Ακούμε και ξανακούμε από τότε που ξέσπασε η ιστορία με τα στικάκια, πως πρέπει να επιληφθεί η κακόφημη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να κάνει πραγματογνωμοσύνη και να βγάλει άκρη σχετικά με την ταυτότητα και τη διαδρομή του στικ. Ονομάζουμε κακόφημη τη συγκεκριμένη υπηρεσία, όχι μόνο γιατί είναι αστυνομική (άρα απολύτως ελεγχόμενη από τους πολιτικούς της προϊσταμένους), αλλά και γιατί έχει «στήσει» διάφορες ιστορίες (π.χ. υπόθεση Βήχου). Και στο κάτω-κάτω, δεν έχει μαζέψει ο Σφακιανάκης την αφρόκρεμα των ειδικών της Πληροφορικής. Κάποιους ασφαλίτες που έκαναν μερικά σεμινάρια και μερικούς ηλεκτρονικούς «δικά μας παιδιά» διαθέτει.
Αντίθετα, τα Πανεπιστήμια και τα Πολυτεχνεία είναι γεμάτα από σαΐνια. Επιστήμονες έμπειρους, με πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ερευνητικό έργο. Γνώσεις και εμπειρία υπερπολλαπλάσια από τους ασφαλίτες και τα «παιδιά» του Σφακιανάκη. Γιατί, λοιπόν, δεν επέλεξαν ένα έμπειρο πανεπιστημιακό ή πολυτεχνικό εργαστήριο και να του αναθέσουν την πραγματογνωμοσύνη; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί δεν ήθελαν πραγματογνωμοσύνη, πριν κλείσουν την υπόθεση πολιτικά με την παραπομπή του Παπακωνσταντίνου.
