέργειας στην Ελλάδα. Το παράδειγμα της Γερμανίας δείχνει προς τα πού θα πάνε τα πράγματα. Το παραμύθι της μείωσης των τιμών λόγω του ανταγωνισμού έχει κοντά ποδάρια. Μην κοιτάτε τι γίνεται στην αρχή για να πιάσουν πελάτες. Θα πρέπει να σκεφτείτε τι θα γίνει μετά, όταν η πλήρης ιδιωτικοποίηση ολοκληρωθεί και η «απελευθερωμένη» πλέον αγορά ενέργειας οδηγήσει στην επικράτηση των ισχυρότερων.
Στη Γερμανία υπάρχουν πάνω από 1.000 εταιρίες παροχής ρεύματος (ορισμένες από τις οποίες είναι θυγατρικές μεγαλύτερων), αλλά τέσσερις είναι οι μεγαλύτερες που λυμαίνονται την αγορά (E.ON, EnBW, RWE και Vattenfal, οι δύο πρώτες ιδιωτικές, η RWE μεικτή με συμμετοχή του κρατιδίου Βάδης-Βυρτεμβέργης, ενώ η τελευταία ανήκει κατά 100% στο σουηδικό κράτος). Η ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, που ξεκίνησε από το 1998, οδήγησε στη σημερινή κατάσταση με τη συγκέντρωση του κεφαλαίου να δημιουργεί μονοπώλια, τα οποία ως γνωστόν κάνουν ό,τι γουστάρουν και λογαριασμό δε δίνουν. Ο Ολιβερ Κρίσερ, αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των γερμανών Πρασίνων, αποκάλυψε ότι όλα αυτά τα χρόνια όλοι οι πολιτικοί γνωρίζουν αλλά αποδέχονται παθητικά αυτή την κατάσταση, με τα αρμόδια υπουργεία να βρίσκονται στα χέρια Σοσιαλδημοκρατών που κάθε φορά υπόσχονται να βρουν λύσεις, αλλά λύσεις δε βρίσκονται!
Ετσι λειτουργεί ο καπιταλισμός στις μέρες μας. Μόνο αθεράπευτα αφελείς ή πολιτικοί απατεώνες μπορούν να υπόσχονται κάτι καλύτερο. Το πάλαι ποτέ «κράτος πρόνοιας», που εφάρμοζε μία ρεφορμιστική πολιτική προκειμένου να τιθασεύσει το λαϊκό κίνημα, έχει αντικατασταθεί πλέον με τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό που αντιμετωπίζει τις κοινωνικές ανάγκες με περισσή κυνικότητα. Κι όσο δεν υπάρχει κίνημα τόσο πιο κυνικοί κι αχόρταγοι θα γίνονται οι καπιταλιστές.
