Αυτό το παραμύθι περί αποστασίας μάλλον να το εγκαταλείψει πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος αποστατεί και από τι; Τι σχέσει έχει αυτό με την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής και αυτής που πρόκειται να εφαρμοστεί, αν γίνουν εκλογές και κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ολη η ιστορία γίνεται για πρώην και νυν βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, των ΑΝΕΛ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κινούνται -και είναι λογικό να κινούνται- αποκλειστικά δι’ ίδιον όφελος. Για τι άλλο θα περιμέναμε να κινηθούν, για υψηλά ιδανικά και για το συμφέρον του ελληνικού λαού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να βολέψει κάποιους απ’ αυτούς, αλλά δεν μπορεί να τους βολέψει όλους. Δεν μπορεί να τους βάλει όλους στα ψηφοδέλτιά του, γιατί αυτό θα του δημιουργούσε εσωτερικά προβλήματα. Μερικοί απ’ αυτούς δε θα μπορούσαν κιόλας να βρίσκονται στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έχουν άλλες πολιτικές επιλογές. Για παράδειγμα, οι ακροδεξιοί των ΑΝΕΛ δε θα μπορούσαν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε οι κλασικοί «κεντροαριστεροί» της ΔΗΜΑΡ, είτε πρόκειται για εκείνους που πήγαν ή φλερτάρουν με το Ποτάμι είτε για εκείνους (ομάδα Λυκούδη) που ακόμη περιμένουν και επιλέγουν την ομαδική πολιτική εμφάνιση.
Είναι, λοιπόν, απολύτως λογικό όλοι αυτοί να αναζητούν τον καλύτερο τρόπο για τη συνέχιση της πολιτικής τους καριέρας ή για ένα «επωφελές» τέλος της. Κάποιοι θα επιλέξουν τη συνεργασία με τη ΝΔ (διότι εκτιμούν ότι με το καταρρέον κόμμα του Καμμένου δεν έχουν μέλλον) και κάποιοι τη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ ή Ποτάμι, γιατί δε γουστάρουν με τίποτα τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όλοι αυτοί να αποκληθούν αποστάτες, ενώ η Τζάκρη, ο Βουδούρης, ο Παραστατίδης, που έχουν ψηφίσει τα πάντα, να θεωρηθούν… αντιμνημονιακοί αγωνιστές;
Και οι μεν και οι δε από ιδιοτελή κίνητρα κινούνται. Οσοι ψηφίσουν για πρόεδρο θα επιδιώξουν να δώσουν παράταση στο βίο της σημερινής Βουλής, ώστε να μπορέσουν να κανονίσουν το πώς θα συνεχίσουν τη βουλευτική τους καριέρα. Οσοι δεν ψηφίσουν θα το κάνουν αφού προηγουμένως έχουν πάρει εγγυήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θα τους συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του για να μπορέσουν να επανεκλεγούν. Και οι μεν και οι δε καθορίζουν τη στάση τους με ιδιοτελή ανταλλάγματα και από την άποψη αυτή δεν υπάρχουν αποστάτες και συνεπείς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώην Πασόκοι και πρώην Δημαρίτες ψήφιζαν χεράκι-χεράκι μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους.
Υπάρχει, βέβαια, και μια άλλη πλευρά. Οσοι ψηφίσουν για πρόεδρο της Δημοκρατίας θα δώσουν παράταση ζωής στη σημερινή συγκυβέρνηση, ενώ όσοι καταψηφίσουν θα ταχθούν υπέρ της άμεσης διεξαγωγής εκλογών, από την οποία αναμένεται να προκύψει ένας νέος κοινοβουλευτικός συσχετισμός και μάλλον μια νέα κυβέρνηση, η οποία -με βάση τα έως σήμερα γκάλοπ θα είναι συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συμμάχων. Ποιοι θα είναι οι σύμμαχοι; Μάλλον το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, είπε ο Γ. Σταθάκης στα golden boys του Λονδίνου, όπως αποκαλύφθηκε από την έκθεση της Bank of America – Merrill Lynch! Και τι πολιτική θ’ ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση; Την ίδια με τη σημερινή, με μερικές πινελιές φιλανθρωπίας, οι οποίες θα βαφτιστούν «κοινωνική πολιτική». Αρα, και από άποψη πολιτικής ουσίας δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνους που θα προστεθούν στην πλευρά του 180 κι εκείνους που θα προστεθούν στην πλευρά του 121. Την ίδια πολιτική υπερασπίζονται και θα εξακολουθήσουν να υπερασπίζονται όλοι και όλες, μέσα από μια πολιτική κίνηση η οποία θα υπηρετεί όχι τον ελληνικό λαό αλλά το προσωπικό τους συμφέρον.
