Καλύτερα νεκρός παρά ελεύθερος. Αυτό είναι το δόγμα της κρατικής καταστολής, αποτυπωμένο με ωραία λογάκια στο ΠΔ 141/1991, που ορίζει τα καθήκοντα της αστυνομίας. Θύμα αυτού του δόγματος έπεσε ο 16χρονος Κ. Μπ. που χαροπαλεύει στην Εντατική του ΚΑΤ, με βαρύτατα τραύματα (και αστυνομική φρουρά!).
Πήγε να το σκάσει έξω από τη ΓΑΔΑ, είπαν. Και καθώς προσπαθούσε να διασχίσει την Αλεξάνδρας, τον χτύπησε διερχόμενο αυτοκίνητο. Δεν είπαν, όμως, μια λεπτομέρεια: ότι τα χέρια του ήταν δεμένα στην πλάτη με χειροπέδες. Ετσι τον μετέφεραν με το περιπολικό, έτσι προσπάθησε να φύγει και δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει σε τι δυσχερή θέση βρίσκεται κάποιος που προσπαθεί να τρέξει (καθώς τον κυνηγούν μάλιστα) με τα χέρια δεμένα σφιχτά στην πλάτη. Ολη η προσοχή του είναι στραμμένη στη δυσκολία κίνησης που αντιμετωπίζει.
Δεμένο με χειροπέδες τον έβαλαν και στο ασθενοφόρο! Οι μπάτσοι το επιβεβαίωσαν. Ενημέρωσαν, όμως, «ατύπως» τα παπαγαλάκια τους, ότι το τελευταίο έγινε μετά από απαίτηση του προσωπικού του ΕΚΑΒ, διότι «ο νεαρός βρισκόταν σε υπερδιέγερση λόγω πάθησης που είχε»! Παρά ταύτα, αυτοί τον κουβαλούσαν με αυτοκίνητο δεμένο με χειροπέδες. Κι αν όντως είχε πάθει κάποια κρίση, φρόντισαν να τον… καλμάρουν με τον μόνο τρόπο που ξέρουν οι μπάτσοι: χτυπώντας τον. Υπήρξαν σχετικές καταγγελίες, οι οποίες -φυσικά- διαψεύστηκαν από τους μπάτσους. Μπορούμε, όμως, να φανταστούμε ποια ήταν η συμπεριφορά τους απέναντι σ' έναν ανήλικο που τον κατηγορούσαν ότι συμμετείχε σε επίθεση ενάντια στα ΜΑΤ. Και μπορούμε να εικάσουμε βάσιμα, ότι ήταν η γνωστή συμπεριφορά των μπάτσων σε κρατούμενους νεαρής ηλικίας (ειδικά όταν η μεταφορά γίνεται νύχτα και δεν υπάρχουν μάτια για να δουν), που οδήγησε τον Κ. Μπ. στην απόπειρα να ξεφύγει με τα χέρια δεμένα με χειροπέδες.