♦ Κλαψουρίζει η «Εποχή»: «Εκβιασμοί χωρίς τέλος», από τους δανειστές. «Είναι» – γράφει στην κατακλείδα του κεντρικού πρωτοσέλιδου σχολίου της- «σαν το τέρμα, τα γκολπόστ επί το ελληνικότερον, της παρομοίωσης του Τσακαλώτου να μετακινούνται επ' άπειρον, ώστε να μην μπορεί να τα πλησιάσει για να σκοράρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά ούτε και η ελληνική οικονομία». Και τι τακτική εφαρμόζει η κυβέρνησή σας κι εσείς αντάμα, κύριοι της το πάλαι «ανανέωσης»; Τη γνωστή τακτική «γκολ εσείς; σέντρα εμείς». Τα γκολπόστ των ιμπεριαλιστών δανειστών μετακινούνται, αλλά τα δικά σας μένουν ακίνητα (μαζί με την κουτάλα της αστικής εξουσίας που την αρπάξατε γερά και δεν την αφήνετε).
♦ Ο Μακρόν δεν άφησε τον Τραμπ να τραβήξει το χέρι του από τη μεταξύ τους χειραψία, αλλά το έσφιξε πιο δυνατά και παρέτεινε τη χειραψία, για να δείξει στον αμερικανό πρόεδρο ότι… κανείς δεν του επιβάλλεται. Δεν πρόκειται για παραπολιτικό σχόλιο γαλλικών εφημερίδων, αλλά για σχόλιο του ίδιου του Μακρόν! Ο ψωραλέος γαλλικός ιμπεριαλισμός αναζητά εικονικό κύρος. Ομως, οι συσχετισμοί μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων καθορίζονται από τη δύναμη του κεφαλαίου που η καθεμιά διαθέτει και όχι από οιονεί μπρα-ντε-φερ μπροστά στις κάμερες. Ο Μακρόν κάνει προπαγάνδα ενόψει των γαλλικών βουλευτικών εκλογών. Τίποτα περισσότερο.
♦ Ο γνωστός ακροδεξιός Φαήλος Κρανιδιώτης πρώτα εξέφρασε «σεβασμό» μπροστά «στον αυθεντικό πόνο μιας κόρης που θρηνεί με αξιοπρέπεια τον πατέρα της» και μια μέρα μετά απεφάνθη ότι ο Κούλης δεν έχει το ανάστημα για να διώξει τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ «η Ντόρα Μπακογιάννη είναι πιο στιβαρός πολιτικός άνδρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι γυναίκα, αλλά έχει πολιτικό ανάστημα». Ολως… τυχαίως, αυτά τα είπε σε συνέντευξη στη συριζαϊκή «Documento». Η ακροδεξιά πάντα αρεσκόταν στις απροκάλυπτες προβοκάτσιες. Και το σύστημα προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να αβαντάρει την ακροδεξιά (μέχρι και τους νεοναζί).
Το Σάββατο 3 Ιούνη πέθανε -πλήρης ημερών στα 87 της χρόνια- η δασκάλα Ευτέρπη Περάκη, μητέρα και γιαγιά συντρόφων. Κηδεύτηκε την επομένη στο Μαλεβίζι, στη Μονή, τόπο καταγωγής των Περάκηδων.
Οσοι τη γνωρίσαμε και γευτήκαμε τη φιλοξενία της (στα όρια της… καταπίεσης) θα τη θυμόμαστε σαν μια πραγματική κρητικιά αρχόντισσα, από το είδος που σιγά-σιγά εκλείπει.
Στα παιδιά της Πέτρο, Καίτη και Αλίκη εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.