Σχεδόν μια δεκαετία χρειάστηκε η αστική Δικαιοσύνη για να ασκήσει διώξεις για το σκάνδαλο του C4i, του περιβόητου συστήματος «ασφάλειας» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2014, που κόστισε 259 εκατομμύρια ευρώ και ουσιαστικά ουδέποτε λειτούργησε. Οι διώξεις ασκήθηκαν σε 18 πρώην στελέχη της Siemens (μεταξύ αυτών και ο Χριστοφοράκος, που θα εξακολουθήσει να απολαμβάνει την ασυλία που του έχει προσφέρει το γερμανικό κράτος). Η Siemens ήταν υποκατασκευαστής της αμερικάνικης SAIC που είχε πάρει τη δουλειά και η κατηγορία για τα στελέχη της είναι ότι «δωροδοκούσαν από το 2003 έως το 2009 άγνωστους έως τώρα δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι εμπλέκονται στην ανάθεση και παραλαβή του συστήματος C4i».
Δεν έχουν βρει (και δεν πρόκειται να βρουν) ούτε τους υπάλληλους που δωροδοκήθηκαν! Οσο για τα πολιτικά πρόσωπα, υπουργούς, υφυπουργούς, γραμματείς και φαρισαίους, ούτε λόγος. Η δικαστική έρευνα δεν τους άγγιξε ποτέ και τα αδικήματα υπουργών και υφυπουργών έχουν ήδη παραγραφεί με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ετσι, δικαιούμαστε να αμφιβάλλουμε για την καταδίκη ακόμα και των Χριστοφοράκου και σίας που αντιμετωπίζουν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος.