Το μόνο θετικό αυτής της ταινίας είναι το γεγονός ότι τουλάχιστον δεν ήμασταν αναγκασμένοι να φάμε στη μάπα το «πολιτικό» σινεμά του Στόουν. Αυτή τη φορά, ο Ολιβερ Στόουν επέλεξε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντον Γουίνσλοου. Μιλάμε για… βαθιά κουλτούρα! Δύο επιστήθιοι φίλοι (ο ένας πιο ρομαντικός και ευαίσθητος, με ιδανικά, ο άλλος άγριος, γεμάτος τεστοστερόνη και τάση για περιπέτεια) μοιράζονται την ίδια γυναίκα (μία τυπική πανέμορφη γλάστρα) και καλλιεργούν μαριχουάνα. Οταν θα απάγουν την ξανθιά ανταγωνιστές τους από ένα καρτέλ του Μεξικού, οι δύο άντρες θα κάνουν τα πάντα για να τη σώσουν. Το καλύτερο είναι το τέλος. Τη σώζουν και εξαφανίζονται όλοι μαζί, έχει δηλαδή και «χάπι εντ». Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Αποκορύφωμα ο ρόλος του Τζον Τραβόλτα, που παίζει τον σκληρό διεφθαρμένο μπάτσο. Ολα τα λεφτά.
Ελένη Π.