Από την έκρηξη της αποχής, που αναδείχτηκε «πρώτο κόμμα», την πτώση όλων των μεγάλων αστικών κομμάτων, την ενίσχυση παλιών και νέων μικρότερων αστικών κομμάτων και την είσοδο στη Βουλή της κυπριακής Χρυσής Αυγής χαρακτηρίστηκαν οι κυπριακές βουλευτικές εκλογές. Αυτό που φάνηκε είναι πως -αντίθετα με την προπαγάνδα περί εξόδου από το Μνημόνιο- ο κυπριακός λαός εξακολουθεί να βιώνει τις συνέπειες της κρίσης και αισθάνεται βαθιά απογοήτευση απ' όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα.
Η αποχή εκτινάχτηκε στι 33,26%, ποσοστό πρωτοφανές για την Κύπρο. Τα δυο μεγαλύτερα αστικά κόμματα, που εναλλάχτηκαν στην εξουσία κατά την περίοδο της κρίσης, υπέστησαν μείωση των ποσοστών τους. Ο ΔΗΣΥ, που κυβερνά τώρα, υπέστη μείωση 3,7%, όμως το ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις υπέστη διπλάσια μείωση (-7,1%), σημάδι του ότι τμήμα των ψηφοφόρων του επέλεξε την αποχή, θεωρώντας το ΑΚΕΛ υπεύθυνο για το Μνημόνιο και τη σκληρή λιτότητα. Μείωση των ποσοστών τους υπέστησαν και το εθνικιστικό ΔΗΚΟ (-1,3%) και η ΕΔΕΚ-Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών (-2,8%), κόμματα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν συμμετάσχει στη διαχείριση της εξουσίας την τελευταία εικοσαετία.
Η Συμμαχία Πολιτών, που έφτιαξε το 2013 ο πρώην υπουργός του ΑΚΕΛ Γ. Λιλλήκας, κατάφερε να πάρει 6,01%, αλλά δεν έκανε την έκπληξη, αφού είναι πέμπτο κόμμα, οριακά κάτω από την ΕΔΕΚ. Ακολούθησε με 5,24% το (επίσης νεότευκτο) Κίνημα Αλληλεγγύη, που ίδρυσε η πρώην δεξιά (ΔΗΣΥ) ευρωβουλευτίνα Ελένη Θεοχάρους, το Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών με 4,81% (+2,6%) και οι νεοναζί του ΕΛΑΜ με 3,71% (+2,6%).
Μολονότι η πολιτειακή οργάνωση της Κύπρου είναι διαφορετική απ' αυτή της Ελλάδας (το σύστημα στην Κύπρο είναι προεδρικό), το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει διεργασίες ανάλογες μ' αυτές της Ελλάδας. Ολα τα μεγάλα κόμματα υφίστανται συρρίκνωση, χωρίς όμως ν' αλλάζει ο μεταξύ τους συσχετισμός. Μικρότερα κόμματα, που δημιούργησαν φιλόδοξοι ηγετίσκοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πολιτική κρίση, καταφέρνουν μεν να μπουν στη Βουλή, δεν μπορούν, όμως, να παίξουν ηγετικό ρόλο. Οσο για τους νεοναζί, η κρίση του παραδοσιακού εθνικισμού, σε συνδυασμό με τη γενικότερη πολιτική κρίση, τους έβαλε στη Βουλή. Οσο για την αυξημένη αποχή, περισσότερο σιχασιά και απογοήτευση δείχνει, παρά αναζήτηση μιας μαχητικής διεξόδου.
Ο Αναστασιάδης είδε τον ΔΗΣΥ να κόβει πρώτος το νήμα και την προεδρία του να μην αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα. Γι' αυτό και περιορίστηκε σε μια εξωστρεφή δήλωση, μην παραλείποντας να σημειώσει πως «η απόφαση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος να απέχει από τις εκλογές, θα προβληματίσει όλους». Αντίθετα, στο ΑΚΕΛ χτυπάνε καμπανάκια. «Τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα και δεν μας ικανοποιούν, θα συνέλθουν πολύ σύντομα τα συλλογικά όργανα του κόμματος για εκτιμήσεις», δήλωσε ο γενικός γραμματέας Αντρος Κυπριανού, που όταν ρωτήθηκε για τη δική του θέση απάντησε ότι είναι πάντοτε στη διάθεση των συλλογικών οργάνων και πως στο ΑΚΕΛ «κανείς δεν είναι αιχμάλωτος της καρέκλας».
Πέραν όλων των άλλων, το αποτέλεσμα των κυπριακών εκλογών δείχνει να μην επιβεβαιώνονται οι μπουρδολογίες του ΣΥΡΙΖΑ περί επερχόμενης αλλαγής στην Ευρώπη. Αντίθετα, κάνοντας προβολή στο μέλλον, μπορούμε να δούμε στον συνεχιζόμενο εκλογικό κατήφορο του ΑΚΕΛ μια επιμέρους εικόνα αυτού που θα πάθει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες ελληνικές εκλογές.
