Ο Ασγκάρ Φαραντί ζουμάρει στις εύθραυστες ισορροπίες σε ένα ζευγάρι που παλεύει να ορθοποδήσει και την ίδια στιγμή χρησιμοποιεί την ιστορία ως μεταφορά για το σύνολο της ιρανικής κοινωνίας.
Η πολυκατοικία που μένει ο Εμάντ και η σύζυγός του Ράνα είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Το ζευγάρι αναγκάζεται να μετακομίσει στο διαμέρισμα ενός φίλου και μέλους της θεατρικής τους ομάδας, ενώ οι πρόβες για το ανέβασμα του «Θανάτου του εμποράκου» συνεχίζονται. Φήμες ακολουθούσαν την πρώην ένοικο του σπιτιού, ότι ήταν πόρνη με πολλούς επισκέπτες. Μια μέρα, ένας από αυτούς θα επισκεφτεί το διαμέρισμα και θα βρει τη Ράνα στο μπάνιο. Η ξαφνική επίθεση του άντρα δυναμιτίζει τα πάντα, τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους, τις σχέσεις τους, το ρόλο τους, τα ηθικά διλήμματά τους.
Για τον Ασγκάρ Φαραντί, η συγκεκριμένη αναφορά στο έργο του Αρθουρ Μίλερ βασίζεται στην πεποίθησή του ότι «η πιο σημαντική του διάσταση είναι η κοινωνική κριτική της περιόδου της Ιστορίας που η ξαφνική μεταμόρφωση της αστικής Αμερικής προκάλεσε την καταστροφή μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης. Η κατηγορία των ανθρώπων που δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στη μοντερνοποίηση, καταστράφηκε. Τα πράγματα αλλάζουν με ιλλιγιώδεις ρυθμούς και η κατάσταση είναι “προσαρμόσου ή πέθανε”. Η κοινωνική κριτική στην καρδιά του έργου ισχύει για τη χώρα μας σήμερα. Μια άλλη διάσταση του έργου είναι η πολυπλοκότητα των κοινωνικών σχέσεων μέσα στην ίδια την οικογένεια».
Η ταινία, όπως και οι προηγούμενες του Φαραντί, με κορυφαία την ταινία «Ενας χωρισμός», έχει μια καλή πορεία στα διεθνή φεστιβάλ, με πιο σημαντική στάση το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών.
Ελένη Π.
