

Τιτιβίσματα
Σιωπηλός παρέμεινε από την Κυριακή ο Παπαδημούλης, όταν είδε τους πανηγυρισμούς του για τη φήμη ότι ο Τουσκ θα συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο κορυφής να πνίγονται από το ξερό «νάιν» της Μέρκελ. Οταν πληροφορήθηκε για τη νέα, διπλή πρόταση του Τσίπρα, ξαναβγήκε στο μεϊντάνι των «πουλιών» τιτιβίζοντας χαρούμενος υπέρ της νέας μνημονιακής συμφωνίας.
Ο ίδιος ο Π. Λαφαζάνης, υπό το ψευδώνυμο «Αρης Θαλασσινός», που χρησιμοποιεί στο διαδικτυακό όργανο της «Αριστερής Πλατφόρμας» (Iskra.gr), έδωσε το σύνθημα για μια λυσσασμένη καμπάνια υπέρ του δημοψηφίσματος της απάτης, την ίδια η ώρα που ως μέλος του υπουργικού συμβουλίου έδινε την έγκρισή του για το αίτημα για νέο Μνημόνιο και αποδοχή του «Μνημόνιου Γιούνκερ» (όπως την είχε δώσει και για όλα τα προηγούμενα κυβερνητικά σχέδια).
«Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι αν λέμε ναι ή όχι σε λιτότητα, κοινωνική καταστροφή και υποδούλωση χωρίς τέλος», έγραψε, παίρνοντας μέρος στην εκστρατεία παραπλάνησης του ελληνικού λαού. Γιατί ξέρει πολύ καλά ότι το «Μνημόνιο Γιούνκερ» που αποδέχεται η κυβέρνηση φέρνει μεγαλύτερη λιτότητα, μεγαλύτερα βάσανα στον ελληνικό λαό. Φέρνει και την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, που ο ίδιος απέκλειε. Οπως ξέρει πολύ καλά, επίσης, ότι το Μνημόνιο-3 που θα συνοδεύει τη νέα δανειακή σύμβαση θα είναι πιο απεχθές από τα προηγούμενα.
Εχει τέτοιο θράσος που γράφει ξεδιάντροπα πως «και μόνο το ενδεχόμενο του ΟΧΙ αναγκάζει τον Γιούνκερ να βγαίνει σαν φάντασμα τα χαράματα για να μας προσφέρει “καλύτερη πρόταση’’», όταν πλέον είναι γνωστό ότι αυτή την «καλύτερη πρόταση», που ειρωνεύεται ο Λαφαζάνης, την έχει αποδεχτεί η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, και με τη δική του (του Λαφαζάνη) υπογραφή.
Εκεί, όμως, που ξεπερνά κάθε όριο ο Λαφαζάνης είναι όταν πιάνει στο στόμα του τον Αρη Βελουχιώτη, για να δικαιολογήσει την τακτική της συγκυβέρνησης στην οποία συμμετέχει (!) και για να την πέσει στον Περισσό, κατηγορώντας τον για «ανιστόρητη “ουδετερότητα’’ σε μια μάχη ζωής ή θανάτου μεταξύ του ελληνικού λαού και του διεθνούς ιμπεριαλισμού»!
Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε τον Περισσό, ο οποίος άλλωστε δεν τολμά να ψελλίσει την «τοξική» λέξη «ΑΠΟΧΗ» και με το άκυρο νομιμοποιεί το κάλπικο δημοψήφισμα, αφού προηγουμένως υπονόησε (με την πρόταση που έκανε στη Βουλή) ότι θα μπορούσε το δημοψήφισμα να περιλαμβάνει και τα δικά του ερωτήματα! Ομως το πρόστυχο κρεσέντο του Λαφαζάνη μας αφορά περισσότερο από τον Περισσό, γιατί εμείς δίνουμε τον αγώνα ενάντια σε όλα τα Μνημόνια και αποκαλύπτουμε την καλπιά της δημοψηφισματικής κάλπης. Οι «αριστεροπλατφορμικοί» αποδεικνύονται οι χειρότεροι εχθρούς της εργατικής τάξης και του ελληνικού λαού.