Με επιχειρηματικά έξυπνο τρόπο διαχειρίστηκε η διοίκηση του μπασκετικού Παναθηναϊκού τη διαμάχη της παγκόσμιας ομοσπονδίας (FΙΒΑ) με την ευρωπαϊκή ομοσπονδία (Euroleague). Κράτησε μέχρι την τελευταία στιγμή ανοιχτή τη διαπραγμάτευση με τη FIBA, όταν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες απέρριψαν την πρότασή της, και προσπάθησε να εξασφαλίσει ένα προνομιακό συμβόλαιο από την παγκόσμια ομοσπονδία στην περίπτωση που θα επέλεγε να πάει μαζί της, αφού θα ήταν η μοναδική από τις πρωτοκλασάτες ομάδες που θα συμμετείχε στο project. Οταν διαπίστωσε ότι η FIBA δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα φράγκα που θα έδινε η Euroleague, με ανακοίνωσή της δήλωσε ότι θα στρατευτεί με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες. Κατόρθωσε με τον τρόπο αυτό να διατηρήσει πολύ καλές σχέσεις με την παγκόσμια ομοσπονδία και ταυτόχρονα να πάρει τις μέγιστες δυνατές οικονομικές απολαβές από την ευρωπαϊκή.
Οσοι δεν ασχολούνται συστηματικά με το μπάσκετ πιθανόν να μην γνωρίζουν ότι τους τελευταίους μήνες αυτό βιώνει μια διαδικασία αντίστοιχη με αυτή στο ποδόσφαιρο, αφού η παγκόσμια και η ευρωπαϊκή ομοσπονδία βρίσκονται σε κόντρα για το ποιος θα έχει την ευθύνη της διοργάνωσης του ευρωπαϊκού μπασκετικού Champions League, δηλαδή για το ποιος θα ελέγχει και θα διαχειρίζεται τα φράγκα που τζογάρονται στο άθλημα. Ολα ξεκίνησαν από την προσπάθεια των αξιωματούχων της Euroleague να βρουν νέους χορηγούς, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα των ομάδων που δυσανασχετούσαν, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης τα έβλεπαν να μειώνονται συνεχώς. Ταυτόχρονα, έκαναν και μια προσπάθεια να μειωθεί το οικονομικό χάσμα ανάμεσα στο ποδοσφαιρικό και το μπασκετικό Champions League.
Την κατάσταση αυτή προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η FIBA για να αλλάξει τα δεδομένα υπέρ της. Η παγκόσμια ομοσπονδία βολιδοσκόπησε τις πρωτοκλάσατες ομάδες της Ευρώπης στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας νέας διοργάνωσης, υπό τη δική της καθοδήγηση, χωρίς όμως να τα καταφέρει, αφού πέρα από την αρχική σκέψη δεν είχε να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο πλάνο και κυρίως δεν μπορούσε να δεσμευτεί για τις οικονομικές απολαβές που θα είχαν οι ομάδες που θα συμμετείχαν σε αυτό. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας δεν ήταν το αναμενόμενο για την FIBA, κυρίως γιατί η Euroleague φρόντισε να εξασφαλίσει εγγυημένο δεκαετές συμβόλαιο για τις ομάδες που θα έμεναν πιστές σε αυτή, ύψους 324.000.000 ευρώ, που θεωρείται από τους ειδικούς ιδιαίτερα υψηλό για τα οικονομικά δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, αναμένεται η αντίδραση της παγκόσμιας ομοσπονδίας, η οποία έχει πλέον δυο επιλογές. Είτε να κάνει πίσω και να περιμένει κάποια άλλη στιγμή, που τα δεδομένα θα είναι πιο ευνοϊκά γι’ αυτήν, για να ξαναπροσπαθήσει, είτε να επιχειρήσει να εφαρμόσει το σχέδιό της με μικρομεσαίες ομάδες, ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να πάρει ένα μερίδιο από τα φράγκα που θα «επενδυθούν» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και δυσκολεύοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία της Euroleague ως προς την τήρηση του συμβολαίου που έχει εγγυηθεί στις ομάδες.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αντίστοιχη κατάσταση υπήρξε και το 2000 και το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν δύο παράλληλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που τελικά συνενώθηκαν κατόπιν απαίτησης των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων που είχαν οικονομικές συναναστροφές με το μπάσκετ. Ανεξάρτητα από την τελική αντίδραση της FIBA, αυτό που πρέπει να τονίσουμε για μια ακόμη φορά είναι ότι ο σχεδιασμός, οι προτάσεις και οι αποφάσεις των ομάδων καθορίζονται από το ύψος του ποσού που θα μπει στο ταμείο τους. Δεν έχουν λοιπόν κανέναν ενδοιασμό να παραμείνουν στη διοργάνωση που ήδη βρίσκονται ή να συνεργαστούν με ένα νέο αφεντικό. Τα πάντα εξαρτώνται από τα φράγκα που τους εξασφαλίζει η κάθε πλευρά.
Κος Πάπιας
papias@eksegersi.gr
ΥΓ. Εξοντωτική ήταν η ποινή που επιβλήθηκε στον Παναθηναϊκό για τα γεγονότα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, γεγονός που έχει πυροδοτήσει περισσότερο το κλίμα στις τάξεις των πράσινων οπαδών. Ο Αλαφούζος και ο επίσημος Παναθηναϊκός προσπαθούν να ρίξουν τους τόνους της αντιπαράθεσης με τον Κοντονή και την ΕΠΟ, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με τους οπαδούς της ομάδας, που ετοιμάζονται να απαντήσουν με την πρώτη ευκαιρία. Επιβεβαιώνεται με τον τρόπο αυτό η στήλη, που υποστήριζε ότι με την καταστολή και την ανισονομία που επικρατεί, το αποτέλεσμα θα είναι εντελώς διαφορετικό από το επιδιωκόμενο.
